Jim Hacker, aðalpersónan í grínþáttunum Já, ráðherra, útskýrði einu sinni hvernig ætti að komast hjá því að svara erfiðum spurningum: Í staðinn fyrir að svara spurningunni segir maður að raunverulega spurningin sé allt önnur og svo svarar maður þeirri spurningu.
Nýlega mátti sjá ríkiskirkjuprest beita þessari aðferð.
Staða kristinnar trúar í skólum landsins hefur verið þaulrædd og prestar ættu að vera vel að sér í þeim efnum. Þess vegna er ótrúlegt að sjá prest setja fram fullyrðingu í þessu máli sem er gjörsamlega út í hött.
Ríkiskirkjupresturinn Gunnlaugur Stefánsson sagði þetta nýlega:
Fyrir stuttu birtist grein eftir Geir Waage í Morgunblaðinu þar sem hann fjallar um niðurskurð á sóknargjöldum. Geir heldur því fram að með lækkun sóknargjalda sé ríkið að hlunnfara Þjóðkirkjuna. Hann segir að ríkið “innheimti” sóknargjöld að fullu, en skili þeim skertum til sóknanna. Hann gengur svo langt að ýja að því að um þjófnað sé að ræða.
Málflutningur Geirs byggir á ranghugmynd um eðli sóknargjalda. Þvert á fullyrðingar hans þá innheimtir ríkið engin sóknargjöld. Ríkið ákveður á ári hverju hve há framlög það veitir trúfélögum fyrir hvern skráðan meðlim. Ef Geir vill nánari útskýringu á fyrirkomulaginu bendi ég á álit Umboðsmanns Alþingis í máli 6322/2011.
Það að ríkið ákveði að lækka framlög til opinberra aðila á borð við sóknir Þjóðkirkjunnar er fráleitt að kalla þjófnað.
Ég hef sterkar skoðanir á íslam, sem ég tel vera skaðleg trúarbrögð, og sennilega þau skaðlegustu á hnettinum. Ég get hins vegar ekki tjáð ástæður mínar og skoðanir á íslam með góðu móti. Það er ekki út af hinni svo-kölluðu rétttrúnaðarlögreglu eða frjálslyndum vinstrimönnum. Ég er heldur ekki hræddur við að móðga múslima. Ástæðan fyrir því að ég get varla sagt það sem ég vil segja um íslam er sú að þorri þeirrar gagnrýni sem höfð er uppi gegn íslam er í senn brjálæðisleg, veruleikafirrt og öfgafull.
Fyrir um áratug sendi ég dagskrárstjóra Rásar 1 tilboð um að gera þætti um efahyggju. Þessi hugmynd var afleiðing pirringsins sem hinn trúlausi finnur fyrir þegar ríkisútvarpið okkar allra heldur úti skefjalausum trúaráróðri með morgunbæn, orði kvöldsins, útvarpsmessum alla sunnudaga og sérstökum þáttum um trúarlíf með endalausum drottningarviðtölum við presta og guðfræðinga.
Póstmódernismi er ekki eitthvað eitt og hann er ekki bara góður eða slæmur. Það eru nokkur einkenni sem hægt er að tala um sem helstu einkenni póstmódernisma í fræðaheiminum. Þetta eru auðvitað ekki algildir né tæmandi flokkar og það er töluverð skörun á milli þeirra. Áður en lengra er haldið þá er rétt að benda á að þessi umfjöllun nær eingöngu til póstmódernisma í fræðaheiminum og þó að margt af þessu speglist í listum og menningu þá er ég ekki að fjalla um það.
Um páska gerast prestar landins iðulega bókstafstrúarmenn. Á þessum tíma trúa þeir að helgisögur Biblíunnar séu lýsingar á raunverulegum atburðum sem gerðust í raun og veru. Einn þessara presta er Bolli Pétur Bollason og um páskana kom hann með eftirfarandi rök fyrir sannleiksgildi sögunnar af því þegar Jesús lifnaði frá dauðum og hitti lærisveina sína:
Movable Type
knýr þennan vef
