Síðla árs 2009 komumst við í Vantrú að því að félagið og einstaka félagsmenn þess voru til umfjöllunar og greiningar á allundarlegum glærum stundakennara nokkurs við Háskóla Íslands í Guðfræði- og trúarbragðafræðideild.
Okkur þótti uppsetningin svo sláandi og villandi að við ákváðum að gera athugasemdir þar að lútandi eftir að námskeiðinu væri lokið og féll það í hlut þáverandi formanns Vantrúar vera í forsvari.
Við ákváðum að senda erindi til Siðanefndar HÍ til að athuga hvort þetta kennsluefni bryti í bága við siðareglur skólans en jafnframt vöktum við athygli deildarstjóra Guðfræði- og trúarbragðadeildar á málinu sem og rektors.
Rektor vísaði málinu strax til siðanefndar af sinni hálfu en deildarstjórinn taldi sig hafa afgreitt málið með því að senda okkur tölvupóst þess efnis að hann og stundakennarinn hefðu farið yfir málið.
Okkur þóttu glærurnar það mikið undrunarefni að við vildum gefa almenningi kost á að kynna sér þær og þær spurningar sem þær vöktu hjá okkur. Það gerðum við með nokkrum greinum snemma árs 2010. Til að hver grein yrði ekki of löng urðu greinarnar alls 12, að postullegum sið.
Nokkur töf varð á að siðanefnd tæki málið fyrir vegna fjarveru formanns nefndarinnar en þegar hann kom til landsins var hans fyrsta verk að kanna hvort ekki væri hægt að ná sáttum í málinu, eins og reglur siðanefndar gera ráð fyrir og siðanefnd stærði sig af að hafa náð í fleiri málum en ekki.
Eftir að hafa rætt við formann Vantrúar, og deildarstjóra Guðfræði- og trúarbragðafræðideildar (sem var jafnframt umsjónarmann umrædds námskeiðs og stundakennara) sauð formaður siðanefndar saman sáttayfirlýsingu sem báðir gátu fellt sig við og ákváðu að bera undir sína menn.
Niðurstaðan varð sú að félagsmenn Vantrúar voru tilbúnir að ljúka málinu með sátt en okkur til undrunar felldi kennarafundur í GT-deild sáttatillöguna – fyrst og fremst vegna megnrar óánægju stundakennarans.
Þá héldum við að málið færi bara í gegnum siðanefnd en þess í stað hófst afar furðuleg atburðarás sem er lygilegri en tárum taki. Stundakennarinn neitaði að ræða við siðanefndina, neitaði að veita henni aðgang að gögnum en skilaði þó inn doðranti nokkrum til nefndarinnar sem hann kallaði „Svar við kæru Vantrúar“. Í henni sést ágætlega hvað vinnubrögð og hugsunarháttur hans er sérstakur, svo við orðum það varlega.
Líkt og í glærunum beindi hann „haukfránum“ augum sínum mjög að samhengislausum tilvitnunum í einstaka félagsmenn Vantrúar og meira að segja að persónulegum málum þeirra – og það jafnvel út frá gögnum sem hann átti ekki að hafa neinn aðgang að af Biskupsstofu.
Síðar fréttum við svo að þessum doðranti dreifði hann til hægri og vinstri þótt hann merkti hann sérstaklega sem „trúnaðarmál“.
Nú ættu lesendur að staldra við og velta fyrir sér hvernig þeim yrði við ef þeir og hugðarefni þeirra væri sérstaklega til umfjöllunar á glærum við Háskóla Íslands. Fyrstu viðbrögð yrðu ugglaust eins og okkar, að finna til nokkurrar upphefðar.
Þeim mun sárar hlyti að stinga ef í ljós kæmi að umfjöllunin væri afar einhliða, villandi og beinlínis illkvittin. Eða vildir þú að fullyrt væri að málflutningur þinn væri vatn á myllu haturshreyfinga sem leiddi til ofsókna á hendur minnihlutahópum, bara svo eitt dæmi sé tekið? Bættu svo í púkkið að þessi stundakennari sé að bera einkamál þín og málefni fjölskyldu þinnar á torg í þokkabót.
Segja má að stundakennarinn og stuðningsmenn hans hafi hafið ófrægingarherferð á hendur Vantrú og Siðanefnd Háskóla Íslands í kjölfarið, sem og einstökum mönnum í þessum hópum. Svo rammt kvað að þessu að vammlaus formaður siðanefndar kaus að segja sig frá málinu. Sekt hans og glæpur var að hafa reynt sættir.
Þá tók annar ágætur maður við forystu siðanefndar en hlaut sömu trakteringar frá stundakennaranum og stuðningsmönnum hans auk þess sem stjörnulögfræðingur bættist í púkkið.
En þetta var ekki nóg. Á Þorláksmessu 2010 fengum við í Vantrú að frétta að stundakennarinn hefði komist yfir einkasamræður okkar á milli (sem fara svo til að öllu leyti fram á netinu) og væri tekinn til við að tína þaðan þau ummæli sem gætu varpað upp sem dekkstri mynd af einstaka mönnum þar.
Hann gerði engan greinarmun á hálfkæringi, gríni, kaldhæðni og gremju manna og lagði það allt að jöfnu við opinberar yfirlýsingar eða greinaskrif. Nú vitum við að þessum gögnum var stolið og það mátti stundakennarinn vel vita. Samt sem áður fór hann að dreifa þessum gögnum til hægri og vinstri til að sverta einstaka Vantrúarmenn.
Stundakennarinn hélt því statt og stöðugt fram að siðanefndin hefði hunsað hann í sáttaferlinu þótt deildarforsetinn hefði sent nefndinni bréf þar sem hann sagðist koma fram sem fulltrú stundakennarans.
Deildarforsetinn skrifaði líka í bréfi að stundakennarinn hefði rætt við fulltrúa siðanefndar en í doðranti sínum sagði stundakennarinn að það væru ósannindi deildarforsetans. Með hjálp lögmannsins reyndi stundakennarinn svo að leggja sem flesta steina í götu siðanefndarinnar og hrekja hana helst frá störfum sökum meints vanhæfis.
Þar sem Vantrúarmenn höfðu hag HÍ ávallt í huga, sem og geðheilsu allra sem að málinu komu, líka stundakennarans og siðanefndarmanna, reyndi formaður Vantrúar þrátt fyrir allt þetta að reyna að ljúka málinu með sátt. (Einhver hefði brugðist öðruvísi við.)
Hann stakk upp á að siðanefnd tilnefndi utanaðkomandi sáttamann – sem formaður siðanefndar greip á lofti. Þegar hann var fundinn kom í ljós að stundakennarinn vildi engar sættir. Þá reyndi formaður Vantrúar að koma á sáttum við Guðfræði- og trúarbragðadeild (með nýjum deildarstjóra) og yfirstjórn háskólans fram hjá stundakennaranum.
Með hjálp góðra manna innan HÍ, sér í lagi eins manns innan GT-deildar, tókst að sættast á að HÍ léti gera hlutlaust rit um trúleysi á 20. öld (til mótvægis við skrumskælingu stundakennarans) og Vantrú léti málið niður falla. Við töldum alla vinna með þessari lausn.
Stundakennarinn hlyti engar formlegar ákúrur (en hefði kannski lært eitthvað), háskólinn fengi verðugt verkefni og Vantrúarmenn gætu unað við að til væri óbrjáluð heimild um trúleysi og trúleysingja.
En viti menn, stuðningsmenn stundakennarans komu í veg fyrir þessi málalok með offorsi þótt skýringin á því sé okkur lokuð bók. Þá var svo komið að nýr formaður siðanefndar var að niðurlotum kominn vegna álags og ósanngjarnra ásakana.
Jafnframt upplýstist að einn siðanefndarmaður hafði gerst svo smekklegur að dylgja svo svívirðilega um Vantrúarmann við lok eins siðanefndarfundar að formaður nefndarinnar hafði séð sér þann kost vænstan að tilkynna það Vantrú og rektor HÍ sérstaklega. Siðanefndin var í raun orðin gjörsamlega óstarfhæf og formaður siðanefndarinnar hugðist segja af sér.
Þá voru góð ráð dýr. Í þakklætisskyni fyrir góð störf tveggja siðanefndarformanna að málinu, í greiðaskyni við HÍ og líka í von um lát á þessum leiðindum féllst Vantrú á að draga málið til baka eftir að gefið var sterklega í skyn að gerðum við það léti HÍ verða af því, þótt síðar yrði, að semja og gefa út áðurnefnt rit um trúleysi á Íslandi.
Einnig var samþykkt að óháð nefnd færi í saumana á þessu máli öllu og framgöngu einstakra manna í því. Þá héldum við að það fengist sanngjörn mynd af málinu og háskólinn gæti lært af því.
Nefndin óháða brást þó að okkar viti því hún tók engan veginn á þeim þáttum sem við töldum ámælisverða, svo sem aðkomu stuðningsmannanna og óeðlileg afskipti þeirra af störfum siðanefndar, ósannindum deildarforsetans, rangfærslum stundakennarans, notkun hans á trúnaðargögnum frá Biskupsstofu og stolnum gögnum frá Vantrú, rógburði eins siðanefndarmanns o.s.frv.
Nefndin tók ekkert á því og skilgreindi verkefni sitt svo að segja eingöngu út frá stjórnsýslusjónarmiðum og harmaði að ekki hefði fengist niðurstaða í málið.
Hvað gerðist þá? Stundakennarinn og stuðningsmenn hans fóru mikinn í fjölmiðlum og töluðu hátt um einelti Vantrúar og dugleysi siðanefndar.
Stundakennarinn fór í Kastljós og tvær opnugreinar um málið birtust í Morgunblaðinu – skrifuð eftir einhliða upplýsingum frá stuðningsmönnum stundakennarans. Vantrú var ekki boðið að kynna sín sjónarmið í Kastljósi og Morgunblaðið sveik að Vantrú fengi að svara rangfærslum í opnugreinunum.
Til að lægja öldur innanhúss gaf rektor svo út undarlega yfirlýsingu þess efnis að ekkert benti til að stundakennarinn hefði gerst sekur um brot á siðareglum en meinti eflaust, eða hefði átt að segja, að stundakennarinn hefði ekki verið fundinn sekur um brot á reglunum. Jafnframt harmaði rektor líka að ekki fengust málalok.
Það þarf kannski ekki að koma neinum á óvart að ekkert hefur orðið úr efndum HÍ á að skrifa rit um trúleysi á Íslandi. Í ljósi alls þessa ákváðum við því að endursenda erindið til siðanefndar í von um að einhver botn fengist í það og bæta mætti kennslu við skólann.
Stundakennarinn brást þá við með því að þyrla upp moldryki á ný með 700 blaðsíðum af „gögnum“. Skipa þurfti sérstaka siðanefnd í þessu máli þar sem formaður siðanefndar hafði áður komið að málinu (sá fyrri) og sumir segja að nefndin hafi verið skipuð sérstaklega til að kæfa málið. Niðurstaðan varð enda sú að siðanefnd vísaði málinu frá.
Og nú fagna stuðningsmenn stundakennarans, halda að „akademískt frelsi“ hafi sigrað í baráttunni við orðljóta eineltistudda. Kannski verður dómur sögunnar annar þegar öll kurl koma til grafar. Sigraði réttlætið? Eykur þetta vönduð vinnubrögð í Háskóla Íslands eða hróður hans?
Það er á brattan að sækja hjá ykkur með óháðu nefndina, siðanefnd, stundakennara, rektor, Morgunblaðið, Rúv og lögregluna alla vélandi gegn ykkur - og ekki allt upp talið.
Óháða nefndin vélaði ekki gegn okkur. Hún fjallaði einfaldlega ekkert um þá fleti málsins sem okkur hafði verið talið trú um að yrðu skoðaðir og voru forsenda þess að við drógum málið til baka.
Siðanefndirnar fyrri véluðu ekki gegn okkur - reyndar hefur Bjarni Randver haldið því (ranglega) fram að þær hafi vélað gegn honum. Síðasta nefndin hafði ekki kjark til að taka málið fyrir og vísaði því frá án þess að við fengjum í raun tækifæri til að standa fyrir máli okkar, við fengum aldrei að mæta fyrir nefndina. Hún byggði mál sitt á dylgjum og rangfærslum. Ég get svo sem skilið þetta ágæta fólk að vilja ekki lenda í því sama og fyrri nefndir þurftu að þola.
Í fyrra skiptið sem lögreglan vísaði málinu frá sendi saksóknari það til baka og sagði að lögreglan ætti að rannsaka það. Í seinna skiptið vísaði lögreglan málinu frá og saksóknari líka - á tækniatriði, við sendum áfrýjun degi og seint að mati saksóknara (lokadagur var á sunnudegi, við fengum ekki lögbundinn mánuð til að kynna okkur málið). Lögreglan rannsakaði afskaplega lítið og það var Vantrú sem leysti málið. Við getum sagt ýmsar sögur af undarlegum starfsháttum lögreglunnar eftir þetta mál.
Morgunblaðið sveik okkur, það liggur fyrir. Fyrir utan glórulausa einhliðla umfjöllun var okkur var sagt að við fengjum svargrein birta á sama stað og greinarnar um okkur birtust en það var dregið til baka. Kastljós RÚV veitti Bjarna Randver drottningarviðtal þar sem hann fékk að dylgja um okkur í beinni en Kastljós ræddi aldrei við okkur þrátt fyrir skilaboð um að við værum tilbúin að standa fyrir máli okkar.
Nei, það er reyndar ekki allt upp talið en þetta verður að duga.
“Choose your battles wisely. After all, life isn't measured by how many times you stood up to fight. It's not winning battles that makes you happy, but it's how many times you turned away and chose to look into a better direction. Life is too short to spend it on warring. Fight only the most, most, most important ones, let the rest go.” ― C. JoyBell C.
Það væri skemmtilegt að fá að vita af hverju Vantrú telur að svo margir hafi snúist gegn þeim?
Það væri eflaust skemmtilegt en er því ekki svarað í þessari grein eða öðrum greinum okkar um málið?
Ég sé nú enga útskýringu á undarlegum starfsháttum lögreglunnar, sem hlýtur nú að vera alvarlegasta hliðin á þessu. Hafið þið íhugað ákæru á hendur henni?
Þrátt fyrir undarlega starfshætti þá höfum ekki íhugað að kæra lögregluna. Við teljum málið upplýst og förum líklegast ekkert lengra með það.
Ég neita því ekki að það er ákveðin þægindatilfinning að sjá að á viku hefur ekki ein einasta athugasemd komið við þær staðreyndir sem fram koma.
Jafnvel þeir sem reglulega vakta síðuna að því er virðist til þess eins að standa í hártogunum, útúrsnúningum og uppnefnum, virðast kjaftstopp.
Ég hef reyndar alltaf verið sannfærður um að Vantrú stóð heiðarlega og málefnalega að þessu í alla staði og gerði allt sem í félagsins valdi var til að ná sáttum.
En það er þægilegt að fá þetta staðfest.
Vel gert ritstjórn.
Kannski nennir enginn að skattyrðast við vantrúarfélaga lengur, Valgarður, það gæti einnegin verið skýring á þögninni.
Miðjað við elju nokkurra gesta við upphrópanir, útúrsnúning og uppnefni mánuðum og árum saman út af öllu og engu - þá ætla ég að veðja á mína skýringu.
En það er óneitanlega áhugaverð tilhugsun að hártogarar og aðrir meistarar útúrsnúninganna séu búnir að finna sér önnur fórnarlömb.
Þrátt fyrir undarlega starfshætti þá höfum ekki íhugað að kæra lögregluna. Við teljum málið upplýst og förum líklegast ekkert lengra með það.Í réttarsamfélagi þá fylgir því ábyrgð að dylgja um starfshætti lögreglunnar. Allt annað í þessu máli er huglægt: hvort siðanefnd og óháðanefndin hafi verið óhæf, rektor ósanngjarn, Morgunblaðið sviksamt og Rúv hlutdrægt. Enginn lög voru brotin.
Í réttarsamfélagi þá fylgir því ábyrgð að dylgja um starfshætti lögreglunnar.
Nú, viltu þá ekki bara kæra okkur fyrir það?
Ef þeir sem fara með lögreglumál vilja vita eitthvað meira um þessar "dylgjur" er ég reiðubúinn að fara yfir málið með þeim. Það var mjög margt athugavert við vinnubrögð lögreglunnar.
Það er rangt að fullyrða að engin lög hafi verið brotin. Þú hefur ekki forsendur til að fullyrða það.
Það er ekkert ólöglegt við að dylgja um starfshætti lögreglunnar, en ef lög voru brotin og ekkert hafst að - þá grefur það undan réttarríkinu. Ef engin lög voru brotin þá eru þið að reyna að grafa undan tiltrú á réttarríkið með dylgjum ykkar. Hvorutveggja ábyrgðarleysí.
Hvaða dylgjum? Ertu að tala um þessa athugasemd mína:
Lögreglan rannsakaði afskaplega lítið og það var Vantrú sem leysti málið. Við getum sagt ýmsar sögur af undarlegum starfsháttum lögreglunnar eftir þetta mál. #
Langar þig mjög mikið að heyra sögur af undarlegum starfsháttum lögreglunnar?
Það að Vantrú leysti lögreglumál er undarlegt, svo ekki sé meira sagt. Er lögreglan sammála? Er niðurstaða Vantrúar að lög voru brotin?
Þið kærið þjófnað til lögreglunnar, hafið uppá sökudólgnum eftir undarlegar starfsaðferðir lögreglunnar - lýsið málið leyst og hafið engan frekari áhuga á lögunum. Er nema von þótt þið séuð gagnrýndir fyrir að vera ákærandi og dómari gegn Bjarna.
Þetta gengur því miður ekki upp hjá þér. Málið er leyst, við vitum nú hvernig Bjarni Randver komst í trúnaðargögn af innri vef Vantrúar.
Ertu að krefjast þess að við kærum Ingvar?
Hvernig dæmdum við Bjarna?
Var tilgangurinn með lögreglukærunni að finna út hver stal trúnaðargögnunum af innri vef Vantrúar?
Já. Við kærðum til að upplýsa málið og vorum tilbúin að draga kæruna til baka. Það vissi Bjarni Randver allan tímann.
En það passar ekki við hugmyndina um árásargirni okkar og dómhörku - eða hvað?
Kæran til lögreglunnar var til að upplýsa hver gaf Bjarna upplýsingar um einkaspjalll ykkar - hafði ekkert að gera með lögbrot. Og af því lögreglan hafði ekki áhuga - hugsanlega vegna þess að einhver var að brjóta lög - þá fær hún að heyra það á Vantúarvefnum.
hafði ekkert að gera með lögbrot
Óskaplegir útúrsnúningar eru þetta. Auðvitað snerist málið um lögbrot - en við vorum tilbúin að draga kæru til baka ef allt kæmi fram. Reyndar gilti það sama um siðanefndarmálið - þar vorum við tilbúin að draga kæru til baka ef viðurkennt yrði að umfjöllun um okkur hefði ekki verið eðlileg.
Svo erum við sökuð um að setjast í dómarasæti! Sakið okkur um að leita réttar okkar.
Og af því lögreglan hafði ekki áhuga - hugsanlega vegna þess að einhver var að brjóta lög
Þetta er óskiljanlegt. Þarna hlýtur eitthvað að vanta.
þá fær hún að heyra það á Vantúarvefnum.
Hvernig fékk lögreglan að heyra það?
og rétt þegar ég var að fagna því að við værum laus við útúrsnúninga vegna þessarar greinar
"Miðjað við elju nokkurra gesta við upphrópanir, útúrsnúning og uppnefni mánuðum og árum saman út af öllu og engu - þá ætla ég að veðja á mína skýringu."
Er þetta ekki trúarjátning af fyrsta kaliberi?
Ég skil hvorki upp né niður í þessari athugasemd þinni, Jóhann.. hún er eflaust of djúp fyrir mig.
En tilgangurinn með upphaflegri athugasemd var ekki ákall til fastra gesta um að koma nú endilega með ruglingslegar færslur.
En í kærunni til lögreglunnar kærðuð þið Bjarna Randver fyrir brot á fjarskiptalögum, þ.e. að hafa brotist inn á vefsvæðið ykkar. Lögreglan rannsakaði málið, kallaði hann m.a. í yfirheyrslu, og komst að þeirri niðurstöðu að hann hefði ekki framið hið saknæma athæfi sem þið kærðuð. Skilduð þið eigin kæru einhvern veginn öðruvísi, Matthías?
Hvaða trúarfélag sem er gæti birt viðlíka vörn, Valgarður.
En gott og vel.
Ég skal segja hvað mér finnst um þessa Bjarmalandsferð ykkar vantrúarmanna í herleiðangri fyrir "akademískum heiðarleika".
Þegar jafn sannfærðir menn og þið rottið ykkur saman til að kveinka undan jafn lítilvægum hlutum eins og "glærum", þá er voðinn vís.
Þegar samfélagið er síðan búið að slá á puttana ykkar, þá leiðið þið fram aðra sökudólga, nú einhvern Ingvar. Hann er núna búgímanninn ykkar.
En sagan sú byrjar ekki á þessum Invar; hún hefst á því að innanbúðarmaður versaður í neðrifræðum opnar aðgang að spjallinu í undirheimum.
Það er ámælisvert, ekki satt?
Síðan gerist þessi Ingvar hnýsinn og skoðar frekari samræður.
Það er ámælisvert, ekki satt?
Þessi Ingvar kemst á snoðir um launráð vantrúarmanna gegn vini sínum. Þessi Ingvar ákveður þá að láta vin sinn vita.
Það er lofsvert, ekki satt?
Harpa, hvern áttum við að kæra annan en Bjarna?
Hann var og er með þýfið undir höndum og dreifði því. Það lá því beinast við að benda á hann. Við tókum skýrt fram þegar við kærðum að við vissum ekki hvort hann hefði brotist inn á vef Vantrúar - en það lá fyrir að hann var með þýfið.
Þetta veistu vel enda hefurðu lesið allar umræðurnar um þetta mál ítarlega.
Þessi Ingvar kemst á snoðir um launráð vantrúarmanna gegn vini sínum. Þessi Ingvar ákveður þá að láta vin sinn vita.
Nei, Ingvar komst ekki á snoðir um nokkur "launráð". Hann komst bara yfir trúnaðarsamtöl fólks.
Ekki gera ykkur upp þessa heimsku.
"Nei, Ingvar komst ekki á snoðir um nokkur "launráð". Hann komst bara yfir trúnaðarsamtöl fólks."
Varaðu þig á formalismanum, Matti.
Hnýsni þessa Ingvars fóls í að snuðra í "trúnaðarsamtölum" í neðra.
Það er vissulega ámælisvert.
En þegar þessi Ingvar komst að launráðum (já, launráðum) ykkar í hinu neðra gagnvart vini sínum, þá gerðist hann vinur í raun.
Jóhann, ég sé enn ekkert samhengi í þessum skrifum þínum.. þetta var engin "vörn" hjá mér - ég var einungis að draga þá ályktun að fyrst engin athugasemd hefur komið (af viti) við þessa grein þá sé hún liklega nokkuð skotheld - líklegri skýring en að fastagestir við að þrasa hér séu allt í einu hættir - enda hafa athugsemdir dagsins slegið þá kenningu út af borðinu.
Þú skilur ekki að mér skuli þykja ómaklega að mér vegið með þessum glærum, gott og vel, þar erum við ósammála. Hvaða máli skiptir hvort við erum sannfærð eða ekki, og þá um hvað, skil ég ekki hvað kemur þessu máli við. Er allt í einu í lagi að segja hvað sem er um fólk ef það er sannfært um eitthvað??
Það hefur enginn slegið á puttana á okkur - þið fimmmmenningar eruð ekki "samfélagið".
Og nei, það er ekki lofsvert að stela trúnaðargögnum, sú umræða hefur verið tæmd í athugasemdum við aðra grein...
Ef þú tækir t.a.m. Kant á þetta dæmi, þá er þessi Ingvar siðleg vera. Skilyrðislaust kilduboð og allt það.
Í anda Kants þá mætti auðveldlega halda því fram að þið hafið nýtt ykkur höggstað á þessum Bjarna til að koma boðskap ykkar á framfæri.
Sem er ámælisvert.
...whatever Valgarður.
Ekki launráð, segir Matti.
Ef það að rotta sig saman í leyni til að koma höggi á andstæðing (eins og þið gerðuð, eins og allir vita), er ekki launráð, hvað áttu við?
Óskaplegir útúrsnúningar eru þetta. Auðvitað snerist málið um lögbrot - en við vorum tilbúin að draga kæru til baka ef allt kæmi fram.Þetta kallast að vilja dæma í eigin ákæru. Ef rannsókn lögreglunnar er ykkur ásættanleg, þá dragið þið ákæruna til baka. Að öðrum kosti dylgið þið um undarlega starfshætti lögreglunnar. Á sama hátt og þið dylgið um óhæfni siða- og óháðu nefndarinnar, ósanngirni rektors, sviksemi Morgunblaðsins og hlutdrægni Rúv.
jóhann: Svo fólk sem finnst á sér brotið má sem sagt ekki ræða málin við vini sína í trúnaði, vegna þess að það sé launráð? Ef þessar samræður hefði farið fram í kjötheimum í stofu einhvers og ingvar hefði tekið þær upp í leyni, værir þú þá líka sannfærð um að hann hafi beitt rétt?
Hvað með "launráð" Bjarna gegn okkur? Hann er nú búinn að tala við samkennara, lögfræðing og fleira um þetta mál. Finnst þér að við eigum að fara frám á að fá að heyra allt sem hann hefur sagt?
Þetta kallast að vilja dæma í eigin ákæru
Nei, þetta kallast að vilja komast til botns í málinu. Þetta kallast að sýna sáttahug.
Á sama hátt og þið dylgið um óhæfni siða- og óháðu nefndarinnar, ósanngirni rektors, sviksemi Morgunblaðsins og hlutdrægni Rúv.
Hér ert þú að misnota hugtakið "dylgjur" all hressilega. Hér er ekkert dylgjað, hér er einfaldlega sagt satt og rétt frá.
Skilningur ykkar á réttlæti er undarlegur - svo ekki sé meira sagt.
Já, eflaust. Þegar einhver stelst í trúnaðarsamtöl okkar og dreifir þeim um allar grundir viljum við upplýsa málið. Þegar einhver rægir okkur í kennslustund viljum við fá leiðréttingu.
Er hugsanlegt að það sé þinn skilningur á réttlæti sem er undarlegur?
Á sama hátt og þið dylgið um óhæfni siða- og óháðu nefndarinnar, ósanngirni rektors, sviksemi Morgunblaðsins og hlutdrægni Rúv.
Mér dettur í hug að setja þetta í eftirfarandi samhengi, svona ef það verður til að efla skilning:
Fyrir fáeinum áratugum var það almennt viðhorf manna að samkynhneigð væri annað hvort siðleysi eða sjúkdómur, jafnvel bæði; sjúkdómur sem gerði menn siðlausa. Það sem kennt var í háskólum um homma (öllum virtist einhvern veginn sama um lesbíur, en það er önnur saga) var eflaust lítið skárra en það sem Bjarni Randver kenndi um okkur. Vafalítið eru einhvers staðar til gamlar glærur sem í dag þykja hneykslanlegur óhroði, en enginn sá neitt athugavert við þá.
Nema auðvitað hommarnir. Flestir voru þeir í felum með áskapaðar tilfinningar sínar sökum þessara fordóma samfélagsins, en einstaka hugrakkur maður steig fram og hvatti menn til að vera þeir sjálfir, að það væri ekkert siðlaust eða sjúkt við að vera eins og maður er. Hvatning þessara manna gat verið eitthvað á þessa leið: "Alveg sama hvað þeir tuddast á þèr, hrækja á þig, berja og niðurlægja, alveg sama hvað þeir kenna um þig í skólum, það er í lagi að vera gay -það er ekkert rangt við það.
Þegar við nú, áratugum síðar, höfum áttað okkur á því að þessir menn fóru með rétt mál dáumst við að hugrekki þeirra í glímunni við fordóma, fáfræði og grimmd.
Af hverju er ég að tala um þetta? Gæti þessi réttindabarátta átt sér hliðstæðu í nútímanum? Gæti "ósanngirni rektors, sviksemi Morgunblaðsins og hlutdrægni RÚV" stafað af fordómum í okkar garð, fordómum sem kveða á um að trúleysi sé einhvers konar siðleysi, jafnvel sjúkdómur eða í það minnsta hættulegar öfgar?
Við könnumst öll við sönginn: "Ég hef ekkert á móti hommum, ef þeir bara láta mig í friði". Ég kannast við hann, enda talaði ég einmitt svona á unglingsárum mínum. Það er ekki lengra síðan þessi viðhorf voru almenn og okkur flestum þótti stofnun Samtakanna '78 dálítið skerí.
Í dag er söngurinn sá að menn hafi ekkert á móti trúleysingjum ef þeir halda kjafti um skoðanir sínar. En vogi trúleysinginn sér að halda þeim fram og jafnvel gagnrýna skoðanir annarra, gagnrýna hindurvitni og kukl, þá er litið svo á að hann sé hættulegur samfélaginu og grafi undan almennu siðferði.
Það er m.a.s. kennt í háskólum.
Ef almenna viðhorfið er þetta er ekkert skrýtið að við komum hvarvetna að lokuðum dyrum. Við höfum einfaldlega ekki mannréttindi á við aðra þegna og almennt þykir í góðu lagi að tuddast á okkur, úthúða okkur og útskúfa.
Það útskýrir ef til vill viðbrögð rektors og fjölmiðla.
Það eru nú einmitt samskipti ykkar við lögregluna sem ættí að vera besti mælikvarðinn á hlutdrægni. Henni ber að fara að lögum - óháð hver á í hlut. Eða varla ætlið þið að halda því fram að lög um eignarétt séu fordómafufull? Það að samskipti ykkar við lögregluna eru brennd nákvæmlega sama marki og við aðra hlýtur því að beina kastljósinu að ykkur. Og fyrst þú Birgir vilt draga fordóma inní umræðuna, þá eru það þið sem eruð því marki brenndir. Enginn virðist geta gert neitt svo ykkur líkar.
Dómsdags kjaftæði er þetta Jóhann (svo ég tali nú hreint út). Það var hvergi verið að rotta sig saman til að koma höggi á einhvern. Það var einfaldlega rætt hvernig ætti að bregðast við því sem (við sáum sem) óverjandi vinnubrögð í menntastofnun sem vill láta taka sig alvarlega og rekin af almannafé.
Eini tilgangurinn var að fá gögnin leiðrétt og heiðarlega framsetningu á kennsluefni. Þetta sést glöggt á ítrekuðu samþykki félagsins við sáttatillögum.
Það er beinlínis hjákátlegt að lesa þetta stöðuga tal um að viðkomandi stundakennari hafi verið einhver skotspónn eða eitthvert atriði í þessu máli. Þessi einstaklingur er fullkomið "núll og nix" í þessu sambandi og það hafði enginn nokkurn minnsta áhuga á honum.
En það er oft háttur þeirra sem hafa vondan málstað að stilla hlutunum upp sem deilum um persónur.
Í þessu tilfelli er einfaldlega hlægilegt að sjá hvernig reynt er að hefja viðkomandi upp með því að reyna að láta líta svo út að einhver hafi haft áhuga á honum.
Það eru nú einmitt samskipti ykkar við lögregluna sem ættí að vera besti mælikvarðinn á hlutdrægni. Henni ber að fara að lögum - óháð hver á í hlut.
Hvað segir þú á um að Ríkissaksóknari hafi sent málið aftur til lögreglunnar eftir að Vantrú áfrýjaði málinu í fyrra skipti - með þeim tilmælum að lögreglan ætti að rannsaka málið? Fór lögreglan þá ekki að lögum?
Það að samskipti ykkar við lögregluna eru brennd nákvæmlega sama marki og við aðra hlýtur því að beina kastljósinu að ykkur.
Á hverju byggir þú þetta?
Varðandi það að "rotta sig saman" og "launráð" okkar.
Þetta orðfæri er dæmigert þegar fylgismenn Bjarna Randvers tjá sig um Vantrú. Við erum "herská", "öfgafólk", "rottum okkur saman", "leggjum í einelti", erum "ofbeldisfólk", "talibanar", verri en "Stasi" og svo framvegis. Það sjá allir að þarna eru bullandi fordómar í gangi.
Í fyrstu grein Morgunblaðsins um málið á sínum tíma þótti sérstaklega skelfilegt að hópur fólks væri að skipuleggja sig í þessu máli. Spáið í það. Vantrú er hópur fólks. Í ljós kemur að í Háskóla Íslands er kennt að þessi hópur samanstandi af öfgafólki sem leggur trúmenn í einelti og að málstaður okkar sé vatn á myllu haturshreyfinga. Þetta er kennsla um hóp fólks í Vantrú. Þessi hópur bregst við, talar saman, tekur ákvarðanir saman, vinnur að málinu saman. Og það er allt í einu orðið að samsæri en ekki því sem það er - lýðræðislegum vinnubrögðum í félagi þar sem allir hafa eitthvað að segja. Þetta eru vinnubrögð sem fólk þekkir einfaldlega ekki.
Nei, Moggafólk og stuðningsfólk Bjarna kann betur við að ákvarðanir séu teknar í reykfylltum bakherbergjum - að Davíð Oddsson, biskupinn eða annar leiðtogi ákveði hvernig þetta er - enda þetta fólk mjög upptekið af því að gera einstaklinga að leiðtogum Vantrúar. Það trúir ekki öðru en að vondir einstaklingar séu á bak við þetta því það þekkir ekkert annað í sínu lífi en að voldugir einstaklingar segi því hvernig það eigi að haga lífi sínu.
Hvað segir þú á um að Ríkissaksóknari hafi sent málið aftur til lögreglunnar eftir að Vantrú áfrýjaði málinu í fyrra skipti - með þeim tilmælum að lögreglan ætti að rannsaka málið? Fór lögreglan þá ekki að lögum?Ég hélt að málið væri dautt eftir að þið dróguð kæruna til baka vegna þess að lögreglan hegðaði sér undarlega. En ef þetta er í rannsókn og lögreglan og saksóknari að sinna sínu verki þá er það hið besta mál. Ég ætla rétt að vona ykkar vegna að þið sættist á niðurstöðuna þótt hún verði ykkur í óhag - ég er viss um að margir verða mildari í skoðun á ykkar framferði í þessu máli, þar með talið ég; ef kæran reynist á rökum reist.
Ég hélt að málið væri dautt eftir að þið dróguð kæruna til baka vegna þess að lögreglan hegðaði sér undarlega.
Ok, þú veist semsagt ekkert um málið þrátt fyrir að þetta hafi komið fram í athugasemd en tjáir þig samt. Til hvers?
Tja ... félagið Vantrú dró enga lögreglukæru til baka. Lögreglustjóraembættið í Reykjavík vísaði upphaflegu kærunni frá, ríkissaksóknari vísaði henni aftur til embættisins (út af athugasemdum félagsins Vantrúar, skv. Matthíasi Ásgeirssyni hér að ofan.) Lögreglustjóraembættið í Reykjavík rannsakaði þá málið og vísaði því frá með orðunum að ekkert nægjanlegt eða líklegt til sakfellis Bjarna Randvers hafi komið fram við rannsókn málsins.
Félagið Vantrú hefði getað kært þennan úrskurð innan mánaðar frá því hann féll, þann 26. júlí 2012. Félagið Vantrú virðist hafa reynt að kæra en ekki náð að fara að reglum um tímafrest ef marka má orð Matthíasar:
"Í seinna skiptið vísaði lögreglan málinu frá og saksóknari líka - á tækniatriði, við sendum áfrýjun degi og seint að mati saksóknara (lokadagur var á sunnudegi, við fengum ekki lögbundinn mánuð til að kynna okkur málið)."
Síðan segir Matthías:
"Lögreglan rannsakaði afskaplega lítið og það var Vantrú sem leysti málið."
Það væri vissulega áhugavert að fá að vita hvernig Matthías Ásgeirsson veit að lögreglan rannsakaði afskaplega lítið. Var félagið Vantrú upplýst um starfsaðferðir lögreglustjóraembættisins í Reykjavík í þessu máli?
Það eina sem kemur á óvart í þessum pistli félagsins Vantrúar er klausan: "Jafnframt upplýstist að einn siðanefndarmaður hafði gerst svo smekklegur að dylgja svo svívirðilega um Vantrúarmann við lok eins siðanefndarfundar að formaður nefndarinnar hafði séð sér þann kost vænstan að tilkynna það Vantrú og rektor HÍ sérstaklega. Siðanefndin var í raun orðin gjörsamlega óstarfhæf og formaður siðanefndarinnar hugðist segja af sér."
Það kemur mér á óvart að frétta að Ingvar Sigurgeirsson, formaður þessarar siðanefndar, skuli hafa borið í félagið Vantrú hvað einn siðanefndarmaður sagði á fundi nefndarinnar. Bara þetta atriði sýnir glöggt að Ingvar var óhæfur formaður siðanefndar.
Bara þetta atriði sýnir glöggt að Ingvar var óhæfur formaður siðanefndar.
Trixið var auðvitað að hamast í honum þar til hann varð óhæfur, gera siðanefndina óstarfhæfa. Það tókst auðvitað eins og sést.
Frétti af því að sami siðanefndarmaður hitti reglulega stuðningsmenn BR og gott ef ekki BR sjálfan og ræddi víst ansi opinskátt um málið. En hei, það er alltílæ, svo fremi sem viðkomandi var ekkert að ræða við ruddana í Vantrú.
Það er auðvitað algjör óhæfa að formaður siðanefndar tilkynni málsaðila og rektor að meðlimur siðanefndar viðhafi alvarlegar dylgjur um einstakling sem tengist viðfangsefni siðanefndar.
Valgarður: "Dómsdags kjaftæði er þetta Jóhann (svo ég tali nú hreint út). Það var hvergi verið að rotta sig saman til að koma höggi á einhvern."
Þegar hópur manna leggur á ráðin gegn einum manni með jafn galpopalegum hætti og þið gerðuð í hinu neðra, þá kalla ég það að rotta sig saman. Og það eru launráð. Þú mátt kalla það að fylkja liði.
"Það var einfaldlega rætt hvernig ætti að bregðast við því sem (við sáum sem) óverjandi vinnubrögð í menntastofnun sem vill láta taka sig alvarlega og rekin af almannafé."
Óverjandi vinnubrögð? Að kennari skuli bregða upp mynd sem ykkur mislíkar?
Og hvað kemur það málinu við að menntastofnun sé rekin af almannafé? Gildir annar sannleiksmælikvarði hjá þér um menntastofnanir sem eru ekki reknar af almannafé?
"Það er beinlínis hjákátlegt að lesa þetta stöðuga tal um að viðkomandi stundakennari hafi verið einhver skotspónn eða eitthvert atriði í þessu máli. Þessi einstaklingur er fullkomið "núll og nix" í þessu sambandi og það hafði enginn nokkurn minnsta áhuga á honum."
Segðu þessum Bjarna það.
Trúlegt eða hitt þó heldur. Þið ráðist að starfsheiðri fræðimanns eins og blygðunarsamar jómfrúr sem hafa glitt í typpi. Herskáu trúleysingjarnir.
Allur þessi málatilbúningur ykkar er hlægilegur.
Rétt eins og það var skemmtilegt að lesa fabúleringar Birgis um hlutskipti homma annars vegar, og ykkar.
Þið eruð sumsé Hinir eiginlegu boðberar Sannleikans, en það fatta það bara ekki allir...
"Það er auðvitað algjör óhæfa að formaður siðanefndar tilkynni málsaðila og rektor að meðlimur siðanefndar viðhafi alvarlegar dylgjur um einstakling sem tengist viðfangsefni siðanefndar."
Einmitt Egill, það er alger óhæfa, enda rekur siðanefnd ekki erindi sitt í snakki við málsaðila.
Siðanefnd er ígildi dómara, for crying out loud, og dómarar eiga ekki að hjala við málsaðila!
Jóhann, ef siðanefnd er ígildi dómara hvað finnst þér þá um þá staðreynd að þeir voru beittir ótrúlegum þrýstingi frá Bjarna og co?
Röfl er þetta Jóhann. Samkvæmt þínum "skilgreiningum" má fólk ekki tala saman eða ræða málin án þess að vera að "rotta sig saman" - og það er órökstudd þvæla [eins og til sé rökstudd þvæla] að við höfum viljað koma höggi á einhvern. Við lögðum ekki á nein ráð gegn einhverjum manni, við vildum leiðréttingu efni.
Ég veit að það er erfitt fyrir þig að skilja fyrirbæri eins og umræðu á málefnalegum nótum, en ekkert af því sem við ræddum þegar við vorum að velta viðbrögðum fyrir okkur snerist um þennan einstakling.
Og svo er allt í lagi að þú farir að ná því að það er ekki einhver mynd sem okkur mislíkaði heldur rangfærslur og vísvitandi blekkingar sem við settum okkur á móti. Þú myndir gera okkur báðum (öllum) greiða ef þú eyddir helmingnum af tímanum - sem þú notar í að dæla inn samhengislausum athugasemdum - í að kynna þér um hvað málið snýst.
Það kemur málinu við að stofnun er rekin fyrir almannafé að ég vil ekki borga fyrir fúsk.
Og ég þarf ekkert að segja honum eitt eða neitt um þetta, hann er með afrit af spjallinu og veit full vel að við höfðum ekki nokkurn áhuga á honum.
Það er kannski rótin að því hversu erfitt er að reyna að halda þræði í umræðum við þig, þú dettur alltaf í upphrópanir, uppnefni og skítkast.
Þú ert ekki viðræðuhæfur.
Já Jóhann, tuddastu bara á okkur. Það gerir ekki annað en staðfesta orð mín. Því meir sem tuddast er, því rækilegri verður staðfestingin.
Allt sem við segjum og gerum er á einhvern hátt grunsamlegt, ósatt og ósiðlegt. Við siðleysingjarnir eigum okkur ekki nokkra málsvörn, enda svo sjálfgefið að við erum hryðjuverkasamtök með það eitt að markmiði að grafa undan stoðum samfélagsins og draga heiðarlega fræðimenn í skítinn.
Í okkur má sparka viðstöðulaust enda erum við skelfilegt fólk og hættulegt. Enga aðgát þarf að hafa í nærveru sálar þegar kemur að okkur, þessu sjálfgefið vonda fólki, enda erum við náttúrlega sálarlaus og skortir náð. Best væri að okkar líkar yrðu máðir af yfirborði jarðar, ekki satt?
"Jóhann, ef siðanefnd er ígildi dómara hvað finnst þér þá um þá staðreynd að þeir voru beittir ótrúlegum þrýstingi frá Bjarna og co?"
Dómarar eru alltaf beyttir þrýstingi frá málsaðilum.
Valgarður, ég nenni heldur ekki að ræða við þig. Þetta mál varðar að minnsta kosti ekki skatt, þo þú haldir það.
Birgir, ef jafn hatrömm atlaga hefði verið gerð að starfsheiðri þínum af hópi manna, í nafni jafn lítilvægra hluta og þið hengið ykkur á, vildir þú þá ekki eiga þér einn lítinn Ingvar?
Athugaðu það að þetta eru engar fabúleringar hjá mér. Eða hvað höfðum við annað unnið til saka en að hafa hispurslaust gagnrýnt hindurvitni, þegar við vorum allt í einu útmáluð í Háskóla Íslands sem hættulegt fólk sem græfi undan samfélaginu og værum vatn á myllu gyðingahatara?
Þú vilt kannski svara fyrir vammlausa og heiðvirða fræðimanninn hvaða gyðingahaturshreyfingar það eru sem við fóðrum svona ákaft með skrifum okkar, svona fyrst þú ert á annað borð að halda uppi vörnum fyrir þennan mann og kennslu hans.
Engin hatrömm atlaga var gerð að Bjarna. Fremur má velta því fyrir þér hvort glærusýning hans sé ekki einmitt hatrömm atlaga að heiðvirðu fólki sem unnir hreinskiptni og því að vinsa staðreyndir frá hindurvitnavaðli.
Ég er enginn sérstakur varnarmaður Bjarna. Ég aðhyllist ekki mögulegar kristnar hugmyndir hans. Ég þekki hann ekki baun.
Hins vegar þykir mér verulega ámælisvert þegar hópur manna stendur fyrir viðlíka atlögu að starfsheiðri eins manns, eins og þið eruð sekir um.
Þið þykist vera einhverjir handhafar "Sannleikans", rétt eins og grátbrosleg dæmisaga þín um hommana sýnir glögglega.
Sú hugmynd að framsetning trúleysingja geti verið vatn á myllu alls konar bjána, gyðingahatara sem annarra, er að mínu viti sönn.
Sjáðu bara Hitchens og xenofóbíu hans, sem dæmi.
En háskólakennarar eiga að geta sett fram öfgakenndar hugmyndir. Í því felst ágæti samfélags þekkingarleitar.
Ekki í hinu að einhverjir hópar manna útí bæ geri aðsúg að kennslu með þeim yfirlætislega hætti sem þið gerðuð.
Áfram heldurðu að tönnlast á "atlögu" og hlustar ekki á gagnrök. Þykir þér slíkt bera svip af heiðarlegri rökræðu?
Eiga háskólakennarar að halda á lofti öfgakenndum hugmyndum? Ertu að segja að það hafi verið mótívasjón Bjarna, setja fram eitthvað djarft umræðunnar vegna? Hann kallar þetta þó sjálfur fræðilega sannfæringu sína.
Er í lagi að slík framsetning djarfra hugmynda í nafni akademískrar kenningasmíði hljóði upp á harða atlögu að heiðri og mannorði saklauss fólks úti í bæ? Og það án þess að því sé leyft að verja hendur sínar?
Kannski var xenófóbía Hitchens vatn á myllu xenófóbískra. En ekki er hægt að kenna trúleysi hans um það.
Hvergi hef ég þóst vera handhafi sannleikans. Ef þú heldur það ertu að misskilja eitthvað og halda á lofti ranghugmyndum. Ég var einungis að benda á að tilvist trúleysingja ein og sér veldur óhug margra og kallar fram fautahátt, líkt og tilvist homma gerði um langan aldur. Lestu hommakommentið aftur.
Mér þykir hugsun þín ekki mjög skýr.
Og hvernig getur það mögulega verið atlaga að starfsheiðri mannsins að kvarta yfir kennsluefni hans? Ef ekkert er að glærunum var ekkert að óttast. Hefði siðanefnd hins vegar komist að þeirri niðurstöðu að þær væru ekki í lagi er ekki við okkur að sakast heldur hann sjálfan.
Bjarni gerði allt sem í hans valdi stóð til að koma í veg fyrir úrskurð siðanefndar. Af hverju í ósköpunum fór hann þá leið ef ekkert var að óttast?
"Eiga háskólakennarar að halda á lofti öfgakenndum hugmyndum?"
Já vitanlega, þegar leitast er við að örva hugmyndaflug nemenda.
"Ertu að segja að það hafi verið mótívasjón Bjarna, setja fram eitthvað djarft umræðunnar vegna? Hann kallar þetta þó sjálfur fræðilega sannfæringu sína."
Nei, en sjá fyrra svar.
"Er í lagi að slík framsetning djarfra hugmynda í nafni akademískrar kenningasmíði hljóði upp á harða atlögu að heiðri og mannorði saklauss fólks úti í bæ? "
heiðri og mannorði saklauss fólks!?
Eruð þið ekki núverandi krossfarar sannleikans og aukinheldur herskáir? Þetta mál gjörvallt sýnir bara allt annað.
"Kannski var xenófóbía Hitchens vatn á myllu xenófóbískra. En ekki er hægt að kenna trúleysi hans um það."
Af hverju ekki?
"Mér þykir hugsun þín ekki mjög skýr."
Það er allt í lagi. Enda gagnkvæmt.
Best að setja broskall:
:)
"Og hvernig getur það mögulega verið atlaga að starfsheiðri mannsins að kvarta yfir kennsluefni hans?"
Ekki tilefnið, heldur aðferðin, Birgir.
"Ef ekkert er að glærunum var ekkert að óttast."
Hvaða krafa er þetta? Þetta er bara bull. Af hverju í ósköpunum ættu glærur að vera hafnar yfir allan vafa?
"Hefði siðanefnd hins vegar komist að þeirri niðurstöðu að þær væru ekki í lagi er ekki við okkur að sakast heldur hann sjálfan."
Sjá fyrra svar.
heiðri og mannorði saklauss fólks!?
Hefurðu ekki skoðað glærurnar?
Og hver er svo hin hræðilega aðferð sem við beittum þegar við kvörtuðum? Það að fjalla um glærurnar á vef okkar?
jú, ég hef skoðað þær. Og þær koma "heiðri og mannorði saklauss fólks" ekkert við að mínu viti.
"Og hver er svo hin hræðilega aðferð sem við beittum þegar við kvörtuðum?"
Hún er sú að herskáu þið komuð ekki fram með þessa lítilvægu athugasemd um glærur strax.
Þess í stað undirbjugguð þið atlöguna, m.a. í leynum með furðulega meinfýsnu og glaðhlakkalegu orðalagi.Og gátuð teygt þetta píslarvættablæti ykkar í nánast jafn mörgum liðum og boðorðin á steintöflu Mósesar.
Þið voruð að gotta ykkur af yfirlæti, á því sem þið tölduð vera augljósan höggstað á þessum Bjarna.
Þið reidduð hátt til höggs, og geiguðuð illilega.
Nú er samfélagið búið að löðrunga ykkur fyrir meinbægnina, og hvað gerið þið?
Reynið að hefja nýja umræðu um píslarvætti ykkar.
Það er engu líkara en að þið hafið enga trú á ágæti eigin málstaðs.
Á glærunum var vegið að heiðri Níelsar Dungal. Einnig var vegið að heiðri Helga Hóseassonar um leið og Reynir Harðarson var útmálaður sem þjófur. Loks var vegið að félaginu okkar í heild sinni með dylgjum um einelti og ofbeldi, við bendluð við haturshreyfingar og sögð grafa undan siðferði og allsherjarreglu.
Framar í glærunum höfðu einstakir félagar, sér í lagi Matthías Ásgeirsson, verið útmálaðir sem ruddar með tilvitnunum sem teknar voru úr samhengi sínu og því logið að þeir hefðu uppnefnt nafnhreinda einstaklinga nöfnum sem aldrei var gert.
Slíkt er aðför að mannorði og æru þeirra.
Það er alveg stórundarlegt að verjendum Bjarna sem hér hafa tjáð sig sé gersamlega fyrirmunað að koma auga á þetta. Sennilega er rótgrónum fordómum um að kenna, Bjarni sjálfkrafa góður og verk han heilög, en við sjálfkrafa vonda fólkið og siðlausa, rétt eins og "helvítis hommarnir" fyrr á tíð.
"Jóhann", heitir þú nokkuð Ingvar Valgeirsson (finnst ég kannast við orðfærið)? Það væri svo sem eftir öllu að koma hérna og þykjast ekkert þekkja Bjarna en vera svo besti vinur hans.
Hvað ertu búinn að ljúga mörgum lygum hér í kvöld? Trúmenn hafa oft þann leiða ávana að láta heiðarleika og sannleika ekki vefjast fyrir sér.
Ég skora á þig að segja til nafns. Hefurðu eitthvað að fela?
...óttaleg viðkvæmni er þetta!
Sjálfur formaðurinn, sem er eini núlifandi þessara heiðursmanna og einn af forsprökkum æsinganna í hinu neðra, varð skyndilega málstoli yfir öllum þessum ákúrum.
Rétt eins og Chomsky segir, þá eruð þið trúleysingjar handhafar nýs sannleika, og trúarsect fyrir vikið.
Þvert á vísindalega hugsun.
Og segðu mér nú undanbragðalaust, þú hraðlygni prestur, hvað höfðum við til saka unnið að fá þessa útreið í kennslu Bjarna, annað en að hafa gagnrýnt (segi ekki afhjúpað) trúarbrögðin og þar með hina evangelísku lútersku ríkiskirkju?
Svaraðu því.
...hraðlygni prestur? moi?
En ég er þegar búinn að útskýra þetta fyrir þér.
Hafi ykkur herskáu trúleysingjum þótt að ykkur vegið, þá hefði ykkur verið í lófa lagið að kvarta yfir því strax á þessari síðu. Þið gerðuð það ekki.
Þess í stað rottuðuð þið ykkur saman í hinu neðra með furðulega strákslegu orðbragði um nokkurt skeið og reidduð hátt til höggs.
Finnst þér það vitnisburður um siðlegt hátterni, Birgir?
Aha Gimbi. Eitthvað hljómaðir þú kunnuglega. Í raun alveg eins og Carlos.
Fær mann til að halda að þið trúaðir séu haldnir einhverju heilkenni, þið sándið allir svipað og eruð jafnblindir á aðrar hliðar mála en þá sem rímar við djúpstæða fordóma ykkar.
...óttaleg viðkvæmni er þetta!
Þín útgáfa af "farðu ekki að grenja"? Orðræða skólalóðarfantsins þegar hann tekur hommann fyrir í hundraðasta sinn.
Af hverju er ekki bara hægt að viðurkenna að á okkur var brotið í kennslu Bjarna? Af hverju skal hann í öllum tilvikum vera yfir gagnrýni hafinn þótt hann sé búinn að fautast á okkur, fyrst á glærunum og svo allar götur síðan? Hvar er sómakennd ykkar?
Ertu að segja að erindi til siðanefndar hafi verið röng ákvörðun? Er það ekki einmitt hin rétta boðleið fyrir svona umkvartanir?
Við vöktum máls á glærunum hér á vefritinu, en þó ekki fyrr en námskeiðinu var lokið og búið að semja erindið til siðanefndar. Var það líka röng ákvörðun?
Einhverjir kölluðu þetta "All out attack" á lokaða spjallinu. Semsagt það að senda kvörtunina inn og birta greinarnar. Mönnum var eðlilega mikið niðri fyrir, en ég sé ekki að það standi upp á mig eða nokkurn annan að svara fyrir einhverja kerkskni á lokuðu spjallsvæði.
Fyrr má nú vera hræsnin ef á að fara að gera eitthvað slíkt að bitbeini í þessu máli. Horfið á það sem við gerðum, ekki einhver hálfkæringsorðaskipti í einrúmi sem enga vigt hafa og eru fráleitt til marks um einhverja yfirlýsta stefnu.
Stefnan var aðeins sú að vekja athygli á kennsluháttum sem við vorum þrumulostin yfir - með réttu.
Einhvern veginn skjóta verjendur Bjarna sér sífellt undan því að ræða við okkur efnislega um glærurnar. Meira kemur af einhverju svona "farðu ekki að grenja". Þannig er orðræðuhefðin á okkar kalda landi enn sem komið er.
Og þú svaraðir ekki spurningu minni frá því kl. 00:23. Týpískt. Óskýr hugsun eða undanbrögð?
Sjálfur formaðurinn, sem er eini núlifandi þessara heiðursmanna og einn af forsprökkum æsinganna í hinu neðra, varð skyndilega málstoli yfir öllum þessum ákúrum.
Sleggjudómar. Hann hafði og hefur ærnar ástæður til draga sig í hlé. Ekki er hann kjaftstopp, ástæðurnar eru af öðrum toga .
En það er auðvitað dæmigert fyrir ykkur eineltisfautana að nota það til að níða hann.
Þið eruð sannkallað skítapakk.
Ég svaraði ekki spurningu þinni vegna þess að ég er hvorki prestur, né hraðlyginn.
Nú nenni ég ekki að ræða þetta frekar við þig.
En að lokum máttu fá eitt dæmi um óskýra hugsun:
"Hvað ertu búinn að ljúga mörgum lygum hér í kvöld?"
Þú þarft hvorki að vera prestur né hraðlyginn til að svara þessari spurningu. Það er nóg að hafa kynnt sér glærurnar.
En heppilegt fyrir þig að geta nýtt þér að ég ruglaði þér saman við Carlos til að skjóta þér undan því að svara. Eiginlega skil ég ekki af hverju ég er að eyða tíma mínum í ómerkileg smámenni á borð við þig.
Lifðu heill.
Ok, þú veist semsagt ekkert um málið þrátt fyrir að þetta hafi komið fram í athugasemd en tjáir þig samt. Til hvers?Það er nú varla hægt að ætlast til að maður nái öllum athugasemdum hér. En er það þá rétt sem Harpa segir að kærunni var vísað frá - Vantrú dró ekki neitt til baka?
Finnur, þú hlýtur að ná athugasemd sem þú svarar? Þetta hefur allt komið fram í skrifum okkar. Engin ástæða frekar en fyrr að vitna í Hörpu.
Þegar Harpa Hreinsdóttir segir að það væri "áhugavert að vita" eitthvað meinar hún yfirleitt að hún hafi engan áhuga á að heyra aðra hlið á málinu heldur er hún að dylgja um að eitthvað sé ekki satt. Ég ætla að koma til móts við hana og sleppa því að segja henni meira, þetta kemur Hörpu ekki við.
Það er alveg merkilegt hvernig öllu er snúið á haus þegar kemur að Vantrú. Ef einstaklingur í siðanefnd er í nánu samskrulli við Bjarna Randver (og/eða stuðningsmenn hans) og ber út viðbjóðslegar lygasögur um einstaklinga í Vantrú - þá er það alls ekki vandamálið - heldur það að Vantrú var upplýst um málið! Þetta sýnir svo vel það sem ágæt manneskja sagði um Hörpu fyrir stuttu, Harpa er "illa innrætt".
Hver voru viðbrögð félagsins Vantrúar við upplýsingum Ingvars Sigurgeirssonar um að siðanefndarmaður talaði illa um e-n vantrúarfélaga á fundi siðanefndar?
(Af því þetta atriði er einu nýju upplýsingarnar í málflutningi félagsins Vantrúar í þessum pistli finnst mér það skipta máli - ath. að hér vanda ég mig við að nota ekki orðið "áhugavert" af því Matthíasi finnst það óþægilegt orð.)
Tja, ég er að reyna að átta mig á hvort þessar upplýsingar sem Ingvar Sigurgeirsson veitti félaginu Vantrú og háskólarektor hafi skipt máli í því að Ingvar hótaði að segja af sér og að félagið Vantrú féllst á að draga kæruna til siðanefndar til baka.
Jafnframt langar mig að vita hvað Þórður Ingvarsson hefur fyrir sér í eftirfarandi staðhæfingu:
"Frétti af því að sami siðanefndarmaður hitti reglulega stuðningsmenn BR og gott ef ekki BR sjálfan og ræddi víst ansi opinskátt um málið. En hei, það er alltílæ, svo fremi sem viðkomandi var ekkert að ræða við ruddana í Vantrú."
Af því ef ég giska rétt á hvaða siðanefndarmann dylgjað er um hér þá höfðu Bjarni Randver og þessi siðanefndarmaður aðeins einu sinni sést, á fundi siðanefndar. Þórður getur væntanlega upplýst hvaða stuðningsmenn Bjarna Randvers þessi siðanefndarmaður hitti reglulega og ræddi málið opinskátt við. Sé þetta rétt hjá Þórði er það vitanlega grafalvarlegt mál og um að gera að draga slíkt fram í dagsljósið.
Að svara eða svara ekki, það er heldur betur spurningin.. mér sýnist Birgir svo sem búinn að svara ágætlega. Eftir stendur einhver útúrsnúningur Jóhanns/Gimba um skatt.
Ég velti fyrir mér hvort Jóhann, Harpa og félagar skipti um skoðun þó ég bendi enn einu sinni á að erindi Vantrúar snerist um efni en ekki einstakling?
Ég velti líka fyrir mér hvort þau sjái og taki rökum ef ég bendi einu sinni enn á að þetta getur ekki mögulega verið "hatrömm atlaga" í ljósi mikils sáttavilja Vantrúar?
Skyldi það breyta einhverju um þeirra upphrópanir ef ég bendi þeim á að td. Harpa, Ingvi og Bjarni voru að "rotta sig saman" um "hatramma atlögu" að "heiðvirðum einstaklingum" í Vantrú - ef við notum þeirra mælikvarða. [fyrir ykkur lesblindu gesti, þá er ég ekki að halda þessu fram aðeins að benda ykkur á fáránleika ykkar eigin skilgreininga].
Ætli það skipti máli þó samkvæmt þeirra eigin fráleitu skilgreiningum eru þau að leggja meðlimi Vantrúar í einelti. aftur, nei, ekki mín skoðun.
Skyldu þau sjá að það er eitthvað mikið að glærunum ef við skiptum trúleysingjum út fyrir svertingja, samkynhneigða, konur, fólk sem þarf á geðlyfjum að halda, rauðhærða, eða einhvern annan hóp?
Skyldi kvikna ljós á einhverri peru ef ég spyr hvort öll erindi til Siðanefndir hafi verið hatrammar atlögur að starfsheiðri heiðarlegra einstaklinga?
Nei, ég held ekki. Það er tilgangslaust að reyna að rökræða við lið sem tekur ekki rökum og svarar öllu með samhengislausum upphrópunum.
Best að þegja og fara að gera eitthvað annað.
Harpa, tvö atriði.
Þetta er t.d. klassískt dæmi um aðferðir Hörpu. Þórður skrifaði.
...hitti reglulega stuðningsmenn BR og gott ef ekki BR sjálfan
Og Harpa svarar svona fyrir hönd Bjarna Randvers (af hverju tjáir hann sig ekki bara sjálfur í stað þess að hafa Hörpu sem talsmann?):
...þá höfðu Bjarni Randver og þessi siðanefndarmaður aðeins einu sinni sést, á fundi
Harpa, fáðu einhvern til að kenna þér rökfræði.
Mér finnst það enn vera alveg stórmerkilegt sem og stórundarlegt að Bjarni Randver Sigurvinsson, stundakennari, doktorsnemi og formaður starfshóps þjóðkirkjunnar um samskipti við önnur trúarbrögð, hefur aldrei nokkurntíman á sinni aumkunarverðri ævi haft samskipti við félagið sjálft né nokkurn í Vantrú af eigin frumkvæði. Aldrei. Nokkurntíman.
Mér finnst það léleg rökfræðikunnátta að slá fram stórmerkilegum fullyrðingum um hegðun siðanefndarfulltrúa en neita svo að rökstyðja hana á nokkurn hátt á þeim forsendum að rökin komi lesendum þessa pistils ekki við.
En ég mun fara að ráðum þínum, Matthías, og fá rökfræðinginn sem ég er gift til að kenna mér smávegis í rökfræði í kvöld ;)
Nei, hver hefði trúað því að þú værir gift rökfræðing (það vita það allir).
Mér finnst það léleg rökfræðikunnátta að slá fram stórmerkilegum fullyrðingum um hegðun siðanefndarfulltrúa en neita svo að rökstyðja hana á nokkurn hátt á þeim forsendum að rökin komi lesendum þessa pistils ekki við.
Enn eitt dæmið um slappan málflutning Hörpu.
Harpa spurði hver viðbrögð Vantrúar hefðu verið, hún bað ekki um rökstuðning fyrir hegðun siðanefndarfulltrúa. Viðbrögð Vantrúar liggja fyrir, Vantrú dró kæruna til baka því ljóst var að málið var komið í óefni og hóa hefði þurfti í þriðja formann siðanefndar (og skipta út a.m.k. einum meðlim eftir þetta).
Annars hélt ég að Harpa hefði lesið öll gögn málsins. Er BRS að velja molana ofan í hana?
Finnur, þú hlýtur að ná athugasemd sem þú svarar? Þetta hefur allt komið fram í skrifum okkar. Engin ástæða frekar en fyrr að vitna í Hörpu.Ég verð að að viðurkenna tregðu mína hérna, enda erfitt að fylgja þessum þræði. En ég er mjög forvitinn um hvort ákærunni til lögreglunnar var vísað frá eða hvort Vantrú dró hana til baka. Mér finnst þetta mikilvægt atriði og varla umdeilanlegt. Ég hef ekki lesið neitt hérna sem mælir gegn því sem Harpa hefur fram að færa. Þú, Matti, hlýtur að geta gefið einfalt svar: Var kærunni til lögreglunnar vísað frá?
Stórmerkilegir hlutir hafa komið hér fram, t.d. að Reynir Harðarson steinþagnaði af því að hann er kjaftstopp og að Vantrú dró kæru sína til baka af því að búið var að tala illa um Vantrúarfélaga á siðarnefndarfundi. Þessar upplýsingar sem siðarnefndarmeðlimurinn lét í té hljóta að hafa komið sér svo illa fyrir Vantrú að við drógum málið til baka.
Miklir eruð þér getgátusnillingar. Allt skal lagt á versta veg. Og fyrir Bjarna Randver og þermisstigsskrifstofuvinnuna hans: Þú hefur ekki leyfi til að vitna í þessa efnisgrein hér að ofan án þess að geta þess að ég er tala í kaldhæðni. Það þýðir að ég er ekki að meina það bókstaflega að Vantrú hafi dregið kæru sína til baka vegna þess sem þar er sagt, heldur er ég að túlka skilning og getgátur Hörpu Hreinsdóttur á málinu. Kennari á háskólastigi verður að hafa lágmarks lesskilning, andskotinn hafi það.
Þarf ég að tyggja matinn fyrir þig?Já, þakka þér Matti. Þá langar mig til að spyrja hvort þið séuð sáttir við niðurstöðu lögreglu og saksóknara? Eða með öðrum orðum, var lögum framfylgt?
Að sjálfsögðu erum við ekki sátt.
Það er allt önnur spurning hvort lögum var framfylgt. Umboðsmaður Alþingis hefur þegar gagnrýnt Ríkissaksóknara í öðru máli fyrir svipaða afgreiðslu og þá sem seinni áfrýjun okkar hlaut. Við höfum ekki áhuga á að fylgja því máli frekar eftir.
Hver er tilgangurinn með þessum spurningum? Hvað ertu að reyna að fá fram?
Þetta svar þitt Matti, lýsir vel því vandamáli sem þið eigið við að glíma. Þrátt fyrir að lagalegri ákæru ykkar sé vísað frá þá ríghaldið þið í hlutverk fórnarlambsins. Lögreglan hegðaði sér undarlega þannig að þið leystuð málið sjálfir - mál sem átti sér engan lagalegan grunn. Fyrst það eru engin lög til að styðja ákæru ykkar, þá bara búið þið þau til - og svo af einskærri velvild þá dragið þið ákæruna til baka. Hvernig getið þið síðan ætlast til að tekið sé mark á ykkur í ákærunni á Bjarna, þegar óháða nefndin og rektor vísa henni frá? Hafið þið íhugað þann möguleika að þið höfðu rangt fyrir ykkur? Það er aldrei of seint, og virðingarvert að viðurkenna eigin mistök.
Fyrirgefðu Finnur, en það er ekki heil brú í þessu hjá þér.
svo af einskærri velvild þá dragið þið ákæruna til baka
Hvaða ákæru ertu að tala um hér?
Hvernig getið þið síðan ætlast til að tekið sé mark á ykkur í ákærunni á Bjarna, þegar óháða nefndin og rektor vísa henni frá?
Hvaða ákæru og hvaða óháðu nefnd? Hverju vísaði rektor frá?
Ertu bara að trolla?
Ég sé að Matthías og Birgir hafa aðeins misskilið mig og blanda saman tveimur málum. Það er tvennt sem ég hef áhuga á að vita:
Hvernig brást félagið Vantrú við þegar Ingvar Sigurgeirsson sagði félagsmönnum að siðanefndarfulltrúi hefði talað illa um vantrúarfélaga? (Svar Matthíasar hefur komið fram, þ.e. hann hefur tilkynnt að mér komi þetta ekki við. Þá hlýt ég að spyrja hvort þessi vefur Vantrúar sé einungis fyrir vantrúarfélaga og ekki ætlast til að aðrir en félagsmenn í Vantrú taki þátt í umræðunni.)
Hver eru rök / heimildir Þórðar Ingvarssonar í spjallþræði hér að ofan: "Frétti af því að sami siðanefndarmaður hitti reglulega stuðningsmenn BR og gott ef ekki BR sjálfan og ræddi víst ansi opinskátt um málið. En hei, það er alltílæ, svo fremi sem viðkomandi var ekkert að ræða við ruddana í Vantrú."?
Ég hef ekkert misskilið.
Harpa veit hvernig Vantrú brást við, það liggur allt fyrir. Hvernig einstakir félagsmenn brugðust við í samræðum sín á milli kemur Hörpu ekki við.
Það kemur Hörpu ekki við hverjar heimildir Þórðar eru. Hún á engan rétt á að vita það. Hún getur spurt Bjarna Randver, hann hlýtur að þekkja málið. Ekki það að henni sé ekki sama, það skiptir aldrei neitt máli sem Vantrú setur fram. Hún mun snúa þessu upp á Vantrú með einhverjum furðulegum hætti - eflaust er það Vantrú að kenna þegar stuðningsfólk BRS ber út afar grófar lygasögur um meðlimi Vantrúar. Það fólk gerir aldrei nokkuð rangt og hefur aldrei gert nokkuð rangt að mati Hörpu og kó.
Hér má Harpa tjá sig ef hún heldur sig við efni - en við höfum takmarkaða þolinmæði fyrir stælum hennar og illgirni.
Var ákærunni á hendur Bjarna til siðarnefndar ekki vísað frá? Líkt og ákærunni til lögreglunnar. Eða, í stuttu máli, öllum ákærum Vantrúar hefur verið vísað frá. Eða m.ö.o. þá hefur enginn tekið málstað Vantrúar. Þú mátt alveg tryggja fyrir mig Matti ef ég hef misst af einhverju.
Var ákærunni á hendur Bjarna til siðarnefndar ekki vísað frá?
Í fyrra skipti var henni ekki vísað frá heldur dró Vantrú málið til baka. Þetta veistu vel. Fyrstu tvær siðanefndir vildu fjalla efnislega um málið en fengu ekki frið frá stuðningsmönnum BRS. Þetta kemur allt fram í niðurstöðum óháðu nefndarinnar sem fjallaði um málið. Þriðja nefndin vísaði málinu frá.
Rektor vísaði engu frá enda ekki hennar hlutverk að úrskurða í neinu máli. Sjálfstæða nefndin vísaði engu frá - þú ert að rugla saman við eitthvað.
Lögreglan vísaði ákærum frá, í fyrra skipti var málið sent til baka, í seinna skipti endaði málið á tækniatriði. Þá var líka komið í ljós hver stal gögnunum og við létum þar við sitja, markmiði okkar var náð.
Eða m.ö.o. þá hefur enginn tekið málstað Vantrúar
Fjölmargir sem hafa kynnt sér málið hafa tekið málstað okkar.
Nú er þessi umræða við þig búin að fara marga hringi og ítrekað hefur komið í ljós að þú þekkir ekki málavexti, jafnvel þó um þá hafi verið fjallað hér fyrir ofan. Er ekki nóg komið? Hefur þú eitthvað málefnalegt fram að færa - eitthvað annað en stæla og dylgjur?
Ég hef mínar heimildir, rétt einsog þú hefur þínar Harpa. Það væri auðvitð frábært ef þetta sé ekki satt, en það kemur mér ekkert á óvart lengur hvað varðar BRS-költið.
Hefur þú eitthvað málefnalegt fram að færa - eitthvað annað en stæla og dylgjur?Bara vangaveltur Matti. En það eru kannski ágætis lyktir á þessu máli að þið dróguð það til baka.
Ég veit ekki hver viðbrögð Vantrúar við upplýsingum Ingvars Sigurgeirssonar voru. Ef ég vissi það þyrfti ég ekki að spyrja. Hef ekki heyrt af þessari upplýsingagjöf formanns ad hoc siðanefndar fyrr en ég las færsluna hér að ofan, finnst hún merkileg og velti fyrir mér hvaða áhrif hún kunni að hafa haft.
Það er óneitanlega alvarleg ásökun í garð siðanefndarfulltrúa HÍ að sá hafi reglulega hitt stuðningsmenn hins kærða. Það er alvarleg ásökun af því trúnaður á að ríkja um fundi siðanefndar HÍ. Þess vegna hef ég óskað nánari skýringum Þórðar á þessum orðum og spyr nú einnig hvort félagið Vantrú hafi bruðist eitthvað við þessum fréttum?
Hvað telur þú stælur og illgirni í máli mínu á þessum umræðuþræði, Matthías?
Ég veit ekki hver viðbrögð Vantrúar við upplýsingum Ingvars Sigurgeirssonar vor
Vantrú dró kæruna til baka í ljósi þess að formaður siðanefndar ætlaði að segja af sér og ljóst var að siðanefnd væri óstarfshæf. Þetta veistu vel. Þetta voru viðbrögð Vantrúar. Félagið dró málið til baka, m.a. gegn því loforði að skipuð yrði óháð nefnd sem færi yfir málið - þ.m.t. framgöngu stuðningsmanna BRS. Eins og þú veist brást nefndin okkur og skoðaði þann flöt ekkert - þér til mikillar ánægju.
Ég tel margt til merkis um stæla og illgirni þína, ekki bara hér í þessum umræðuþræði heldur í framgangi þínum í þessu máli frá áramótum. Þegar fólk sem ég þekki ekki neitt kemst að þeirri niðurstöðu að þú sért "illa innrætt" get ég ekki annað en tekið undir það því það passar við mína upplifun.
Þér finnst þetta ekkert alvarleg ásökun í alvöru - þvert á móti muntu að lokum segja að þessi siðanefndarmaður hafi gert rétt. Ekki muntu sjá nokkuð athugavert við aðgerðarleysi rektors eða annarra varðandi þetta tiltekna atvik. Af hverju? Jú, vegna þess að þú ert illa innrætt í raun.
Finnst þér ekki áhugavert, Harpa, að hinn vandaði, dannaði og vammlausi "fræðimaður" Bjarni Randver Sigurvinsson, stundakennari, doktorsnemi og formaður starfshóps þjóðkirkjunnar um samskipti við önnur trúarbrögð, hefur aldrei haft samband við Vantrú? Eða er það bara obboslega eðlilegt og skiljanlegt í þínum augum að einstaklingur - "fræðimaður" nota bene - sem er búinn að vera safna ummælum nafngreindra aðila í Vantrú í rúm tíu ár þorir ekki að hafa samband við eitt af hans helstu áhugamálum?
Takk fyrir svarið Matthías. Skilji ég þig rétt hafa skilaboð Ingvars Sigurgeirssonar um orð siðanefndarfulltrúa á fundi siðanefndar ekki haft nein áhrif á ákvörðun félagsins Vantrúar, sem var að draga kæruna til baka. (Ingvar heldur því raunar sjálfur fram að hann hafi aldrei hótað að segja af sér, skv. bréfi til mín 26. ágúst sl.)
Þórður Ingvarsson: Miðað við vægi umfjöllunar um Vantrú í þessum kúrsi Bjarna Randvers (þ.e. umfjöllun í einni kennslustund ásamt fleiru efni) finnst mér ekki einkennilegt að hann hafi ekki haft samband við félagið. Það eru einu forsendurnar sem ég hef til að meta þetta (með hliðsjón af eigin langri kennslureynslu) því ég þekki Bjarna Randver ekkert sérlega vel, við höfum einu sinni hist. Ertu viss um að félagið Vantrú sé eitt af hans helstu áhugamálum?
Tekurðu sjálf eftir því Harpa hvað þér finnst allt léttvægt sem snýr að (meintum) brotum gegn Vantrú?
Bjarni Randver hafði samt safnað tilvitnunum frá okkur saman í möppu í mörg ár - þrátt fyrir áhugaleysið. Þegar hann segist vera að safna ummælum í okkur saman fyrir greinargerð sína er hann fyrst og fremst að grafa þau upp úr gagnasafni sínu.
En þú vissir það auðvitað - ekki satt?
Miðað við magn gagna þá hefur hann semsagt engan áhuga á Vantrú. Það er nú fróðlegt að vita. Hann hefur semsagt ekki samband við þær trúarhreyfingar sem hann er að rannsaka/skoða/fræðast um. Það er eiginlega aldeilis og sérlega merkilegt, miðað við titillinn (formaður starfshóps þjóðkirkjunnar um samskipti við önnur trúarbrögð). Magnað sjitt, því við erum víst trúarbrögð samkvæmt hans skilgreiningu. Einhverskonar einstaklingsmiðuð aðdáendahreyfing. Sem er fyndið. Því hann er einstaklingur og á sér aðdáendur. Er eiga það til að hreyfa sig í kringum hann.
Að öðru leyti: Tíu ár, hvað er það? Einhver tittlíngaskítur?
Í fyrra skipti var henni ekki vísað frá heldur dró Vantrú málið til baka. Þetta veistu vel. Fyrstu tvær siðanefndir vildu fjalla efnislega um málið en fengu ekki frið frá stuðningsmönnum BRS. Þetta kemur allt fram í niðurstöðum óháðu nefndarinnar sem fjallaði um málið. Þriðja nefndin vísaði málinu frá.Ég var nú bara rétt að átta mig á þriðju nefndinni. En þetta minnir mig á rimmur mínar við ykkur í gamla daga. Sú tækni sem þið beittuð gjarnan var að dreifa málum og gera þau eins ruglingsleg og hægt er. Þá er auðvelt að tína einhver aukaatriði sem engu skipta og rífast um þau í tætlur - eins og hvort Vantrú kærði Barna eða lagði in erindi. Fyrst síðarnefndi fékk loksins vinnufrið til að fjalla um kæru Vantrúar, og kemst að þeirri niðurstöðu að henni beri að vísa frá; er þá ekki málinu lokið? Og þið verðið að bíta í það súra epli að hafa tapað á öllum vígstöðvum. Og Bjarni á, í minnsta lagi afsökunarbeiðni skylda.
Ég svaraði Þórði Ingvarssyni út frá vægi umfjöllunar um félagið Vantrú í kennslu kúrssins fræga. Það þýðir ekki að ég efist um að Bjarni Randver eigi gott gagnasafn um félagið Vantrú. Mér hefur skilist að hann eigi dágott gagnasafn um trúarhreyfingar sem starfa/hafa starfað hér á landi og andtrúarhreyfingar.
Vangaveltum Þórðar um hvort Bjarni Randver ætti að hafa samband við þær hreyfingar sem hann rannsakar og safnar gögnum um mætti kannski svara með hliðsjón af öðrum hugvísindum: Mér þykir ólíklegt að bókmenntafræðingar hafi samband við alla þá rithöfunda sem þeir fjalla um í sínum kúrsum, að sagnfræðingar hafi samband við alla þá aðila og stofnanir sem þeir fjalla um o.s.fr.
Hefur ykkur nokkuð dottið í hug að útbúa nýtt glærusett, gefa Bjarna Randveri og óska eftir að hann hefði þær til hliðsjónar eigin glærugerð? Væri það möguleg lausn?
Í fyrri grein ykkar var sagt að Ingvar Valgeirsson hefði "stolið" (sem mér finnst furðulegt orðaval en látum það liggja milli hluta) gögnum eða samræðum í september 2009. Nú er búið að breyta því í september 2010. Þar segið þið að félagi í Vantrú hafi verið staddur á heimili Ingvars þá í mánuðinum. Hvað var meðlimurinn að gera þar? Nú kannast ég við Ingvar og veit að í september 2010 var heimili hans nánast fokhelt og iðnaðarmenn við störf og fjölskyldan bjó hjá vinkonu minni - sem var að staðfesta þetta við mig fyrir andartaki. Ég leyfi mér að stórefast um að hann hafi tekið á móti gestum heima hjá sér. Hefur hann í raun og veru staðfest söguna?
Hefur ykkur nokkuð dottið í hug að útbúa nýtt glærusett, gefa Bjarna Randveri og óska eftir að hann hefði þær til hliðsjónar eigin glærugerð? Væri það möguleg lausn?
Lausn á hverju? Málinu er lokið.
Ég var nú bara rétt að átta mig á þriðju nefndinni. En þetta minnir mig á rimmur mínar við ykkur í gamla daga. Sú tækni sem þið beittuð gjarnan var að dreifa málum og gera þau eins ruglingsleg og hægt er
Finnur, þetta hefur allt legið fyrir og það er ekki okkur að kenna að þú tjáir þig án þess að þekkja málavexti, hér erum við ekki að dreifa málum heldur þvert á móti að leggja allt á borðið.
Hugsanaleti þín er ekki okkar vandamál heldur þitt.
Harpa, þú spyrð hvort okkur hafi ekki dottið í hug að búa til eigin glærusafn..
(1) BRS heldur því meðal annars fram að glærurnar gefi ekki rétta mynd af umfjöllun hans í tímum, hvers vegna bauðst hann ekki einfaldlega til að breyta þeim til samræmis við það sem hann sagði? Þar með hefði málinu verið lokið.
(2) Ein sáttatillagan, sem Vantrú samþykkti, en BRS hafnaði var að í framtíðinni yrði unnið að riti um trúleysi. Málinu hefði líkað verið lokið með þessu.
Nú finnst mér ósennilegt að þú vitir þetta ekki í ljósi þess hversu miklum tíma þú hefur eytt í þetta mál.
Hvaða tilgangi þjónar þessi spurning þín, að því er virðist, gegn betri vitund?
Hefur ykkur nokkuð dottið í hug að útbúa nýtt glærusett, gefa Bjarna Randveri og óska eftir að hann hefði þær til hliðsjónar eigin glærugerð? Væri það möguleg lausn?
Mér þykir þetta reyndar ekki algalin hugmynd.
Á dögunum var mér bent á rausnarregluna í þessu samhengi. Sjáfur hef ég akiterað fyrir henni, t.d. í tengslum við þetta mál, án þess þó að vita að hún væri skilgreind og ætti sér nafn. Ég hef þannig gagnrýnt að Bjarni skyldi ekki í umfjöllun sinni um okkur draga fram helstu "kenningar" okkar, setja þær fram og gagnrýna svo. Þar á ég við fullyrðingar okkar á borð við skaðsemi trúarhugmynda, það að rétt sé að gagnrýna skoðanir sem maður telur rangar í stað þess að bera virðingu fyrir þeim, það að barnatrúboð sé siðlaust og þar fram eftir götum, svo eitthvað af fjölmörgum tegundum gagnrýni okkar sé nefnt.
Bjarni Randver meðhöndlar okkur ekki út frá þessari rannsóknarreglu, heldur kýs að setja fram spurningar eins og "fullyrða Vantrúarmenn eitthvað um trúarleg efni" og finnur svo til ýmis random skrif okkar til að staðfesta tilgátuna. Hann lætur eins og gagnrýni okkar á trúarbrögð sé trúarlegs eðlis en ekki samfélagsleg, því það hentar honum í þeirri kenningasmíði sinni að troða okkur undir hatt trúarhreyfinga.
Á þennan hátt er Bjarni Randver ekki faglegur í greiningu sinni og kennslu þegar kemur að umfjöllun um hreyfingar trúleysingja. Vel mætti benda honum á þetta, jafnvel semja fyrir hann glærur þar sem tíundaðar eru helstu kenningar Vantrúar og annarra trúleysingja og svo gæti hann sjálfur fært inn í þær þá gagnrýni sem hann vill setja fram á kenningarnar.
Að setja kennsluefnið fram eins og Bjarni gerir, reyna einungis að staðfesta þá "rannsóknarspurningu" eina að við séum hættulegt niðurrifsafl og draga svo út úr skrifum okkar einungis það sem getur fyllt út í þá fordómafullu mynd, það eru ekki fræðileg vinnubrögð heldur dæmigerð vinnubrögð gervivísinda.
Kennsla hans var einhliða áróður gegn samfélagsafli sem hann hræðist. Í stað þess að tefla fram okkar sterkasta málflutningi og gagnrýna hann svo dregur hann fram okkar veikustu rök í bland við allt sem hægt er að túlka sem kjafthátt og siðleysi. Það er engin rausn í því.
Í háskólanámi mínu rakst ég iðulega á að rausnarreglan var notuð þegar kenningar voru útlistaðar. Kenningin var kynnt sem og allur sá rökstuðningur sem henni fylgdi. Á eftir kom svo gagnrýni annarra á kenninguna og loks nemendum látið eftir að meta rökin með og á móti.
Það sem Bjarna Randver gekk til var að útmála okkur sem hálfgerð hryðjuverkasamtök, ofbeldisfullt költ og siðleysingja sem grafa undan allsherjarreglu samfélagsins. Á glærunum má sjá hvernig hann rær að því öllum árum að staðfesta þessar hugmyndir sínar; Reynir er þjófur, Helgi Hós er guðinn okkar (þegar James Randi og Dawkins eru það ekki), fram kemur glæra um ofbeldi gegn börnum eftir að búið er að setja fram lista um fúkyrði sem jafnvel aldrei féllu.
Þegar Bjarna gengur illa að láta skrif okkar ríma við þessar hugmyndir bregður hann á það ráð að klippa framan af, innan úr og aftan af því sem sagt er, svo skrifin geti hljómað eins ofstækisfull og frekast er kostur. Allt er rifið úr samhengi sínu og í ofanálag logið (hlandspekingurinn er gott dæmi).
En hvað er ég svo sem að rífa mig? Háskólinn er búinn að góðkenna þessar aðferðir Bjarna Randvers. Kannski eru þetta þau fræðilegu efnistök sem koma skulu. Háskólinn er að sækjast eftir að komast í fremstu röð og ekki annað að sjá en menn þar á bæ líti á það að hafna rausnarreglunni sem mikilvægan þátt í því ferli.
Gallinn við þá aðferð að við færum að búa til glærur, sem ég veit ekki hvað ætti að gera við, er að miðað við hvernig efni frá okkur var meðhöndlað á þeim glærum sem við gerðum athugasemdir við - að ég tali nú ekki um skrumskælinguna á innra spjallinu - þá er nánast útilokað að það hefði verið tekið mark á þessu efni - nema hugsanlega til að snúa út úr.
Mér er enn alveg fyrirmunað að skilja hvers vegna HÍ er ekki tilbúið til að afgreiða þessar glærur sem óvönduð vinnubrögð.
Segi glærurnar í raun aðra sögu en kennsluefnið í heild þá var einfalt mál að laga þær að efninu. Málinu hefði verið lokið í sátt og BRS staðið uppi án nokkurs kusks á fræðimannskraganum.
Þessar glærur sýna vel hvernig Bjarni fer á svig við rausnarregluna:
Smásvar til Valgarðs Guðjónssonar:
Bjarni Randver benti á að glærurnar einar og sér gæfu ekki rétta mynd af kennslunni. Eftir því sem ég best veit hafa allir kennarar sem hafa tjáð sig um þetta mál tekið undir þetta: Glærur einar og sér gefa aldrei rétta/fulla mynd af kennslu nema hjá þeim sem ekki kunna neitt í glærugerð.
Það var Ástráður Eysteinsson forseti hugvísindasviðs sem hafnaði hugmyndinni um ráðstefnurit / "rit um trúleysi". Stundakennarar við HÍ hafa ekki vald til að taka slíka ákvörðun.
Tilgangur uppástungu minnar (að félagið Vantrú byggi til glærur um sig) var að stinga upp á lausn sem félagið Vantrú gæti sætt sig við. Félagið hefur nú upplýsingar um efni kúrssins og það samhengi sem umfjöllun um félagið Vantrú er í; gæti þess vegna útbúið ásættanlegt glærusjó um sig. Í ljósi þessa svarhala datt mér ekki í hug að félagið Vantrú teldi málinu lokið en að svo sé staðfestir Matthías Ásgeirsson eftir að ég skrifaði þessa athugasemd. Svoleiðis að væntanlega verða ekki frekari umræður um þetta mál af hálfu félagsins Vantrúar. Það vissi ég hins vegar ekki þegar ég skrifaði athugasemdina.
(1) Það er reyndar vandséð hvað hann hefði getað sagt til að leiðrétta misvísandi innihald glæranna. En þú svarar ekki spurningunni, hvers vegna bauðst hann þá ekki til að leiðrétta glærurnar?
(2) Ertu að segja að BRS hafi viljað samþykkja þessa tillögu, en Ástráður hafnað henni í hans óþökk?
(3) Ef tekið væri tillit til þeirra, án útúrsnúninga, kæmi það auðvitað til greina.
En voru leiðir (1) og (2) ekki einfaldari?
Mig minnir að í svarhala greinarinnar um Ingvar Valgeirsson hafi komið fram að ein yfirlitsgrein um málið væri á leiðinni (þessi hér) og síðan segðum við þessu lokið. Ef þetta kom ekki fram þar (nenni ekki að leita) þá kom þetta í það minnsta fram einhvers staðar, hugsanlega á blogginu þínu, Harpa.
Var ekki Ástráður í stuðningsmannahópi Bjarna?
(1) Það er reyndar vandséð hvað hann hefði getað sagt til að leiðrétta misvísandi innihald glæranna. En þú svarar ekki spurningunni, hvers vegna bauðst hann þá ekki til að leiðrétta glærurnar?
Í svari Péturs Péturssonar við umkvörtunarbréfi Vantrúar segir að tekið verði tillit til athugasemda okkar við einstakar glærur, ef námskeiðið verði kennt á ný.
Síðar kom svo í ljós að það eina sem Bjarni var tilbúinn að breyta var að taka út myndina af Vésteini í Kristsgervi (sem við gerðum ekki mál úr) og Múhameðsmynd bloggarans á niðurstöðuglærunni, mynd sem kom okkur ekkert við og leiðréttir á engan hátt niðurstöðurnar í textanum við hliðina á henni. Í ljósi þess má spyrja sig hvað Bjarni myndi gera með tillögu að glærum frá okkur, fyrir nú utan það að það á ekki að standa upp á okkur að að vinna fyrir hann vinnuna hans.
Hæ Vantrú
Hættið að þrasa við þetta lið.
Það gerir ykkur örmagna að þrasa við svona óheiðarlegt lið.
....og ykkar er þörf hér http://www.pistillinn.is/
spurningar til ykkarh hér http://www.pistillinn.is/?p=4166
Hæ Vantrú
Hættið að þrasa við þetta lið.
Það gerir ykkur örmagna að þrasa við svona óheiðarlegt lið.
....og ykkar er þörf hér http://www.pistillinn.is/
spurningar til ykkar hér http://www.pistillinn.is/?p=4166
Eftir því sem ég best veit hafa allir kennarar sem hafa tjáð sig um þetta mál tekið undir þetta: Glærur einar og sér gefa aldrei rétta/fulla mynd af kennslu nema hjá þeim sem ekki kunna neitt í glærugerð.<\blockquote>
Þetta er nú ekki rétt. A.m.k. einn dósent í kennslufræði við HÍ hefur sagt að glærur Bjarna séu drasl, auk þess sem einn stundakennari í heimspeki hefur fordæmt þær.
Finnur, þetta hefur allt legið fyrir og það er ekki okkur að kenna að þú tjáir þig án þess að þekkja málavexti, hér erum við ekki að dreifa málum heldur þvert á móti að leggja allt á borðið.Það var nú einmitt það sem ég var að benda á, í stað þess að halda sig við kjarna málsins, sem er að öllum ykkur kvörtnum og ákærum hefur verið vísað frá og málinu lokið; þá farið þið í sparðatíning. Því ekki að reyna að læra af þessu - eða varla teljið þið ykkur í einu og öllu ofar gagnrýni?
Miðað við stjórnskipulag HÍ finnst mér ólíklegt að þessi hugmynd um ráðstefnurit hafi verið borin undir Bjarna Randver.
Hver var þessi dósent í kennslufræði sem sagði að glærur Bjarna Randvers væru drasl? (Þetta hefur farið framhjá mér og ég hef áhuga á að vita þetta.)
Ég er dálítið hugsi yfir því sem Ólafur B. segir hér að ofan um aðstæður þessa Ingvars og breyttar tímasetningar. Baldvin segir að Ingvar hafi "gengist við þessu", þ.e. að hafa afritað innra spjall Vantrúar: Hvernig bar það til? Hafði stjórn félagsins samband við hann?
(Úr því þetta er síðasta færsla um málið er um að gera að nota tækifærið og fá síðustu lausu endana hnýtta.)
Hver var þessi dósent í kennslufræði sem sagði að glærur Bjarna Randvers væru drasl? (Þetta hefur farið framhjá mér og ég hef áhuga á að vita þetta.)
Hér er þetta:
Þuríður Jóhannsdóttir · Lektor hjá Háskóli Íslands Eiríkur Rögnvaldsson ég mæli með að þú skoðir allan glærupakkann til að sjá samhengið, ef maður hefur lært textarýni og skilur læsi í víðu samhengi eins og sagt er í nýjum námskrám þá er erfitt að verja svona lagað sem kennsluefni á neinu skólastigi Svara · 7 · · 27. desember 2011 kl. 07:26
http://eyjan.pressan.is/silfuregils/2011/12/26/furduleg-framsetning-a-kennsluefni/
Þuríður Jóhanns er reyndar lektor, ekki dósent.
Harpa, ég var í alvöru að vona að ábending mín um rausnarregluna myndi hreyfa við þér og þú myndir kannski skoða glærurnar á ný með hliðsjón af henni. En þú ætlar greinilega að skauta fram hjá þeim rökum mínum.
Ef hægt er að sýna þér fram á að glærurnar standast enga akademíska standarda, myndi það ekki breyta allri þinni sýn á málið? Yrði þá ekki umkvörtun og umfjöllun Vantrúar skiljanleg? Myndirðu þá ekki geta séð allt upphlaup Bjarna gegn siðanefnd í sama ljósi og við hér?
Hangir ekki stuðningur þinn við Bjarna og andúð þín á okkur alfarið á þeirri skoðun að í lagi sé með þessar glærur?
Álit þitt á okkur er í takt við það álit Bjarna sem birtist á glærunum. Þú virðist hafa mótað þér skoðun þína á okkur út frá þeim og ekkert sem við segjum fær hreyft við huga þínum. Því spyr ég nú þess sama og ég spurði Jóhann hér ofar:
Hvað höfðum við til saka unnið að fá þessa útreið í kennslu Bjarna, annað en að hafa gagnrýnt (segi ekki afhjúpað) trúarbrögðin og þar með hina evangelísku lútersku ríkiskirkju?
Það er áhugavert að sjá Eirík Rögnvaldsson verja Bjarna Randver undir bloggi Egils Helgasonar. Ég man einmitt vel eftir tímunum hjá honum í háskólanum og hvernig hann beitt rausnarreglunni markvisst þegar hann kynnti kenningar fræðimanna. Og þá spyr maður sig hvort hann hafi farið að ráðum Þuríðar og kynnt sér allan glærupakkann.
Hafi hann gert það hlýtur hann að sjá þann áróðursbrag og skort á rausn sem þar er að finna.
Ég er dálítið hugsi yfir því sem Ólafur B. segir hér að ofan um aðstæður þessa Ingvars og breyttar tímasetningar. Baldvin segir að Ingvar hafi "gengist við þessu", þ.e. að hafa afritað innra spjall Vantrúar: Hvernig bar það til? Hafði stjórn félagsins samband við hann?
Tímasetning breyttist vegna þess að það var klaufaleg villa í greininni - hún var lagfærð þegar lesandi benti á hana.
Ingvar játaði einfaldlega þegar félagsmaðurinn í Vantrú, sá sem hafði heimsótt hann á sínum tíma, hringdi í hann og spurði. Ingvar hefur einnig sent mér SMS þar sem hann játar þetta.
En hvaða vinkill er þetta á umræðunni? Hefur Ingvar andmælt þessu? Nei, það hefur hann ekki gert. Af hverju þessar spurningar hér og nú?
M.ö.o. af hverju í ósköpunum ertu alltaf að skipta um umræðuefni Harpa?
Finnur: ...í stað þess að halda sig við kjarna málsins, sem er að öllum ykkur kvörtnum og ákærum hefur verið vísað frá og málinu lokið; þá farið þið í sparðatíning...
Við drögum fram staðreyndir málsins og leggjum spilin á borðið. Heimurinn er ekki svona einfaldur Finnur - það eru margar hliðar á sumum málum. Þú hefur þína afskaplega einföldu mynd af málinu (vont fólk lagði Bjarna Randver í einelti), við bendum á að málið er flóknara og að margir hafa verið blekktir.
Andmæltu málefnalega ef þú hefur rök - ekki vera með þessa stæla endalaust.
Harpa,
Miðað við stjórnskipulag HÍ finnst mér ólíklegt að þessi hugmynd um ráðstefnurit hafi verið borin undir Bjarna Randver.
Mér þykir langóstt að þetta hafi ekki verið borið undir hann. Þú virðist hafa greiðan aðgang að öllum mögulegum og ómögulegum upplýsingum frá honum, spurðu hann! Þá þarf þetta ekki að snúast um hvað okkur þykir líklegt eða ekki.
Annars tek ég eftir að þú svarar enn engu með fyrri spurningar mínar. Hitti ég kannski á kjarna málsins? BRS segir ýmist að glærurnar gefi ekki rétta mynd af kennslunni. En neitar á sama tíma að breyta þeim atriðum gefa þessa röngu mynd.
Ef við berum þetta undir rökfræðing.
EF... BRS segir satt og rétt frá að glærurnar gefi ekki rétta mynd af því sem fram kom í kennslunni, þá stenst ekki að hann neiti að breyta þeim.
EF... BRS var tilbúinn að breyta ómerkilegum aukaatriðum í glærunum þá stenst ekki að honum finnist eitthvert prinsip mál að breyta ekki glærunum.
Má þá ekki draga þá ályktun að glærurnar gefi mjög góða mynd af því sem fram kom í kennslunni?
Og EF.. BRS segir að glærurnar gefi ekki rétta mynd af því sem kom fram í kennslunni þá er hann væntanlega að viðurkenna að sú mynd sem dregin er upp af Vantrú á glærunum sé ekki rétt?
Er þetta ekki kjarni málsins? Ég veit að þú forðast að ræða hann og hangir í einhverjum aukaatriðum í atburðarásinni og ímynduðum launráðum.
En það er kannski kominn tími til að þú svarir einhverjum um aðalatriði málsins. Það hefur nógur tími farið í aukaatriði.
Kærar þakkir fyrir svörin, Birgir og Matthías. Svo ég svari einhverjum af þeim spurningum sem þið og Valgarður beinið til mín:
Ég hygg að þessari "rausnarreglu" hafi verið beitt og það sjáist ef allar glærur í glærupakkanum Frjálslynda fjölskyldan eru skoðaðar saman og lýsingin á kennslunni höfð til hliðsjónar (en hana má sjá í Svari við kæru Vantrúar e. Bjarna Randver Sigurvinsson og í umsögnum nemenda sem sátu kúrsinn). (Ég hef sömu menntun í textafræðilegri túlkun og Þuríður Jóhannsdóttir því við erum menntaðar í sömu deild. Líklega hefur Eiríkur Rögnvaldsson, sem Þuríður var að svara, jafntrausta undirstöðu í textafræðilegri túlkun og Þuríður Jóhannsdóttir.)
Það að glærur einar og sér gefi ekki rétta mynd af kennslu þýðir ekki að eitthvað sé athugavert við glærurnar. Allir kennarar sem ég þekki (og ég meðtalin) snurfursa sínar glærur og kennslu ofurlítið milli anna.
Stuðningur minn við Bjarna Randver og meint "andúð" á Vantrú byggist ekki á túlkun á glærunum einum saman. Afstaða mín byggist annars vegar á andúð á aðgerðum sem eru á engan hátt í samræmi við tilefnið, þ.e. fjölda kæra og greinaskrifa félagsins Vantrúar gegn stundakennara fyrir kennsluhætti í einni kennslustund. Þessu hefur verið líkt við að ætla sér að rota mýflugu með sleggju, sem er ágæt líking. Ég reikna með að komið hefði verið til móts við kurteislega rökstudda beiðni félagsins Vantrúar um að breyta glærunum lítilsháttar hefði hún borist. Hins vegar, og kannski aðallega, litast afstaða mín til þessa máls af framgöngu tveggja siðanefnda í þessu máli. Það voru vinnubrögð siðanefnda HÍ sem urðu til þess að ég fór að kynna mér þetta mál. Að mínu mati eru þau óásættanleg og Háskóla Íslands til skammar. Enda hefur siðanefnd HÍ verið óstarfhæf frá því í marsbyrjun á þessu ári því enginn fulltrúi Félags háskólakennara virðist fást til að skipa hana ásamt með Þórði og Þorsteini. Í rauninni eru vinnubrögð siðanefnda undir forystu Þórðar Harðarsonar og Ingvars Sigurgeirssonar það sem gerir þetta mál mjög merkilegt.
Bjarni Randver Sigurvinsson var stundakennari í einni af minnstu deildunum á hugvísindasviði. Það að halda að hann hafi haft eitthvað um það að segja hvort hugvísindasvið héldi ráðstefnu eða útbyggi eitthvert rit finnst mér svo langsótt að ég held ég spyrji ekki einu sinni um það.
Mig minnir endilega að formaður félagsins Vantrúar, Egill Óskarsson, hafi sagt að þetta ráðstefnurit/rit um trúleysi hefði ekki verið ástæða þess að Vantrú dró kæruna til baka heldur loforð rektors um að skipuð yrði "sannleiksnefnd" til að fara ofan í málin. Finn ekki beina tilvitnun í þetta í augnablikinu en finnst orðalag í færslunni hér að ofan dálítið villandi í þessu ljósi:
"Með hjálp góðra manna innan HÍ, sér í lagi eins manns innan GT-deildar, tókst að sættast á að HÍ léti gera hlutlaust rit um trúleysi á 20. öld (til mótvægis við skrumskælingu stundakennarans) og Vantrú léti málið niður falla. Við töldum alla vinna með þessari lausn."
Þetta með ástæður þess að málið yrði látið niður falla eru tvö aðskilin tilvik. Í fyrra skiptið stoppuðu stuðningsmenn Bjarna slíkar sættir og Vantrú dró því málið ekki til baka.
Við drógum það síðar til baka með þeim skilyrðum að óháð nefnd myndi fara ofan í saumana á málinu, kanna aðkomu ýmissa að því og framgöngu Bjarna Randvers.
Ég hygg að þessari "rausnarreglu" hafi verið beitt og það sjáist ef allar glærur í glærupakkanum Frjálslynda fjölskyldan eru skoðaðar saman og lýsingin á kennslunni höfð til hliðsjónar
Þú ert semsagt að halda því fram að skoða verði málið í víðara samhengi til að koma auga á beitingu rausnarreglunnar. Það gengur ekki upp. Skortur á beitingu hennar þegar kemur að kennslunni um Vantrú afsakast ekki með því að henni hafi ef til vill verið beitt á aðrar hreyfingar á öðrum glærum. Rausnarregluna þarf að draga fram og beita á hverja þá kenningu sem til umfjöllunar er.
En hvernig læt ég, Bjarni fjallaði einfaldlega ekkert um kenningar okkar heldur tíndi til skrif manna sem með matreiðslu gátu fittað við fordóma hans.
Ég hefði gaman að sjá ykkur Þuríði og Eirík Rögnvalds ræða þetta með hliðsjón af glærunum. Ég veit að Eiríkur beitir þessari reglu og ábending hans undir bloggi Egils Helgasonar er aðeins sú að almennt sé ekki hægt að dæma kúrs út frá glærum hans einum saman. Hann var augljóslega ekki búinn að skoða glærurnar og athuga hvort og hvernig þær ríma við málflutning Vantrúar. Afstaða hans, byggð á fáfræði í þetta sinn, gagnast ykkur því ekki.
Og þessari spurningu er enn ósvarað:
Hvað höfðum við til saka unnið að fá þessa útreið í kennslu Bjarna, annað en að hafa gagnrýnt (segi ekki afhjúpað) trúarbrögðin og þar með hina evangelísku lútersku ríkiskirkju?
Það er merkilega erfitt að toga fram svar við henni. Ætli það sé tilviljun?
Harpa þú svarar enn ekki...
Mér er slétt sama um hvers vegna þú hefur andúð á Vantrú. Og stærð deildarinnar og fjöldi kennslustunda kemur þessu máli ekkert við.
Reynum einu sinni enn. En það er óneitanlega fróðlegt að sjá hvernig þú skrifar og skrifar en svarar engu.
(a) Var sáttatillögunni hafnað í óþökk BRS? Ekki hvað mér eða þér finnst líklegt eða ólíklegt, fáumst staðfest svar. (það er rétt að það var ekki tilefni þess að Vantrú dró erindið til baka, það gerðist síðar, en engu að síður var það ásættanleg lausn fyrir félagið)
(b) Þú segir að það þurfi ekki að hafa verið neitt að glærunum þó þær hafi ekki gefið rétta mynd. Mér finnst þetta frekar undarlegt, en burtséð frá því.. er ekki rétt skilið hjá mér að BRS haldi því fram að glærurnar gefi ekki rétta mynd?
(c) Og aftur, hvað mælti á móti því að loka málinu með því að lagfæra þær til samræmis við það sem kom fram í kennslunni? Jafnvel þó honum þætti ekkert athugavert, var þetta ekki einfalt mál? Varla hefur hann séð neitt athugavert við að færa þær nær því sem hann heldur fram að hafi komið fram?
Svör við spurningum Valgarðs og athugasemdum Birgis:
a) Ég hef ekki hugmynd um hvort Bjarni Randver vissi af þessari ráðstefnuritshugmynd eða hvert hans álit var ef hann vissi af hugmyndinni.
b) Misskilningurinn liggur væntanlega í því að við erum ekki að tala um hið sama, þ.e. annars vegar eru glærur og hins vegar kennsla. Það er ekki hægt að gera þá kröfu að glærur (eða önnur nýsigögn) endurspegli kennslu nákvæmlega. Ekki frekar en skrif kennara á töflu endurspegluðu kennslu nákvæmlega í gamla daga eða sýning myndbanda eða vettvangsferðir o.s.fr. Svo ég snúi þessu upp á umhverfi sem þið Valgarður og Birgir þekkið vel þá mætti með sömu rörsýn halda því fram að trommuleikur í lagi segði allt um hvernig lagið væri og gætu menn af trommuleiknum einum saman metið gæði lagsins.
c) Ég skil ekki spurninguna en giska á að það liggi í sama misskilningi og ég reifa hér á undan.
d) Mér fannst Vantrú ekkert fá neina sérstaka útreið í glærunum um Vantrú. Þar kom skýrt fram að Vantrú eru nokkurs konar aðgerðarsinnar (ég segi nokkurs konar því aðgerðirnar fara fram í sýndarheimi) og beita oft krassandi umfjöllun til að vekja athygli á sér. Ef ég væri félagi í Vantrú hefði ég móðgast yfir að vera lýst sem ljúfu lambi en ekki glærunum eins og þær voru ;)
e) Ég hef alltaf gaman af því að spjalla bæði við Eirík og Þuríði Jó ... :)
Mér fannst Vantrú ekkert fá neina sérstaka útreið í glærunum um Vantrú. Þar kom skýrt fram að Vantrú eru nokkurs konar aðgerðarsinnar (ég segi nokkurs konar því aðgerðirnar fara fram í sýndarheimi) og beita oft krassandi umfjöllun til að vekja athygli á sér. Ef ég væri félagi í Vantrú hefði ég móðgast yfir að vera lýst sem ljúfu lambi en ekki glærunum eins og þær voru ;)
Þér finnst semsagt ekkert að því að dregin sé upp skrípamynd af starfi félagsins og beinlínis logið að nemendum. Áhugavert.
Ef við tökum trommuleikslíkinguna lengra, þá væri þetta svipað og ef þú ætlaðir að kynna nemendum lag sem væri í 4/4, en myndir spila fyrir þá trommuleik í 3/4 til að lýsa laginu. Í laginu sem þú ætlaðir að lýsa er auðvitað taktur, en sá trommuleikur sem þú bregður upp lýsir ekki laginu á nokkurn hátt, ef takttegundin er vitlaus.
Það að við séum "nokkurs konar aðgerðarsinnar" og umfjöllun oft "krassandi" er efni í kannski eina glæru. Það að ýkja þessi atriði upp úr öllu valdi en sleppa alfarið þeim málflutningi sem við stöndum fyrir eru vinnubrögð sem ná ekki nokkurri átt. Ég minni aftur á rausnarregluna og það að draga fram sterkustu rökin til að gagnrýna, ekki þau veikustu til að geta afgreitt málflutninginn á ódýran og skrumskældan hátt.
Held að ekki sé vanþörf á því að þú fáir Þuríði til að útskýra þetta fyrir þér, þrátt fyrir alla þína menntun.
Við drögum fram staðreyndir málsins og leggjum spilin á borðið. Heimurinn er ekki svona einfaldur Finnur - það eru margar hliðar á sumum málum.Það er bara ein hlið á kæru sem máli skiptir - frávísun eða tekin til greina. Annaðhvort sættist þið á niðurstöðuna, eða takið málið upp að nýju. Má siðanefnd, eða einhverjir aðrir, eiga von á fleiri kærum frá ykkur?
Hefur ekki ítrekað komið fram að málinu er lokið af okkar hálfu?
Harpa,
(a) Í ljósi þess að þú virðist hafa greiðan aðgang að upplýsingum frá BRS og hefur eytt ansi miklum tíma í þetta mál - þá væri gaman að þú tækir eins og tvær mínútur í að leita að svari. Það væri mjög fróðlegt.
(b) og (c) Þetta er hrein og klár rökleysa, það er eitt að glærurnar endurspegli kennsluefnið nákvæmlega og annað að það sé í hrópandi mótsögn. Ef þú vilt halda þig við tónlistarlikinguna þá er þetta eins og að halda því fram að 4/4 taktur einn og sér gefi góða mynd af lagi sem er i 3/4.
(c) Spurningin er einföld, en kannski skiljanlegt að þú skautir fram hjá því að svara, þetta er lykilatriði og skondið að skoða málatilbúnað kennarans sem er búinn að standa í margra ári ströggli yfir einhverju sem honum var í lófa lagið að leysa.
(d) Við verðum að vera ósammála um að Vantrú fái ekkert sérstaka útreið í glærunum. Tengingin við kynþáttahatur fer alveg sérstaklega í taugarnar á mér. Talið um að grafa undan allsherjarreglu er jafn mikið út í hött, ósanngjarnt, villandi og staðlausir stafir - dregur upp mjög neikvæða mynd af meðlimum félagsins án þess að nokkur fótur sé fyrir. Þú værir kannski til í að sitja þegjandi undir svona, mér þykir það ólíklegt, en hvað veit ég.
(d1) Aftur erum við komin að lykilatriði, var BRS að halda því fram að þetta væri rétt mynd af Vantrú í kennslunni?
(d2) Ef ekki, hvað mælti á móti því að breyta glærunum?
Hefur ekki ítrekað komið fram að málinu er lokið af okkar hálfu?Þú ert jú búinn að endurtaka það í athugasemdum Matti, en það er ekki augljóst af greininni og þeirri fullyrðingu að "þið séuð bara að draga fram staðreyndir málsins". Staðreynd málsins er sú að öllum ykkar kærum var vísað frá, afhverju skrifið þið ekki grein um það? Og sjáið þið enga ástæðu til að færa Bjarna afsökun fyrir að hafa haft hann fyrir rangri sök?
Staðreynd málsins er sú að öllum ykkar kærum var vísað frá, afhverju skrifið þið ekki grein um það?
Í greininni kemur fram að siðanefnd vísaði málinu frá. Í þessari grein kemur fram að lögreglan vísaði málinu frá. Við höfum semsagt sagt frá því líka.
Og sjáið þið enga ástæðu til að færa Bjarna afsökun fyrir að hafa haft hann fyrir rangri sök?
Nei, enda höfðum við hann ekki fyrir rangri sök, Bjarni Randver gerði nákvæmlega það sem við sökuðum hann um.
Nei, enda höfðum við hann ekki fyrir rangri sök, Bjarni Randver gerði nákvæmlega það sem við sökuðum hann um.Hvaða tilgangi þjónaði ákæran þá - fyrst þið voruð búnir að dæma hann fyrirfram?
Ég var að lesa niðurstöðu siðanefndar: "Niðurstaða siðanefndar er að framkomin kæra um brot á siðareglum Háskóla Íslands sé tilefnislaus og upfylli þar með ekki skilyrði 4. gr. starfsreglna nefndarinnar um málsgrundvöll. Kærunni er því vísað frá siðanefnd.". Að skilja þetta þannig að "...Bjarni Randver gerði nákvæmlega það sem við sökuðum hann um." er barnalegur tilbúningur og ykkur til skammar.
Segðu mér Finnur, rannsakaði þessi þriðja og síðasta siðanefnd málið? Boðaði hún aðila til sín? Tók hún málið fyrir?
Hver eru rök nefndarinnar fyrir þessari niðurstöðu? Standast þau rök? Hver eru andsvör Vantrúar við þeim rökum? Fékk Vantrú tækifæri til að setja þau andsvör fram?
Getur verið að nú sé staðan þannig að í raun séu litlar líkur á að nokkuð mál verði framar tekið til afgreiðslu hjá siðanefnd því búið er að koma því svo fyrir að sá sem sendir erindi til nefndarinnar þarf að rannsaka málið sjálfur og sanna áður en nefndin skoðar mál? Að sá sem er kærður geti einfaldlega hóað í samstarfsfólk sitt og kúgað nefndina til að vísa máli frá, ráðið rándýran lögfræðing og látið Háskóla Íslands borga, ráðist á þann sem sendi erindi til siðanefndar og fengið fjölmiðla með?
Hver finnst þér vera tilgangur Siðanefndar Háskóla Íslands? Á hún yfir höfuð að vera til? Eru siðareglur og siðanefndir kannski bara úreltar og tilgangslausar eða gildir það bara þegar Vantrú finnst á sér brotið?
Siðanefndin skilaði niðurstöðu. Annaðhvort sættíð þið ykkur við hana og biðjið Bjarna afsökunar - eða sækið málið áfam. Það er undir ykkur komið. Ef niðurstaðan hefði verið ykkur í hag, þá er það sjálfgefið að Bjarni bæði ykkur afsökunar. Sparðatíninigur breytir ekki staðreyndum.
Málinu var vísað frá. Við erum búin að sætta okkur við það. Við erum ekki að fara biðja Bjarna afsökunar. Það er engin ástæða til þess.
Siðanefndin skilaði niðurstöðu.
Siðanefndin tók málið ekki fyrir heldur vísaði því frá. Ég kalla það ekki niðurstöðu.
Annaðhvort sættíð þið ykkur við hana og biðjið Bjarna afsökunar - eða sækið málið áfam.
Afbragðs dæmi um falska valþröng?
Ef niðurstaðan hefði verið ykkur í hag, þá er það sjálfgefið að Bjarni bæði ykkur afsökuna
Þú hefur engar forsendur til að fullyrða það. Þvert á móti eru til all margar yfirlýsingar frá Bjarna þar sem hann þvertekur fyrir að nokkuð hafi verið athugavert við kennsluefnið.
Sparðatíninigur breytir ekki staðreyndum.
Einmitt. Þú hefur ekkert skrifað hér sem hrekur þær fullyrðingar sem við höfum lagt fram.
Màlinu var vísað frá vegna þess að kærandinn hafði engin rök. Eða m.ö.o. kæran var byggð á röngum forsendum. Þið höfðuð rangt fyrir ykkur - Bjarni hafði fullan rétt til að kenna námskeiðiðð eins og hann gerði það. Hvað þarf til þess að þið viðurkennið það og biðjið Bjarna afsökunar?
Siðanefndin tók málið ekki fyrir heldur vísaði því frá. Ég kalla það ekki niðurstöðuSiðanefnd vísaði málinu frá vegna þess að það voru engin rök fyrir því. Ef ekki er hægt að meta málaferli útfrá rökum - og stofnanir sem maður kærir til geta ekki vísað málum frá vegna skorts á rökum, þá er á brattann að sækja. Það er náttúrulega hægt að tilnefna stofnun sem alltaf hefur rétt fyrir sér. Það þarf bara að ógilda lög og velja hverjir hafa rétt fyrir sér.
Siðanefnd vísaði málinu frá vegna þess að það voru engin rök fyrir því.
En ekki tvær fyrri siðanefndirnar. Af hverju er ekkert að marka þær að þínu mati? Samkvæmt röksemdarfærslu þinni er staðan 2-1 fyrir Vantrú í málinu.
Ég veit að þú átt í erfiðleikum með að skilja þetta, en það er bara ein siðanefnd Matti. Það að hún hafi ekki skilað niðurstöðu um tvær fyrstu kærurnar frá ykkur breytir þvI ekki að hún vísaði þeirri þriðju frá vegna þess að það var enginn grundvöllur fyrir henni. Og þar sem þetta var allt endurtekning á sömu kærunni, þá var enginn grundvöllur fyrir málinu ykkar gegn Bjarna. Það er ekki flóknara en það. En ég má til með að spyrja hvort ykkur hefði ekki þótt viðeigandi að Bjarni bæði ykkur afsökunar ef málið hefði fallið ykkur í hag?
...en það er bara ein siðanefnd Matti
Hvað segirðu? Þetta eru annað hvort merkilegar fréttir eða magnaður útúrsnúningur.
Fyrst var siðanefnd skipuð þremur manneskjum. Hún fékk ekki frið til að vinna að málinu og formaður nefndarinnar sagði af sér.
Þá var skipaður nýr formaður og tveimur aukamönnum bætt í nefndina. Það má segja að þetta sé enn bara ein siðanefnd en ég vil nú meina að þegar 60% nefndarmanna hafi ekki verið í henni á fyrri stigum sé í lagi að tala um að þetta sé ekki sama siðanefnd og sú fyrri. Sú nefnd fékk ekki heldur frið frá stuðningsmönnum BRS til að vinna að málinu vegna þess að hún vísaði málinu ekki frá. Eins og þú veist endaði málið með því að Vantrú dró kæruna til baka gegn vissum loforðum sem aldrei var staðið við.
N.b. "tvær fyrstu kærurnar" voru eina og sama kæran, send inn einu sinni og svo dregin til baka. Þetta veistu vel.
Svo kemur þriðja og síðasta siðanefndina, skipuð þremur manneskjum sem ekki voru í fyrri nefndum. Ég lít svo á að eðlilegt sé að tala hér um þriðju nefndina. Þessi nefnd fékk til umsagnar upphaflegu kæru Vantrúar (þá einu) - sem send var inn aftur óbreytt. Ólíkt fyrri nefndum ákvað þessi að sleppa því að lenda í árásum stuðningsmanna BRS og vísaði málinu frá án þess að taka til efnislegrar meðferðar.
Þess má geta að í millitíðinni höfðu stuðningsmenn BRS fengið það í gegn að starfsreglum siðanefndar var breytt til að gera nefndinni mögulegt að vísa málinu frá á þessu stigi - en það veistu auðvitað.
Jú og mér finnst enn að Bjarni Randver eigi að biðja okkur afsökunar á því að hafa rægt okkur og sagt um okkur ósatt í kennslu við Háskóla Íslands.
Hættu nú Finnur, það er komið nóg. Þú ert búinn að segja allt sem þú hefur að segja.
Það er bara ein siðanefnd á sama hátt og það er bara einn hæstiréttur. Það að hæstaréttardómara koma og fara þýðir ekki að nýir hæsturéttir séu stöðugt búnir til. Það kemur mér nokkuð á óvart að þið virðist ekki skilja þetta grundvallaratriði réttarkerfisins - hverjir eru í hlutverki dómara, eða sitja í siðanefnd er aukaatriði.
Jú og mér finnst enn að Bjarni Randver eigi að biðja okkur afsökunar á því að hafa rægt okkur og sagt um okkur ósatt í kennslu við Háskóla ÍslandsÞið takið sem sagt ekkert mark á niðurstöðu siðanefndar - sem ber mig aftur að spurningunni: Hvaða tilgangi þjónaðí kæran þá?
Það er bara ein siðanefnd á sama hátt og það er bara einn hæstiréttur. Það að hæstaréttardómara koma og fara þýðir ekki að nýir hæsturéttir séu stöðugt búnir til. Það kemur mér nokkuð á óvart að þið virðist ekki skilja þetta grundvallaratriði réttarkerfisins - hverjir eru í hlutverki dómara, eða sitja í siðanefnd er aukaatriði.
Jú og mér finnst enn að Bjarni Randver eigi að biðja okkur afsökunar á því að hafa rægt okkur og sagt um okkur ósatt í kennslu við Háskóla ÍslandsÞið takið sem sagt ekkert mark á niðurstöðu siðanefndar - sem ber mig aftur að spurningunni: Hvaða tilgangi þjónaðí kæran þá?
Siðanefnd er ekki hluti af réttarkerfinsu, en auðvitað er það ekki stórt atriði hvort það var ein siðanefnd eða þrjár. Tvisvar var reynt að taka erindið til efnislegtrar meðferðar, sem staðfestir að hún var ekki tilefnislaus. Ef þú vilt líta á þetta sem eina nefnd þá var hún ansi mikið ósammála sjálfri sér. Svo má ekki gleyma að málpípur BRS um margar siðanefndir, ef út í það er farið.
Kæran / erindið þjónaði þeim tilgangi að fá kennsluefninu breytt. Mig rámar í að það hafi komið fram áður.
Við tökum mark á niðurstöðu siðanefndar og málinu er lokið af okkar hálfu. Við erum hins vegar ekki sammála siðanefnd og höfum aldrei skuldbundið okkur til þess. Það er óþarfa útúrsnúningur að rugla þessu saman.
Ertu virkilega að halda fram að aldrei megi senda erindi (eða kæru) án þess að þurfa að biðjast afsökunar ef niðurstaða er viðkomandi í óhag? Eða ertu bara að hanga á einhverju til að halda þessu röfli áfram?
"Kæran / erindið þjónaði þeim tilgangi að fá kennsluefninu breytt. Mig rámar í að það hafi komið fram áður."
Þegar lífskoðunarfélög útí bæ vilja segja háskólakennurum til um hvernig þeim beri að fjalla um sig, þá á að klingja öllum mögulegum viðvörunarbjöllum.
Auk þess er meira en lítið furðulegt hvernig þið steypið "stuðningsmönnum" þessa Bjarna í eitt og sama mót, og látið eins og þeir séu handbendi hans.
Það vita allir að þið teljið ykkur handhafa "sannleikans" í þessum efnum, eins og viðleitni ykkar til að sækja styrk í siðferðilega stöðu ýmissa minnihlutahópa bendir til.
Þess þá heldur ber að gjalda varhug við svona trakteringum.
Kæran / erindið þjónaði þeim tilgangi að fá kennsluefninu breytt. Mig rámar í að það hafi komið fram áður.Ég hef nú ekki séð ykkur halda þessu fram áður - enda erfitt að fylgja öllum endum. Báruð þið breytingartillögur ykkar fyrir Bjarna áður en þið kærðuð hann?
Sama hver er Jóhann, ef umfjöllun um einhvern er röng (þó bara sé að hans mati) þá er eðlilegur farvegur að senda siðanefnd erindi. Það hefur margoft verið gert og fram til þessa hafa þau mál verið leyst í sátt.
Það er ekkert furðulegt við að steypa stuðningsmönnum hans saman, þeir koma þannig fram hér.
Ég veit að þið sjáið þetta ekki en samkvæmt skilgreiningum ykkar þá eruð þið að rotta ykkur saman um að leggja hjartahreina og heiðarlega einstaklinga í Vantrú í einelti.
Þetta endalausa kjaftæði í þér um að "handhafa sannleika" er líka fyndið í ljósi þess að þú ert að verja kennsluefni í guðfræðideild
Nei, Finnur, siðanefnd er (eða var) eðlilegur farvegur fyrir svona mál.
Nei, Finnur, siðanefnd er (eða var) eðlilegur farvegur fyrir svona mál [tillögur að breytingu á námsefni].Eitthvað hefur skolast hressilega til í rökhyggjunni ykkar. Samkvæmt ykkur þá átti siðanefndi semsagt að segja Bjarna til um hvernig hann hagaði námsefni sínu - byggt á tillögum frá ykkur. Er nema von að það sé lítil samúð með þessu moldryki ykkar.
Finnur, það myndi spara okkur öllum tíma ef þú gæfir þér einhverjar mínútur til að lesa greinina og umræðurnar - jafnvel hugsa aðeins - áður en þú dælir inn þessum samhengislausu útúrsnúningum á öllu og engu.
Hvernig heldur þú að siðanefnd vinni? Hefurðu nokkuð svo mikið sem óljósan grun um hvernig hún hefur leyst öll önnur mál sem hafa komið til hennar?
Gilda öll gífuryrðin ykkar félaga um alla sem hafa sent Siðanefnd erindi? Eða er bara í lagi djöflast í þessu félagi?
Veistu yfirhöfuð til hvers Siðanefnd er?
Veistu yfirhöfuð til hvers Siðanefnd er?Það er rétt að ég hef ekki lesið lögin um siðanefnd, þannig að ég get ekki útskýrt tilgang hennar nákvæmleg. Ég er hinsvegar viss um að sú túlkun ykkar að tilgangur siðanefndar sé m.a. að koma á breytingum á kennsluefni, er gjörsamlega útí hött. Það hlýtur að vera hlutverk hverrar deildar og kennara hennar.
Vantrú sendi inn erindi til að fá um það úrskurð hvort siðareglur hefðu verið brotnar með glærunum. Siðanefnd hefur ekkert vald til að breyta kennsluefni, en getur úrskurðað um hvort kennsla sé sómasamleg.
Sýndu okkur nú fram á það með góðum rökum að rangt hafi verið hjá okkur að leita eftir slíkum úrskurði, fyrst okkur fannst á okkur brotið.
Það var rangt hjá ykkur að kæra fyrst það stóð aldrei til að lýta úrskurði siðanefndar og viðurkenna að það er ekkert athugasemt við kennsluefnið.
Æji Finnur, greyjið farðu að hætta þessu endalausa stagli og rugli. Þú varla skilur um hvað málið snýst. Það er ekki okkar að undirbúa kennsluefni fyrir Bjarna Randver, en það er okkar réttur að senda inn erindi til siðanefndar HÍ ef það er hallað réttu máli í kennslu um okkur. Siðanefnd skoðar svo kennsluefnið, kemur með athugasemdir og kennarinn breytir væntanlega efninu eftir því sem við á. Þetta er ekki flókið ferli. Þetta var ekki dómsmál, þó sumir - einsog Bjarni Randver - virtust halda það.
Finnur, þú hefur komið skoðunum þínum rækilega á framfæri og athugasemdir þínar standa hér fyrir allra augum. Þetta hjakk er óþarfi, sem og að hlusta ekki á nein mótrök. Við nennum þessu ekki lengur, en látum lesendum eftir að dæma vægi fullyrðinga og raka.
...en það er okkar réttur að senda inn erindi til siðanefndar HÍ ef það er hallað réttu máli í kennslu um okkur.Og siðanefnd vísar kærunni frá vegna þess að það var enginn grunnur fyrir henni. Það var engu 'réttu máli hallað'. Engin þörf á að breyta neinu kennsluefni. Þið höfðuð Bjarna fyrir rangri sök og ættuð að biðja hann afsökunar - ef það væri einhver manndómur í ykkur.
Áfram heldurðu í þessari hringekju og þessu hjakki. Þessu hefur verið svarað og vísast í þau ummæli hér að ofan.
Jæja, Finnur, þú viðurkennir að vita ekkert um siðanefnd, en fullyrðir á sama tíma að þú vitir hvert hlutverk hennar sé ekki. Það er vissulega gott að þú viðurkennir loksins að þú veist ekkert um hvað þú ert að tala, en hefði sparað okkur öllum tíma hefðir þú bara sagt þetta strax og dregið þig í hlé.
Við hlýtum úrskurði siðanefndar - eins og margoft hefur komið fram - en við erum ósammála - eins og margoft hefur komið fram.
Við höfðum BRS ekki fyrir rangri "sök", við sendum erindi til Siðanefndar. Erindi sem Siðanefnd samþykkti tvisvar en vísaði einu sinni frá.
Finnst þér í alvöru ósanngjarnt að krefjast þess að einhver sem kemur hér inn með "sjötíu" athugasemdir, útúrsnúninga og fullyrðingar, láti svo lítið að kynna sér málið? Hvert hlutverk siðanefndar er. Lesa jafnvel greinina sem þú ert að senda inn athugasemdir við. Að þú lesir mögulega þau svör sem þú færð?
Á meðan þú heldur áfram að endurtaka samhengislausan þvætting staðfestirðu vondan málstað.
Samkvæmt Finni er síðasta siðanefndin semsagt óbrigðul og úrskurður hennar 100% sönnun á að allt sem Vantrú sakaði BRS um sé ósatt, þó Finnur hafi auðvitað ekki kynnt sér hluti eins og hlutverk siðanefndar (eins og hann viðurkennir sjálfur) eða athugasemdir Vantrúar við glærunum. Finnur er greinlega rökhugsandi einstaklingur, fylgjandi hinni vísindalegu aðferð og maður sem myndar sér skoðanir sjálfstætt og óháð öðrum.
Við höfðum BRS ekki fyrir rangri "sök", við sendum erindi til Siðanefndar. Erindi sem Siðanefnd samþykkti tvisvar en vísaði einu sinni frá.Samþykkti siðanefnd "erindi" ykkar tvisvar, og vísaði einu sinni frá. Þið eruð nú alveg drep fyndnir.
Samkvæmt Finni er síðasta siðanefndin semsagt óbrigðul og úrskurður hennar 100% sönnun á að allt sem Vantrú sakaði BRS um sé ósatt,Þetta er dálítið dramatískt hjá þér Rökkvi, en í meginatriðum rétt. Siðanefndar hefur það verkefni að skila niðurstöðum á kærumálum sem til hennar eru send - annaðhvort eiga þau við rök að styðjast, eru 100% rétt eins og þú vilt orða það - eða, eins og í máli Vantrúar, eiga ekki við nein rök að styðjast, eru 0% rétt. Eða Vantrú hafði 100% rangt fyrir sér í kærunni til siðanefndar.
Já, BRS þótti þetta líka drepfyndið þegar hann stöðvarði siðanefnd eftir að hún var (tvisvar) byrjuð að vinna í málinu.
Varstu ekki annars búinn að viðurkenna að þú veist ekkert um siðanefnd og hefur engar forsendur til að vera að röfla þetta?
Eins og ég sagði hér að ofan, þá þekki ekki ekki starfsemi siðanefndar nákvæmlega. Hinsvegar virðist þú, Valgarður, hafa talsverðar ranghugmyndir um hana. Þannig að hérna eru nokkrar leiðréttingar handa þér:
1. Siðanefnd semur ekki eða breytir námsefni. Ég legg til að þú spyrjir félaga þína hver tilgangurinn með kærunni var - þeir eru vonandi viljugri að svara þér en mér.
2. Þú sendir ekki inn "erindi" til siðanefndar, heldur kærir þú ef þú telur að siðareglur hafi verið brotnar. Og ef úrskurður siðanefndar er að vísa kærunni frá vegna þess að það er enginn grunnur fyrir henni - þá þýðir að siðareglur voru ekki brotnar.
3. Þögn siðanefndar er ekki sama og samþykki. Á sama hátt og ef þú, t.d. kærir einhvern til lögreglunnar og ekkert gerist í málinu, þá þýðir það ekki að kæran sé samþykkt.
4. Niðurstöður siðanefndar eru endanlegar. Ef siðanefnd vísar kæru frá vegna þess að enginn grunnur er fyrir henni, þá skiptir engu máli hversu oft kæran hefur verið gerð. Ef enginn grunnur er fyrir kæru, þá þýðir það að það er enginn grunnur fyrir kærunni.
Vonandi hjálpar þetta þér eitthvað Valgarður.
Þú getur ekki fullyrt að ég hafi ranghugmyndir um hlutverk siðanefndar ef þú veist ekkert um það sjálfur.
Það skiptir engu hvort þetta er kallað erindi eða kæra.
Siðanefnd getur tekið erindi til umfjöllunar og reynir sættir. Þetta gerði siðanefnd tvisvar sem staðfestir að erindið var marktækt. Takist ekki sættir getur siðanefnd úrskurðað um erindið. Siðanefnd getur einnig vísað erindi frá án þess að reyna sættir. Þú vilt endilega að við tölum um eina siðanefnd (öfugt við aðra stuðningsmenn BRS) og þá er ferillinn svona.
Siðanefnd þagði ekki. Siðanefnd samþykkti að taka erindið fyrir og hóf sáttaumleitarnir. BRS stöðvaði það ferli. Siðanefndi samþykkti aftur að taka erindið til umfjöllunar. BRS stöðvaði ferlið aftur. Siðanefnd vísaði málinu frá án þess að reyna sættir og án þess að færa nokkur rök fyrir.
Vonandi hjálpar þetta þér eitthvað Finnur.
Siðanefnd þagði ekki. Siðanefnd samþykkti að taka erindið fyrir og hóf sáttaumleitarnirÞað að siðanefnd tók kæruna fyrir, er ekki það sama og hún hafi samþykkt kæruna. Og sama um sáttaumleitanir - ef sættir hefðu náðst, þá hefði kæran fallið niður og siðanefnd ekki þurft að taka afstöðu. Það er óheiðarlegt af ykkur að reyna að túlka skort á niðurstöðum á fyrstu tveim kærunum ykkur í hag; og frávísunin á þriðju kærunni því ómarktæk.
Siðanefnd vísaði málinu frá án þess að reyna sættir og án þess að færa nokkur rök fyrir.Ég ráðlegg þér nú að lesa niðurstöðu siðanefndar, sem þú getur m.a. fundið á bloggsíðunni hennar Hörpu. Þar er frávísunin rökstudd. Mér finnst líklegt að siðanefnd hafi ekki reynt að sætta málið vegna fyrri reynslu - ástæðulaust að endurtaka þann sirkus.
Mér finnst líklegt að siðanefnd hafi ekki reynt að sætta málið vegna fyrri reynslu - ástæðulaust að endurtaka þann sirkus.
Bingó! Stuðningsmenn Bjarna Randvers fengu sitt í gegn með því að herja svo hart á fyrri siðanefndir að nær engar líkur voru á að ný siðanefnd gæti fjallað um málið. Enda reyndist sú nefnd kjarklaus.
Kennarar og starfsfólk HÍ geta héðan í frá sagt hvað sem er um hvern sem er í starfi sínu án þess að því fylgi nokkrar afleiðingar innnan skólans. Eina sem fólk getur gert er að draga þá fyrir dómstóla - höfða meiðyrðamál.
Siðanefnd HÍ er orðið gjörsamlega gagnslaust fyrirbæri, þökk sé Bjarna Randver og fólkinu í kring um hann.
Þessari umræðu er lokið.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
Halldór L. - 24/10/12 13:00 #
Maður spyr sig hvort þetta tiltekna akademíska frelsi trúarbragðadeildarinnar mætti í öðrum deildum eða fögum.