Séra Eðvald

Á Eyjunni var nýlega fjallað um stríðið í Þjóðkirkjunni svokölluðu.

Eitt dæmi um þetta er bréf sem þjóðkirkjuprestur sendi Kristínu Þórunni Tómasdóttur héraðspresti í Kjalarnessprófastsdæmi, þar sem hann ber hana þungum persónulegum og faglegum sökum. #

"Eðvald Eðvaldsson" er greinilega harður stuðningsmaður háheilags biskupsins og vegur úr launsátri undir fölsku nafni að þeim sem hafa nefnt að biskup ætti að segja af sér eða lýst ánægju sinni á póstlista presta með slíkar hugmyndir. Þannig hefur Sigríður Guðmarsdóttir líka orðið fyrir barðinu á Eðvaldi sem og Örn Bárður Jónsson. Eyjan sér ástæðu til að leiðrétta innsláttar- og greinarmerkjavillur Eðvalds en lætur málfarsvillur hans standa. Í fréttinni er sagt að "Eðvald" sitji greinilega nokkra lykilfundi kirkjunnar - en maður skyldi ætla að slíkur maður væri vel ritfær.

Við Örn Bárð segir fyrirbærið:

Aldrei hefði ég trúað því á æðsta kennimann Frímúrarareglunnar að hann gengi í lið með Sigríði Guðmarsdóttur sem virðist vera æðsti prestur haturs og hefndar á Íslandi. #

Það er athyglisvert hvað Eðvald er mikill skítbuxi en óþarfi að velta dylgjum hans fyrir sér hér þótt tungutakið sé kunnuglegt frá Biskupsstofu. Hins vegar er guðfræði hans afar forvitnileg því hann segir:

Ég var hugsi eftir að lesa þessa grein þína á prestalistanum sem hefst með orðunum „Yndislegur dagur að baki.“ Ég hélt að þú værir ekki jafn heiðin og sumir aðrir félagar okkar þar. Heiðin í þeim skilningi að þrá blóðfórn til að friðþægja lýðinn. En nú veit maður það að þig þyrstir í blóð.

Er það nú heiðið að þrá blóðfórn til að friðþægja lýðinn? Ekkert er hallærislegra en blóðfórn fyrir mann sem hefur frelsast fyrir blóð Jesú Krists, drekkur blóð hans reglulega og skenkir öðrum. Mér skilst líka að krossfestingin sé oft kölluð "friðþægingin". Guð er sagður hafa fórnað sér, sjálfum sér, til að hann gæti fyrirgefið börnum sínum hvað hann gerði þau illa úr garði. Það væri hins vegar fásinna að ætla biskupi að fórna sjálfum sér, launum sínum eða "virðingarstöðu" því enginn á meiri kærleik en þann að leggja líf sitt í sölurnar fyrir vini sína.

Það væri óskandi að Kristín Þórunn tjáði sig annars staðar en á póstlista presta. Ekki vantar hana tækifærin því hún heldur úti eigin bloggi með eiginmanni sínum, Árna Svani Daníelssyni. En kannski er það einmitt vegna Árna Svans sem hún tjáir sig ekki opinberlega. Á tru.is segir nefnilega um Árna Svan:

Árni Svanur Daníelsson er guðfræðingur að mennt og starfar sem verkefnisstjóri og sérþjónustuprestur á Biskupsstofu með sérstakar skyldur við Dómkirkjuna í Reykjavík. Árni Svanur hefur stundað rannsóknir á guðfræði Marteins Lúthers, trúarstefjum í kvikmyndum ásamt trúarheimspeki, trúfræði og siðfræði. Hann leggur nú stund á doktorsnám í samstæðilegri guðfræði^[*] við Háskóla Íslands.

Hann er mikill áhugamaður um trúmál á vefnum og er ritstjóri kirkjan.is og trú.is og annar tveggja ritstjóra vefsins Deus ex cinema sem er vefur um trúarstef í kvikmyndum. Hann heldur úti nokkrum vefsíðum með fjölbreyttu efni. #

^[*]Samstæðileg guðfræði er víst túlkun á túlkunum.

Á kirkjan.is og tru.is heyrist varla múkk - verkefnisstjóri og sérþjónustuprestur á Biskupsstofu getur ekki leyft neina ólgu - og sjálfsagt dettur engum hvort sem er í hug að pípa þar. "Samtal", "samræða" og "guðfræðileg úttekt" á mesta hita- og álitamáli Þjóðkirkjunnar um þessar mundir er auðvitað ekki við hæfi. Það er best að þegja, stinga höfðinu í sandinn og vona að óþægindin hverfi af sjálfu sér.

Nýjasta útspil Kristínar Þórunnar á vef mannsins hennar heitir "Hver er kreppta konan" og er prédikun sem var flutt á réttindadegi kvenna, 19. júní sl. Um þessa krepptu konu segir hún:

Kannski er hún konan sem þurfti ekki bara að horfa upp á efnahagskerfi landsins síns hrynja, heldur einnig trúverðugleika stofnana sem hafa það hlutverk að vera sameiningartákn og leiðarljós til góðra hluta í lífinu. Hún er kreppt vegna þess að í umhverfinu hennar hefur tæknileg færni og köld efnishyggja lengi borið gildameðvitund sem metur rétt og rangt, ofurliði. Skólagangan gerði hana hæfa í faginu sínu - en gaf henni ekki tækin til að meta ábyrgð og skyldur í ólíkum aðstæðum daglegs lífs. Hún fór út í lífið án þess að fá í veganesti kennslu í siðfræði, lífsleikni, trúarbragðafræði, kristnum fræðum eða heimspeki - vegna þess að trú og lífskoðanir þykja ekki þess virði að fá pláss í opinberu rými og almennu skólakerfi.

Aumingja konan sem fékk ekki kennslu í lífsleikni, trúarbragðafræði og kristnum fræðum. Kristín Þórunn er svo sannarlega með fingurinn á púlsinum. Biskup að hennar skapi á að taka Línu langsokk sér til fyrirmyndar. Svo brýnt erindi á þessi speki til landsmanna að henni var útvarpað á Rás 1. Fyrir prédikunina fór Kristín Þórunn með trúarjátningu vonarinnar, en þar segir m.a.:

Guð sem sér menguðu fljótin og dauðu fiskana, sér eiturefnin sem eyðileggja jörðina og setja göt á himininn,

Guð sem sér hvernig framtíðin er fjötruð í veðböndum og skuld mannanna vex.

Ég trúi á Guð sem sér þetta allt, og heldur áfram að gráta.

Mikið er mannval ríkiskirkjunnar. Ég legg ekki meira á ykkur.

---

Eftir að grein þessi var skrifuð, en áður en hún birtist, var bréfið til Sigríðar birt á Eyjunni, með allóvæntum snúningi fyrir Vantrú. Þar þykist séra Eðvald tala fyrir hönd Vantrúar en við sórum hann snarlega af okkur. Við verðum að gefa "Edda" prik fyrir að reyna að vera sniðugur á kostnað Vantrúar, kannski gengur honum betur næst. Æfingin skapar meistarann. Hæstu hæðum nær húmorinn í eftirskrift bréfsins:

Ps. Mig langar svo að þakka þér persónulega. Yngri bróðir minn sem því miður trúir á Guð og allt þetta dót býr í hverfinu hjá þér.

Hann er hættur að fara í messu, þökk sér þér. Kallar þig æðsta prest haturs og hefndar og vill ekki taka við sakramenti úr slíkri hendi. #

Aumingja Eddi hefur bersýnilega ekki reiknað með að menn gætu borið orð hans í bréfinu til Sigríðar saman við ummæli hans í bréfinu til Arnar Bárðar, þar sem hann kallar hana einmitt "æðsta prest haturs og hefndar". Klaufalegt.

Eyjan kallar Vantrú "höfuðandstæðing þjóðkirkjunnar í opinberri umræðu" og hafði áður sagt Eðvald "þjóðkirkjuprest" og að hann "sæti greinilega nokkra lykilfundi kirkjunnar". Jafnframt segir í nýjustu greininni að bréfin hafi "valdið miklum titringi meðal presta, bæði vegna innihaldsins og þess af hve mikilli þekkingu er skrifað um innri málefni kirkjunnar". Engin furða að menn velti fyrir sér hvort Vantrú hafi verið að verki.

---

Hins vegar skal áréttað að Vantrúarmenn stefna alls ekki að því að "valda ríkiskirkjunni tjóni". Við berjumst vissulega fyrir afnámi forréttinda hennar og aðskilnaði ríkis og kirkju. Við bendum vægðarlaust á óheiðarleika, hræsni og aumingjaskap ríkiskirkjumanna - til þess að flýta fyrir aðskilnaði ríkis og kirkju. Ef allir prestar væru eins og Sigríður væri örlítið erfiðara að sannfæra fólk um réttmæti aðskilnaðar en raun ber vitni.