Við viljum vekja athygli á bréfi sem foreldri sendi Siðmennt vegna Vinaleiðar.
Í viðtali í Morgunsjónvarpi Stöðvar 2, sem fjallað var um hér á Vantrú, fullyrti Séra Jóna Hrönn Bolladóttir að skólaprestar og djáknar fari ekki inn í kennslustundir. Hún sagði orðrétt:
Það er nú einfaldlega þannig að þessir fulltrúar eru ekki að koma inn í bekkina, tína úr bekkjunum...
Auk þess að stangast algjörlega á við lýsingu á Vinaleið eins og hún fer fram í Mosfellsbæ, þar sem fram hefur komið að skóladjákninn fer í kennslustundir til að sækja nemendur, er ljóst að þetta er heldur ekki rétt lýsing á starfi skólaprests í Garðabæ.
Það er undarlegt að fylgjast með því hve litla virðingu sumir stuðningsmenn Vinaleiðar virðast bera fyrir sannleikanum.
Þessi frásögn móðurinnar sýnir glöggt þvílíkt reginhneyksli þessi Vinaleið er. Barn hennar réð engu, frekar en hún, hvort það hlustaði á kraftaverkaloforð prestsins. Ef barnið hefði svo viljað nýta þessa einstöku "þjónustu" væri móðirin komin í vond mál ef hún vildi ekki að boðberi boðandi kirkju færi að krukka í sálmeinum barnsins. Hneyksli og ekkert annað! Ég er sálfræðingur og get ekki orða bundist yfir þessu framferði. Hvað þykist þessi prestur vera? Þetta er eins ófaglegt og hægt er.
Alltaf jafn gaman að sjá fólk pissa upp í sig eins og Jóna Hrönn hefur hér gert.
Að bjóða upp á sálfræðiaðstoð með trúarlegu ívafi er eins og að leysa krossgátu með því að búa til orð til að passa í reitina. Leysir engan vanda, meikar ekkert sens og er einungis tímaeyðsla.
Það gæti vel verið að margir prestar, ábyggilega stór meirihluti þeirra, hafi gott eitt í hyggju með því að bjóða upp á Vinaleiðina. Þekki presta sem eru frábært fólk og VILJA laga hin ýmsu mein barna og unglinga. Málið er bara það að vandamál hverfa ekki ef þú snýrð þér undan og horfir í hina áttina, en það er einmitt það sem margt fólk er að gera þegar það "frelsast".
Kristur mun ekki og hefur ekki hjálpað börnum sem lenda í einelti. Kristur mun ekki og hefur ekki hjálpað börnum sem ánetjast fíkniefnum. Kristur mun ekki og hefur ekki hjálpað börnum gegnum sorgina sem hlýst af missi ástvina. Kristur mun ekki og hefur ekki hjálpað unglingum í kjölfar nauðgana, ofbeldis eða misnotkunar.
Ef hann gerði það í raun og veru, af hverju höfum við þá samtök líkt og Regnbogabörn, háskólamenntaða skólasálfræðinga, Stígamót og fjölmarga aðila sem tileinka líf sitt því að hjálpa fólki í gegnum andlega erfiðleika? Það væri hætt við því að fyrrnefndir aðilar yrðu fljótt atvinnulausir ef Jesús kæmi að einhverjum notum.
Hefur hann ekki tíma? Er hann of latur?
Svarið er bara það að hann er ekki til og hin sterka tilhneiging fólks til að lifa í afneitun um tilveruleysi hans er nægilega rík til að fólkið samþykki lausnir Kirkjunnar manna, t.a.m. Vinaleið, því þeir þykjast "þekkja" hann og hans leiðir allra best.
Ef Vinaleið er trúboð, og mig grunar að hún sé það að mörgu leyti, er hún með eindæmum siðlaus.
Þetta eru börn með ómótaðar skoðanir, ómótaða persónuleika og ómótað líf og sumir innan Kirkjunnar telja að það "henti" trúboðinu vel.
Þessi örasýning er eitthvað það ógeðfeldsasta sem ég hef heyrt. Þessi ætti að hringja viðvörunarbjöllum í öllum heilvinta foreldrum.
Hvað er á seyði? Prestur fer inn í tíma og biður börn um að sýna sér örin á líkama sínum!!!!
Biður svo í framhaldinu um trúnað þessara barna!!
Hvað yrði sagt ef fulltrúi einhvers annars trúfélags eða lífsskoðunarfélags færi inn í tíma hjá litlum börnum og bæði þau um að sýna sér örin á líkama sínum!!
Ef þessi vinaleið fær að þróast í þá átt sem ríkiskirjan vill, þá er mánaðaspursmál hvenær misnotkunin hefst og trúnarðarbrotin.
Þessi prestlingur ætta að skammast sín og skólayfirvöld einnig. Þetta er óforskammað og yfirgengilegt. Vantrú ætti kannski að fara fram á að fá að skoða örin á börnum ríkskirjupresta og skólayfirvalda í Garðabæ!!
Mér er misboðið. Þetta mál mun fara lengra.
Ef það er rétt að prestur hafi lofað að fjarlægja ör af sálinni, leysa sorgarvandamálið í eitt skipti fyrir öll þá er slíkt vítavert. Ef prestur kemur inn í skólastofu og bendir á starf sitt sem einu mögulegu úrlausnina á innri vanlíðan þá er það mjög slæmt. Ef prestur kemur inn í kennslustofu og hvetur börn til að afklæðast og kennari lætur það afskiptalaust, þá er mér öllum lokið.
Hér hefur verið rætt um viðbrögð móður við ummælum dóttur sinnar um eitthvað sem dóttirin telur að hafi verið sagt og gert í kennslustund. Það vekur athygli mína að enginn hér á vefnum veltir fyrir sér hvort að túlkun móðurinnar á orðum 8 ára dóttur sinnar um það sem gerðist sé úr lagi færð. Þið sem skrifið hér og eigið börn, trúið þið í blindni öllu sem þau segja? Þið sem hér eru og eiga ekki börn, teljið þið að skynjun og túlkun barna á atburðum sé alltaf rétt?
Það vill svo til að ég veit að í kynningu skólaprests í Garðabæ er talað um að líkamleg ör sé varanleg LÍKT og andleg ör, hins vegar geti verið mikilvægt að fá hjálp til að takast á við andleg sár, líkt og líkamleg. Ég veit líka að í þessari kynningu bendir skólapresturinn á að hægt sé að tala við félags- og námsráðgjafa eða sálfræðing í þeim skólum sem hann starfar í, hann bendir á kennarann sem trúnaðarmann og loks á sitt eigið starf sem eitt af fjölmörgum úrræðum í skólanum. Hvað varðar líkinguna við örið, þá bendir skólapresturinn á ör í andliti sínu til útskýringar á orðinu, ÖR sem er varanlegt, en hann þarf að læra að lifa með.
Á skólaprestur að ganga í bekki, á Vinaleiðin rétt á sér? Þetta eru spurningar sem ég svara ekki hér og hyggst ekki ræða. Þær spurningar eru í farvegi, bæði innan kirkjunnar og Menntamálaráðuneytinu og ég hvet ykkur til að senda erindi á umboðsmann Alþingis og ef þarf fyrir dómstóla. Hitt finnst mér mikilvægt að komi fram að skólaprestur í Garðabæ hefur að öllu leiti komið fram heiðarlega í þessu máli öllu og á ekki skilið þá umræðu sem hér fer fram.
Hvað aðra varðar í þessari umræðu, þá hefur heiðarleikinn ekki alltaf skinið í gegn á báða bóga. M.a. sú staðreynd að prestur fullyrði eitthvað í fjölmiðlum um framkvæmd Vinaleiðar sem reynist ekki rétt, í því skini að fegra málstað sinn. Það er auðvitað sorglegt.
Afsakið, í skrifum mínum að ofan fullyrði ég um aldur barnsins. Af einhverjum ástæðum tengdi ég saman dóttur mína sem er 8 ára og þetta mál (til að reyna að skilja samspil móðurinnar og barnsins). Aldur barnsins skiptir enda ekki máli í þessu samhengi.
Ekki veit ég hvaðan Halldór fær að dóttirin sé 8 ára. Raunin er sú að hún er 12 ára. Ég hef rætt við hana, skynsöm og skörp stelpa. Ef presturinn talar svo óskýrt að tólf ára stelpa skilur hann svona er það vítavert. Halldór virðist líka hafa aðgang að kynningu "skólaprestsins" sem mér sem foreldri er fyrirmunað að fá. Hvernig stendur á því? Skólastjórnendur svara í engu skriflegum fyrirspurnum (frá 26. sept., 24. okt, 3. des. og nú síðast 14. jan.) um þessa Vinaleið og starfsreglur hennar. Ekki veit ég heldur hvaðan Halldór fær þá flugu í höfuðið að prestur láti börnin afklæðast? Kannski er það sama fluga og olli því að í "siðareglum" Vinaleiðar er eftirfarandi ákvæði: "Ekki skal stofna til óviðeigandi sambands við börn eða unglinga". Slíkt segir sig greinilega ekki sjálft þegar "kristið siðgæði" ræður för.
Sæll Reynir, ég benti á af hverju ég bullaði með aldurinn ofar. Ég biðst afsökunar á því. Ég fullyrði ekkert um greind þessa barns og ég get tekið undir að það er óheppilegt að 12 ára barn misskilji svona kynningu og gefur í skin að kynninguna megi bæta. Hins vegar á svona kynning sér aldrei stað í loftleysi. Það gerist jafnvel í háskólanámi að fólk heyri annað en sagt er, e.t.v. vegna fyrri tenginga. Það veistu vel, Reynir enda sálfræðingur. Ég vil ekki fullyrða neitt um hvers vegna barnið heyrir annað en sagt er, en bendi á að fleiri hundruð börn og tugir fullorðina einstaklinga hafa hlustað á kynningarnar í Garðabæ.
Ástæða þess að ég nota hugtakið "afklæðast" er til að takast á við þá mýtu sem m.a. Khomeini ýtir undir hér að ofan um "örasýninguna". Mér leiðist aðdróttanir sem eru látnar ósagðar en einvörðungu gefnar í skin og því ávarpaði ég "mýtuna". Ég vona að þér finnist ekki neikvætt Reynir, að umfjöllun um mörk í samskiptum komi fram í siðareglum.
Ég hef kynningu skólaprestsins ekki skrifaða. Mér brá hins vegar nokkuð þegar ég sá lýsingar barnsins og sá ástæðu til að spyrja einstaklinga sem hafa verið viðstaddir slíkar kynningar hvað sagt er.
Á svipaðan hátt og þegar dóttir mín klagar í mig eitthvað sem gerist í skólanum, þá geng ég ekki út frá því að hennar upplifun, hversu rétt sem hún kann að vera, sé endilega sú eina í málinu.
Slík aðkoma er einvörðungu möguleg ef við höfum áhuga á að komast að því hvað gerðist í raun og veru. Ef við vitum hins vegar niðurstöðuna fyrirfram, t.d. að skólaprestur í Garðabæ sé slæmur. Þá er ósennilegt að hægt sé að heyra viðhorf sem benda til annars. Þetta veist þú vel Reynir, enda menntaður sálfræðingur.
Mig langar því að spyrja þig? Hefur þú talað við foreldra sem eiga barn í bekkjum þar sem svona kynning hefur farið fram og hafa jákvæða sín á Vinaleið, eða getur þú e.t.v. ekki hlustað á slík sjónarmið.
Hefur þú sest niður með kennara sem hefur hlustað á kynningu skólaprestsins og spurt í einlægni og án frammíkalla og athugasemda hvað fór fram í slíkri kynningu?
Á svipaðan hátt og þegar dóttir mín klagar í mig eitthvað sem gerist í skólanum, þá geng ég ekki út frá því að hennar upplifun, hversu rétt sem hún kann að vera, sé endilega sú eina í málinu.
Hvað er eiginlega að þér Halldór, treystirðu ekki þinni eigin dóttur? Er þetta það sem þú villt koma á framfæri við okkur - að við treystum ekki orðum barna okkar þegar prestar eiga í hlut?
G2, jú ég treysti dóttur minni. En ég geng ekki út frá því sem staðreynd að hennar skilningur á öllum hlutum sé endilega sá eini rétti. Hennar skilningur er mikilvægur og þarf að vera á borðinu og það þarf að vera hægt að ræða hann án ofsa eða æsings, en að skilningur hennar sé mælikvarði á alla hluti eða endanleg útskýring á öllum hlutum það er af og frá.
Ég er að minna okkur öll á, að túlkun einnar manneskju á aðstæðum er ekki endilega (getur að sjálfsögðu verið það) eini sannleikurinn í málinu. Þegar túlkunin hefur farið í gegnum eina að tvær manneskjur sem hafa fyrirfram sterkar og mótaðar hugmyndir um niðurstöðuna þá er mjög hættulegt að draga mjög eindregnar niðurstöður af því sem sagt er. Hvort sem prestur eða einhver annar á í hlut. Þetta á að sjálfsögðu einnig við um mitt innlegg hér, þó ég telji mig reyna að hlusta á alla.
Halldór, þarna finnst mér þú vera farinn að beita varnartækni þar sem þú ásakar "fórnarlambið". Svosem kunnuglegt en afar ódýrt að mínu mati.
Hefur ekki allt sem fram kemur í bréfi móðurinnar verið staðfest? Presturinn játar að fara í alla bekki og kynna Vinaleið. Hann raðar börnunum í hring, hann ræðir um ör á sálinni og hann segir börnunum að koma til sín.
Það að presturinn stilli sjálfum sér upp við hlið sálfræðings sem lausn á sálarvanda er að mínu mati akkúrat vandamálið, kjarni málsins.
Ég skil ekki um hvað þessi rökræða hér snýst!
Ok! Ég skil athugasemd þína Matti og forsendur sem þú gefur þér um fórnarlömb. Hins vegar er nauðsynlegt að fá fram hvað gerðist ef við viljum ræða málið. Við eigum EKKI að vera hrædd við að heyra aðrar hliðar en henta okkar boðskap. Vandamál sem ég geri mig oft sekan um sjálfur.
Hins vegar er að mínu viti fullyrðing móðurinnar í bréfinu um að skólapresturinn hafi sagst geta fjarlægt sálarör, mjög alvarleg aðför að prestinum. Það alvarleg að það sé nauðsynlegt að benda á að þessi túlkun á orðum prestsins er skv. mínum upplýsingum ekki í samræmi við það sem hann sagði. Auk þess er að mínu viti gefið í skin að hann hafi kynnt sjálfan sig einan til sögunnar (minn skilningur þegar ég las bréfið fyrst), sem er heldur ekki rétt. Hann benti á mismunandi úrræði, kennari, sálfræðingur, félagsráðgjafi, námsráðgjafi, prestur. Mismunandi úrræði, ekkert fullyrt um að þau sé jafngild, þau eru mismunandi.
Það er rétt athugað að skólapresturinn gengur í bekki, Vinaleiðin er til staðar og það þarf að ræða. En fullyrðingar um ófagleg vinnubrögð skólaprestsins í Garðabæ og áliktanir sem hafa fylgt í kjölfarið eru ekki í samræmi við þær upplýsingar sem ég hef fengið um þessar kynningar. Því vildi ég einfaldlega koma á framfæri.
Hins vegar er að mínu viti fullyrðing móðurinnar í bréfinu um að skólapresturinn hafi sagst geta fjarlægt sálarör, mjög alvarleg aðför að prestinum. Það alvarleg að það sé nauðsynlegt að benda á að þessi túlkun á orðum prestsins er skv. mínum upplýsingum ekki í samræmi við það sem hann sagði.
Það eina sem stendur eftir er hvort presturinn nefndi félagsfræðinga og sálfræðinga líka til sögunnar. Mín skoðun er að með því að stilla sjálfum sér upp við hlið þessa fagaðila sé presturinn að villa á sér heimildir. Er hægt að gera ráð fyrir því að börn hafi forsendur til að greina á milli hæfni presta, sálfræðinga og félagsfræðinga? Að sjálfsögðu ekki.
Þú verður að fyrirgefa Halldór, en ég treysti ekki lengur einu einasta orði sem frá Vinaleiðarfólki kemur? Áður höfðu þau fullyrt að prestur/djákni færi ekki í kennslustund. Nú fer hann í kennslustundir, en bara til kynningar. Í Mosfellsbæ fer djákninn í kennslustundir til að sækja börn og önnur börn rétta þá gjarnan upp hönd til að fá að fara líka.
Finnst þér óeðlilegt að ég trúi frekar móður og barni heldur en hagsmunaaðila í málinu? Sérstaklega þegar allt sem haft er eftir móður hefur verið staðfest. Eina vörnin er að benda á að prestur hafi líka minnst á sálfræðinga og félagsfræðinga.
Við skulum ekki gleyma því að presturinn umgengst öll börnin í frímínútum, bæði í matsal og fyrir utan skóla. Skyldi hann passa sig á því að ræða ekki við börn foreldra sem eru ekki fylgjandi starfi skólaprests.
Það er einfaldlega rangt að stilla málinu þannig upp að presturinn sé hlutlaus aðili sem sé til staðar þegar börn finna þörf fyrir að leita til hans. Presturinn er virkur á skólasvæðinu í skólatíma barnanna, allra barnanna.
-Af hverju lætur þjóðkirkjan ekki af þessu juði í börnum okkar? Hvað er það við þetta andrými tortyggni og sundrungar sem lokkar þjóðkirjufólkið í þennan slag? er það þrá eftir að "sáluhjálpa" börnunum okkar eða er það eitthvað annað? Hví sérð þú ekki að þér Halldór?
-Hættu að styjðja þennan ósóma!
Í hverju á ég að sjá að mér Khomeni? Á ég að hætta að biðja ykkur um að kynna ykkur málin frá öllum hliðum? Á ég að hætta að vara við sleggjudómum um tilgreinda einstaklinga? Á ég að hætta að gera þá kröfu til sjálfs mín og annarra að reyna að gera það sem rétt er?
Ég hef ekki viljandi stutt við eða haldið uppi vörnum fyrir neinn ósóma, hvorki hér né annars staðar. Er það ósómi að vilja að sanngirni sé gætt í garð skólaprests í Garðabæ, burtséð frá skoðunum okkar á þjónustunni. Ég held ekki.
Hvaða sleggjudómum, Halldór? Þetta Vinaleiðarbrölt er siðferðislega rangt og ólöglegt í þokkabót. Skólinn á að vera friðhelgur gagnvart ágengni trúfélaga og Þjóðkirkjan er þar ekki undanskilin.
Reyndu að skilja það að prestarnir og djáknarnir í Garðabæ og Mosfellsbæ hafa anað út í fen lögbrota og siðleysis en reyna að þræta fyrir það með uppspuna um að þetta sé aðeins valfrjáls þjónusta. Í upphafi var talað um að taka mætti börnin á eintal án vitundar foreldranna, en stefnan breytist stöðugt eins og vindhani eftir því sem gagnrýnisröddunum fjölgar. Á tímabili var þetta ekki einu sinni trúartengt, en nú er búið að fjarlægja þá klausu út úr starfslýsingunni.
Þetta er trúartengt.
Fáránlegustu yfirlýsingarnar af hálfu þessa fólks eru einmitt þær að þetta sé ekki trúartengt hjá þeim, heldur aðeins félagsleg aðstoð. Hvað þykjast prestar og djáknar eiginlega vera að telja sig geta veitt faglega félagsráðgjöf á forsendum náms í yfirnáttúrufræðum. Hvað gerir þá færari en sálfræðinga og félagsráðgjafa til að sinna þessum hlutum? Ekki er það kúrsinn í sálgæslu, því hann er fullkomlega á forsendum trúarinnar. Ef kirkjunni er svona umhugað um að börnin fái næga félagslega þjónustu ætti hún frekar að láta fé af hendi rakna til að fagfólk geti sinnt þessu.
Þetta er ekkert annað en illa ígrundað "sóknarfæri" kirkjunnar inn í hugi ómótaðra einstaklinga. Þetta er hreint og klárt trúboð og ekkert annað. Fulltrúar trúfélaga eiga einfaldlega ekkert erindi inn í almenna skóla, þeir geta setið um þessi börn í kirkjum sínum og safnaðarheimilum, lokkað þau þangað með glansmyndum, nammi, pizzum og bíósýningum. Ekki það að ég hafi nokkra velþóknun á slíku barnaáreiti, en það væri að minnsta kosti heiðarlegra að börnin nálgist þetta sjálfviljug utan skólans, en séu ekki með þessa barnafitlara inni í kennslustofunum.
Halldór! Þú segir umrætt bréf innihalda fullyrðingu sem sé aðför að skólapresti. Ég get ekki betur séð en foreldrið sem ritar bréfið fari mjög pent í fullyrðingar. Það segir "samkvæmt dóttur minni..." og "svo virðist sem prestur hafi lofað...". Mikil er nú viðkvæmnin ef þetta er aðför. Ef næmnin er svona mikil er þá ekki hægt að skilja viðkvæmni foreldris sem telur að farið hafi verið yfir einhver mörk gagnvart barni þess.
Það eru lok bréfsins sem mér finnast öllu alvarlegri því þar er bent á þá hættu að meðferðarstarf sem ekki er í samráði við foreldra geti snúist upp í andhverfu sínu. "Það er samt ekki erfitt að sjá fyrir sér að illa geti farið ef barn þiggur meðferð sem foreldri ber ekki traust til. Togstreitan sem þá gæti skapast milli foreldris og barns er engum til góðs. Því sem er ætlað að gera heilt er þá farið að skapa sundrung"
Já, þakka þér foreldri þetta er réttmæt ábending hjá þér. Bréfið er vel skrifað og ágætlega framsett. Ég las bréfið í ljósi fyrirsagnarinnar við þessa færslu og þeirra fullyrðinga sem fylgdu í ummælum. Þannig skyldi ég orðin í bréfinu sem um fullyrðingar væri að ræða. Það var ekki rétt hjá mér. Ég vil því nota tækifærið og biðja móður barnsins sem skrifaði bréfið afsökunar. Hún gerir nefnilega einmitt þá fyrirvara sem ég kvartaði undan að vantaði.
Ég er trúlaus og einarður andstæðingur Vinaleiðar. Samt finnst mér rök og afstaða fylgjenda hennar vera nokkuð ljós: "Kristin trú er hin rétta afstaða til lífsins, uppbyggileg og öllum holl og börn hafa rétt til að fá að heyra fagnaðarboðskap Jesú Krists. Djáknar geta líka veitt börnum andlegan og félagslegan stuðning í skólum." Svona ímynda ég mér afstöðu fylgjenda í hnotskurn, þeir leiðrétta mig bara ef ég fer ekki nærri. Að sjálfsögðu hefur hver maður rétt til skoðana af því tagi, en þegar að er gáð eru þær mun veigaminni en rök og afstaða andstæðinga Vinaleiðar, sem eru eitthvað á þessa leið í mínu tilfelli: "Kristin trú er engu merkilegri en önnur trúarbrögð og það er afkáralegt að troða henni upp á fólk, sérstaklega þar sem nóg er af kirkjum úti um allt. Hins vegar er sjálfsagt að útskýra fyrir börnum inntak þeirra trúar sem annarra, en þá á hlutlausan hátt. Fagmenntað fólk á borð við sálfræðinga og félagsráðgjafa er mun betur fallið en útsendarar trúfélaga til að veita börnum andlegan og félagslegan stuðning, enda hefur það til þess faglegar forsendur og er síður líklegt til að reyna að troða sínum skoðunum upp á óhörðnuð börn í innrætingarskyni. Auk þess er Vinaleið ólögleg." Fylgjendur Vinaleiðar! Reynið nú aðeins að setja ykkur í okkar spor og sjá hvað það er fáránlegt að við þurfum að berjast fyrir því að vera laus við trúarlega innrætingu í skólum undir flaggi vinsemdar og kærleiks. Það eru næg sóknarfæri til betra mannlífs sem við ættum flest að geta verið sammála um.
Halldór, nýttir þú tækifærið (athugasemd khomeni) til að hundsa athugasemdir mínar?
Halldór segir það sorglegt að prestur segi í sjónvarpsviðtali ranglega frá framkvæmd vinaleiðar til að fegra sinn málstað. Er þá ekki eitthvað athugavert við framkvæmdina ef þörf er fyrir að afneita og fegra? Þegar börn fá svo, eftir heimsókn prests, mynd af vinaleið sem prestur getur ekki hugsað sér að gangast við að hafa dregið upp er þá ekki eitthvað athugavert við framkvæmdina? Það sem mér finnst líka sorglegt er að foreldrum er gert mjög erfitt fyrir að orða aðfinnslur sínar við vinaleið. Skólastjóri opinberlega kallar það frekju og ofstæki að vera mótfallinn vinaleið. Prestur sendir dreifibréf og lýsir yfir algjöru skilningsleysi gagnvart hverjum þeim sem dettur í hug að mótmæla. Í sama viðtali og hún fullyrðir skólaprest ekki fara inn í bekki kallar hún þá sem mótmæla "þetta fólk" sem gefur eitthvað neikvætt í skyn. Síðan er hamrað á almennri ánægju og "þvinguð" þögn túlkuð sem samþykki. Meðferðarvinna með börnum á að vera háð skriflegu samþykki forráðamanns. Þannig tel ég fagfólk skólanna einmitt vinna. Séu forráðamenn að neita börnum sínum um meðferð sem þau þurfa hlýtur slíkt að vera barnaverndarmál en ekki mál kirkjunnar að hitta börnin bak við foreldra.
Nei, Matti ég sá ekki ástæðu til að bregðast við svörum þínum sérstaklega. Þau eru ágæt. Ég skil vel að þú trúir frekar orðum móðurinnar og dótturinnar. Fyrir því eru eins og þú bendir á mjög gildar ástæður. Það er augljóst að kirkjan gerði ekki ráð fyrir þessari sterku gagnrýni, það hafa margir komið fram fyrir hönd kirkjunnar, bæði kirkjufólk og aðrir og ekki alltaf kynnt sér málið fyrirfram, eða reynt að verjast gagnrýni á óheppilegan hátt. Eins mátt þú sjálfur ekki gleyma því að málflutningur móðurinnar styður þínar hugmyndir og eðlilegt að hann höfði frekar til þín.
Ég er ekki sammála þér að það eitt standi eftir hvort presturinn nefndi aðra til sögunnar. Aðalatriðið fyrir mér er að hann hefur aldrei sagst geta fjarlægt ör á sálinni, þvert á það sem móðirin áliktar út frá orðum barns síns. Þetta snýst að mínu viti um eðli þjónustunnar. Þetta notar þú sem fyrirsögn á þessari grein og er einfaldlega ekki í samræmi við það sem er "rétt" í málinu skv. mínum heimildum, og alls ekki í samræmi við skilning kirkjunnar eða sálgæslufræðanna.
Ég er sammála þér að presturinn er ekki hlutlaus aðili, slíkt er enda að mínu mati ekki til. Hins vegar má færa rök fyrir því að staða og hugmyndir prestsins eru sýnilegri en við eigum að venjast. Þannig tek ég undir allt sem þú segir hvað það varðar, nema fullyrðinguna um lögbrot. Ég er ekki viss um að um lögbrot sé að ræða, en tel mikilvægt að á það verði reynt. Hér vil ég benda á fyrri orð mín hér á Vantrúarvefnum um að stærsta hindrun Vinaleiðarinnar í skólakerfinu sé líklegast klausan um kristilegt siðgæði, þar sem það geri kröfu til jafnrar virðingar fyrir öllum (ég vil þó ekki fullyrða að þessi hindrun sé óyfirstíganleg).
Á Vinaleiðin heima í skólakerfinu? Hér fyrir ofan er því haldið fram að leiðin sé ólögleg og röng. Það liggur ekkert fyrir um að hún sé ólögleg, nema fullyrðingar "lögfræðinganna" á Vantrú, hugsanlega hafa þeir rétt fyrir sér. Það breytir reyndar ekki öllu því ef illa fer geta þeir alltaf komið með samsæriskenningar um ráðherranna eða dómarana og trúarlega skoðanir þeirra, nú eða kúgunarafl kirkjunnar sem engin þorir að ganga gegn. En ég tel þó að miðað við túlkanir sumra Vantrúarmanna á norska dóminum sé e.t.v. betra að fá einhverja aðra til að fullyrða um lögfræðileg mál. Með þessu er ég ekki að segja að Vinaleiðin standist lög þó ég telji að svo sé, hins vegar liggur það ekki ljóst fyrir. En við skulum bíða með fullyrðingar. Ég skal svo vera fyrstur til að skrifa hamingjuóskir á vefinn ykkar ef þið reynist hafa rétt fyrir ykkur.
Er hins vegar Vinaleiðin RÖNG, þá í merkingunni brot á siðgæði, án þess endilega að brjóta lög, með öðrum orðum siðlaus? Birgir segir að svo sé. Gott hjá honum að taka að sér hið vanþakkláta hlutverk að vera dómari um hvað er rétt og rangt, væntanlega út frá einhverjum algildum siðferðishugmyndum. Ég vona að Birgir fyrirgefi mér siðleysi mitt, þegar ég hafna því að svona orðanotkun hafi nokkra merkingu í þessari umræðu.
Ágæta foreldri, ég get tekið undir með þér að framkvæmd Vinaleiðar hefur að mörgu leiti verið ábótavant. Stærsta klúðrið að mínu viti er "naivismi" innan kirkjunnar. Þ.e. kirkjunnar fólk á það til að gleyma að þjóðin sem er þjónað er ekki jafn einsleit og hún var fyrir aðeins 20 árum.
Þannig var stokkið af stað í verkefni, sem ég er reyndar sannfærður um að sé jákvætt að flestu leiti og markmiðin göfug, án þess að hugsa það til enda hver viðbrögðin yrðu. Þegar svo eitt foreldri mætti niður í Hofstaðaskóla, sóttsvart af reiði og réðst harkalega að skólaprestinum og starfsfólki skólans fyrir verkefnið, þá voru fyrstu viðbrögð kirkjunnar og skólans, vörn í stað þess að hlusta. Þetta hefur síðan valdið því að í stað þess að fagna viðbrögðum og biðja fólk um að gera athugasemdir, þá hefur málið snúist um nafnlaus og ekki nafnlaus bréf, kröfur um að þjónustunni sé hætt tafarlaust, nú eða að allt sé í besta lagi og engu þurfi að breyta. "Name Calling" á báða bóga hefur einkennt umræðuna og ég tel að sökin felist að miklu leiti hjá kirkjunni og skólayfirvöldum fyrir að hafa ekki unnið forvinnuna betur. Þetta ástand merkir í dag að einstaka foreldrar þora ekki að benda á það sem betur má fara af ótta við að tengsl við skólann bíði hnekki, sem skaða tengslin gífurlega enda traustið farið.
Ég tel að þjónusta Vinaleiðarinnar sé mikilvæg eða í versta falli mjög góð viðbót við skólastarf á Íslandi. Ég er að mörgu leiti stoltur af kirkjunni fyrir að þróa þessa þjónustu og finnst hugmyndin sína framsýni og væntumþykju fyrir þjóðinni sem kirkjan sinnir. Ég tel hins vegar að framkvæmdinni sé ábótavant og meðal mikilvægra spurninga sem gleymdist að svara eru t.d.
i. Hvers vegna djákna og presta til að sinna verkefninu? ii. Hvernig á samskiptum kirkju og Vinaleiðar að vera háttað (öðrum en fjárhagslegum stuðningi og þróun verkefnis)? iii. Hvernig á aðkomu foreldra að vera háttað? iv. Hvernig bjóðum við foreldrum upp á að bregðast við þjónustunni? Bæði á jákvæðan og neikvæðan hátt án þess að það skaði tengsl foreldra og skóla.
Svona mætti lengi telja áfram. Það væri að mínu mati aðalsorgin ef að afleiðing þessa máls væri að þjónusta Vinaleiðarinnar hyrfi vegna þess klúðurs sem vissulega átti sér stað.
Mig langar að þakka þér Halldór fyrir mun málefnalegri og skilningsríkari svör en ég hef áður séð koma frá þeim sem eru í forsvari fyrir vinaleið. Ég vil samt benda á að móðirin sem hér hefur verið rætt um hefur mjög augljósar ástæður fyrir að taka orð barnsins fram yfir orð prests. Aðal ástæðan er sú að prestur var rétt nýbúinn að halda því fram að ekki væri farið inn í stofur þegar barnið segir frá heimsókn prestsins. Þar strax er prestur staðinn að því að fara frjálslega með sannleikann. Barnið er vissulega trúverðugra einnig þar sem það er hlutlaust gagnvart vinaleið og hefur enga ástæðu til að varpa skugga á eða fegra vinaleið eins og prestur gerir.
Ég hef skilning á því að fólk geri ekki greinarmun á vígðum þjónum kirkjunnar. Hér fyrir ofan er foreldri að ræða um tvo einstaklinga, annars vegar prestinn Jónu Hrönn sem fullyrti á Stöð 2 að ekki væri gengið í stofur og hins vegar skólaprestinn sem starfar í Hofstaðaskóla.
Af hverju væri það sorg ef þjónusta vinaleiðarinnar hyrfi - umorðað; af hverju væri það sorg ef kirkjunnar þjónar fengju ekki að starfa lengur innan grunnskólans?
Hvað á prestur með að bjóða hjálp við að takast á við andleg sár? Í kynningu á Vinaleið kemur fram að viðtölin eigi að vera stuðningsviðtöl en ekki meðferðarviðtöl - ósatt. Skólastjóri og Jóna Hrönn fullyrða að prestur fari ekki inn í tíma - ósatt. Karl Sigurbjörnsson biskup og Halldór Reynisson á biskupsstofu fullyrða að Vinaleiðin sé ekki trúboð - ósatt. Í fyrstu útgáfu "siðareglna" stóð að Vinaleiðin væri ekki trúarleg boðun - ósatt. Nú hefur þetta ákvæði horfið úr siðareglunum í skjóli nætur - háðung. Sífellt er hamrað á því að börn og foreldrar hafi val um hvort þau nýti sér þjónustuna - ósatt að því leyti að presturinn leggur snöru sína fyrir ÖLL börn - það gerir hann eins og fram kemur í tímum og nú veit ég að hann situr fyrir þeim líka í frímínútum og í matsal skólans - hneyksli.
Smáviðbót. Jóna Hrönn fullyrðir í dreifibréfi til Garðbæinga að "félög og einstaklingar" vilji "koma í veg fyrir að börnin okkar eig samtal við þjóna kirkjunnar og holl viðmið - ósatt. Þessar samræður mega eiga sér stað en ekki í skóla. Aðrir formælendur vinaleiðar hafa sagt og gefið í skyn að gagnrýnendur vilji koma í veg fyrir að nemendur fái stuðning - ósatt. Stuðningurinn á bara að vera faglegur, þ.e.a.s. veittur af fagmönnum. Burt með kristilegt fúsk.
Reynir, takk fyrir þessa samantekt á skilningi þínum á því sem hefur gerst. Ég er hins vegar orðinn þreyttur á ásökunum um að stuðningur guðfræðimenntaðs fólks geti ekki verið faglegur, heldur sé fúsk. Svona fullyrðingar um menntun og vinnubrögð eru þessari umræðu ekki til framdráttar, heldur kalla á varnarviðbrögð og leiðindi. Þetta ættir þú að vita, enda sálfræðingur. Þannig að ef þú hefur í raun áhuga á að fá fram einhverja niðurstöðu í málið ættir þú að notast við faglega þekkingu þína á atferli og leitast við að hjálpa þeim sem að þínu mati fara villur vega til að endurskoða hugmyndir sínar. Fagmaður eins og þú ættir að skilja að árásir og dónaskapur eru ekki vænlegar leiðir til að fá fólk til að hugsa sinn gang. En ég spyr þig, fagmanninn, enn á ný. Hefur þú leitast eftir að kynna þér viðhorf þeirra sem eru andstæðrar skoðunar, eða ertu svo sannfærður um réttmæti eigin skoðana að viðhorf annarra skipta ekki máli?
Guðfræðimenntun snýst um kristna trú. Þegar kemur að ráðgjöf til barna sem eiga erfitt er slík menntun ekki samanburðarhæf við sálfræði- og félagsráðgjafarmenntun. Hvernig væri að svara rökstuðningi frekar en að koma með tilhæfulausar kvartanir um "árásir og dónaskap"?
Halldór, ég hef engan sérstakan áhuga á framdrætti umræðu um Vinaleið. Markmið mitt og krafa er að bundinn verði endi á þennan ósóma. Þetta er ósómi því hann stangast á við lög og rétt, það hef ég margsýnt fram á. Ég hef leitast við að kynna mér viðhorf þeirra sem eru andstæðrar skoðunar. Ég hef rætt nokkrum sinnum við skólastjórann, ég hef rætt einu sinni við Hans Guðberg, ég hef óskað eftir viðtali við formann skólanefndar og hann lofaði að hafa samband (um miðjan desember - hefur ekki staðið við það enn). Ég hef svarað formælendum Vinaleiðar í heimasíma minn og hlustað á formælingar þeirra. Ég hef rætt við fulltrúa skólasviðs hjá Garðabæ. Ég hef skipst á skoðunum við trúaða í spjalli á netinu. Ég vek athygli þína á að enginn hjá skólanum, bænum, menntamálaráðuneyti eða kirkjunni (Vinaleið h/f, Garðasókn, biskupsstofu) hefur sýnt snefil af áhuga á nokkrum viðræðum við mig. Hvað segir það þér og hvað sýnir það? Ég veit að fullyrðing mín um að Vinaleiðin sé kristilegt fúsk kann að virðast sleggjudómur en ekki skortir rökstuðning fyrir þeim dómi þótt ég hafi (enn) ekki birt hann opinberlega.
Halldór: er þetta sú leið sem Þjóðkirkjan vill fara þegar þú segir:
.."Ég er ekki viss um að um lögbrot sé að ræða, en tel mikilvægt að á það verði reynt".
Er þetta ekki kallað að fara yfir á gráa svæðið? Er það sem þjóðkirjan vill?
Þið vinaleiðingjar hafið trekk í trekk verið hankaðir á staðreyndavillum, hæpnum fullyrðingum og hreinum og beinum fölsunum í þessu máli. Það er ekki skrýtið. þetta vinaleiðarmál er hæpið og málstaðurinn vondur. Vondan málstað er alltaf auðvelt að skjóta á. Vinaleiðina vantar það sem er kallað "moral clarity" eða siðferðislegan skýrleika. Þessi hugmynd er vond og stendst ekki einfalda gagnrýni. -Þess vegna eruð þið í þessum vandræðum.
Í "siðareglum" Vinaleiðar stendur: "Ávallt skal kynna Vinaleiðina fyrir foreldrum/forráðamönnum barna. Þeir veiti samþykki sitt fyrir því að börnin séu frjáls að leita stuðnings Vinaleiðarinnar." Í upphafi var þó sagt að starf djáknans í Mosó væri fyrirmyndin. Í lýsingu hans segir: "Ekki þarf leyfi foreldra til að nemandi komi í viðtal" Þrátt fyrir þrábeiðni fást ekki upplýsingar um Vinaleiðina frá skólastjóra, foreldraráði, skólanefnd eða bæjarráði. Kynning á henni (sem var tekin beint frá Mosó) hvarf fljótlega af heimasíðu Hofsstaðaskóla og hefur ekki birst aftur. Og nú er staðfest að prestur reynir að lokka börnin til sín ÁN samþykkis foreldranna.
Djákninn í Mosó hefur bænavers og Faðir vor í ramma á vegg skrifstofu sinnar í skólanum. Auglýsingamiðar um fundartíma alls barnastarfs kirkjunnar í sókninni og Jesúmyndir eru í körfu á borðinu en svo er þrætt fyrir að þetta sé trúarlegt. Þrátt fyrir þessar óhugnanlegu lýsingar á fyrirmyndinni fæst ekki uppgefið hvað er breytt í núverandi fyrirkomulagi í Garðabæ eða hvort starfseminni hefur verið umturnað í Mosfellsbæ.
Halldór, eru allar þessar misfellur, undanbrögð, blekkingar og ósannindi verjandi? Auðvitað ekki. Kirkjan ætti að hafa vit á að hætta áður en hún sekkur dýpra í þetta fúafen eða henni verður sparkað út með úrskurði menntamálaráðherra eða dómsvaldsins.
Halldór E.
Við eigum ekkert að þurfa að kynna okkur viðhorf þeirra sem, eru andstæðrar skoðunar. Viðhorf Vinaleiðinda hafa ekkert gildi í þessari umræðu. Allar diskussjónir um það hvort vinaleið sé trúboð eða ekki, hvort hún sé fagleg eða ekki, hvort hún sé einhverjum til góðs eða ekki, o.s.frv. er til þess eins að drepa málinu á dreif, svona eins og til þess að stilla þessu upp eins og eplum og appelsínum. Hvort tveggja eru ávextir, hvort tveggja hefur eitthvað til síns ágætis o.s.frv. Þetta mál er miklu einfaldara. Við eigum skýlausan rétt á því að börnin okkar séu látin í friði af fulltrúum trúfélaga í skólunum. Flóknara er það ekki. Við munum ekki linna látum fyrr en það hefst í gegn að losa okkur við trúfélög, hvaða nafni sem þau nefnast, út úr skyldunámsskólum. Þetta er svo gersamlega á tæru að það þarf ekkert að ræða það frekar.
Þakka þér fyrir Árni skýr svör. Ég gleðst fyrir þína hönd yfir að hafa þetta á hreinu. Hins vegar hlít ég þá að undrast þær óskir sem ég heyri hér á þessum vef um að kirkjunnarmenn bregðist við því sem þið skrifið. Samkvæmt orðum þínum er það hreinasti óþarfi þið hafið sannleikann og allan sannleikann og því fráleitt að hafa áhuga á samtali.
En "fair enough", ég skal þá draga mig á ný út úr Vinaleiðarumræðunni.
Hins vegar hlít ég þá að undrast þær óskir sem ég heyri hér á þessum vef um að kirkjunnarmenn bregðist við því sem þið skrifið. Samkvæmt orðum þínum er það hreinasti óþarfi þið hafið sannleikann og allan sannleikann og því fráleitt að hafa áhuga á samtali.
Hverjir eru þessir þið sem þú talar um hér Halldór?
"En "fair enough", ég skal þá draga mig á ný út úr Vinaleiðarumræðunni."
Það er ekki gott. Þú ert eini kirkjunnar maður sem ert tilbúin til að eiga í heiðarlegum samræðum við andstæðinga Vinaleiðar. Ef þú dregur þig í hlé stendur þögnin ein eftir nema ef vera skildi skætingur nokkurra aðila sem gera umræðunni lítið gagn. Vona að þú hafir það sem best Halldór.
Þú getur Halldór átt samtöl í það óendanlega, við þá sem það vilja, og alger óþarfi að fara í fýlu eins og krakki þó að ég sé ekkert að skafa utan af minni skoðun. Ef menn vilja ræða það í hörgul í þúsund dálksentimetrum hvort jesúmyndirnar í körfunni, bænaversin, eða faðirvorið í rammanum á veggnum séu trúboð eða ekki þá stjórna ég því ekki. Það er bara þessi stíll að sökkva sér ofan í einhverjar endalausar langlokur um aukaatriði sem ég á afskaplega erfitt með að þola. Ég hef sent inn einfaldar spurningar á vef kirkjunnar,spurningar sem enginn vandi væri að svara. En hvað ég fæ til baka heilu blaðsíðurnar af einhverjum skilgreiningum sem ég bað ekki um, endalausar málalengingar um allt og ekkert, og stend uppi nákvæmlega jafn nær. Þú ert í þessum sama stíl.
Ég leyfi mér að vitna í sjálfan þig:
.."Ég er ekki viss um að um lögbrot sé að ræða, en tel mikilvægt að á það verði reynt".
Semsagt um að gera að ströggla árum saman í gegnum allt réttarkerfið, héraðsdóm, hæstarétt og evrópudómstólinn, og út á hvað á allt það kjaftæði að ganga ? Trúboðshugtakið sem þið kirkjunnar menn eruð nú þegar orðnir margsaga um ? Ég held satt að segja að það sé komið að þeim tímapunkti í þessu Vinaleiðarmáli að kirkjunnar menn, allir sem einn, taki sig saman í andlitinu og játi mistök sín. Lokið augunum og hugleiðið með sjálfum ykkur: Fyrirgefið okkur! Við vorum of ákafir ! Við gengum of langt ! Við áttum ekki að stofna kirkjudeild í barnaskólunum ! Fyrirgefið okkur!
Það getur vel verið að við myndum gera það ef þið biðjið fallega.
Sorrý Matti, það var auðvitað klaufalegt að nota fleirtölu við athugasemd Árna, þetta eru væntanlega hans eigin skoðanir og lýsa ekki nauðsynlega skoðunum annarra hér á vefnum. Mér varð á að bendla hann og skoðanir hans við skoðanir Vantrúarmanna almennt. Það kemur fyrir bestu menn að alhæfa um hópa út frá fáeinum einstaklingum.
Árni, ég er alls ekki í fýlu. Ég einfaldlega sá tækifæri til að draga mig út úr umræðunni sem virðist gagnlaus, að þínu mati og ég er um margt sammála þér.
Ef ég er einn af þessum "þið" vona ég innilega að þú lesir mitt innlegg aftur, Halldór. Ég vil endilega fá svör en það hefur gengið mjög illa.
Ég veit ekki hvað þú spurðir um hér að ofan Magnús. Hins vegar tilkynntir þú mér um hvað menntun mín snerist og alhæfðir að einhverjir aðrir væru hæfari en ég. Síðan sakaðir þú mig um tilhæfulausar ásakanir og krafðir mig um rökstuðning. Hugsanlega er þessi samræðutækni kennd einhvers staðar sem vænleg til árangurs og gagnkvæms skilnings, ég veit ekki.
Ég, reyndar vil bæta við svar mitt að ofan að Árni notar fleirtölu í orðum sínum og segir "Við eigum ekkert að þurfa að kynna okkur viðhorf þeirra sem, eru andstæðrar skoðunar", þannig að ég legg til Matti að þú spyrjir Árna líka hverjir þessir "við" séu.
Halldór skrifar um athugasemd Magnúsar:
Hins vegar tilkynntir þú mér um hvað menntun mín snerist...
Hann benti á að "[g]uðfræðimenntun snýst um kristna trú". Ég skil ekki hvað er að því að benda á það. Vegna þessa skrifaði Magnús líka:
Þegar kemur að ráðgjöf til barna sem eiga erfitt er slík menntun ekki samanburðarhæf við sálfræði- og félagsráðgjafarmenntun.
Sem þú orðaðir svona: "...og alhæfðir að einhverjir aðrir væru hæfari en ég." Ertu ósammála því sem Magnús sagði? Eru guðfræðingar virkilega jafn hæfir og sálfræðingar og félagsráðgjafar þegar kemur að ráðgjöf handa börnum í erfiðleikum?
Þér er líklega illa við að "kristileg sálgæsla" hafi verið kölluð "fúsk", en þegar þetta snýst meðal annars um það að boða kristni, þá er það að mínu mati fullkomlega réttlætanlegt.
Hjalti, ég tek enga afstöðu til þess hvort mín menntun sem guðfræðings sé betri eða verri en einhvers annars með einhverja aðra menntun til að leysa ákveðin vandamál. Það gerir hins vegar Magnús. Ég bendi á að Magnús þessi komi fram með nokkrar fullyrðingar en engar spurningar. Þessi sami Magnús geri ég ráð fyrir og kvartar svo yfir að ég svari honum engu.
Samtal, ef við viljum að það eigi sér stað, snýst ekki um að slá fram misvel rökstuddum fullyrðingum um viðmælandann og krefjast þess að hann verji hendur sínar. Hér hefur enda komið fram hjá fleiri en einum að áhugi á samtali sé ekki til staðar og það er besta mál.
En nú er ég kominn yfir í retoriskar vangaveltur sem eru ótengdar upphaflegu efni færslunnar. Ef stjórnendur kjósa má færa síðustu 4 færslur mínar yfir á spjallið þar sem þær eiga líklega frekar heima.
Hjalti, ég tek enga afstöðu til þess hvort mín menntun sem guðfræðings sé betri eða verri en einhvers annars með einhverja aðra menntun til að leysa ákveðin vandamál. Það gerir hins vegar Magnús. Ég bendi á að Magnús þessi komi fram með nokkrar fullyrðingar en engar spurningar. Þessi sami Magnús geri ég ráð fyrir og kvartar svo yfir að ég svari honum engu.
Reyndar kom Magnús með spurningu. Hann spurði þig að því hvers vegna þú svaraðir ekki þeim frábæru rökum að útsendarar eins trúfélags ættu ekki að sjá um svona starf, heldur sérfræðingar (þ.e.a.s. sálfræðingar og félagsráðgjafar, ekki guðfræðingar). Þú sjálfur segir að það hafi "gleymst" að svara þessari spurningu:
Ég tel hins vegar að framkvæmdinni sé ábótavant og meðal mikilvægra spurninga sem gleymdist að svara eru t.d.
i. Hvers vegna djákna og presta til að sinna verkefninu? ....
Einmitt, hvers vegna í ósköpunum?
Bara til þess að það sé á hreinu Halldór, þá er ég ekki meðlimur í Vantrú, ég skrifa hér sem einstaklingur út í bæ og ætlast ekki til þess að aðrir beri ábyrgð á orðum mínum. Ef ef þú hefur eitthvað við mín skrif að athuga þá er við mig einan að sakast. Það er mistúlkun af þinni hálfu að efirfarandi tilviðnuð orð mín, "Við eigum ekkert að þurfa að kynna okkur viðhorf þeirra sem, eru andstæðrar skoðunar" tákni það að ég sé að tala fyrir Vantrúarfólk sem heild. Það er MÍN skoðun að við eigum ekkert að þurfa.. Aðrir ( innan mengisins við )geta haft á því hvaða skoðun sem þeir vilja.
Kjarni orða minna er óbreyttur, en ég skal útskýra hann fyrir þér. Rökræður og skoðanaskifti eru afskaplega gagnleg þegar markmiðið er að komast að einhverri sameiginlegri niðurstöðu, að ég nú ekki tali um þegar menn geta sæst á einhverskonar málamiðlun.
Við erum bara, því miður fyrir ykkur, alls ekki að leita að einhverjum ásættanlegum fleti fyrir ykkur að starfa á innan barnaskólanna. Rökræður fram og til baka um framkvæmd Vinaleiðar eru því alls ekki uppi á borðinu. Eina áættanlega niðurstaðan er trúfélög út úr skólunum. Engin formerki, engir samningar, engar túlkanir. ÚT og ekkert annað.
Hvað þarf þá að vera að ræða svona mikið ?
Við erum bara, því miður fyrir ykkur, alls ekki að leita að einhverjum ásættanlegum fleti fyrir ykkur að starfa á innan barnaskólanna.
Nákvæmlega.
Hér komum við að kjarna málsins um Vinaleið. Er Vinaleiðin tilraun fyrir kirkjuna til að komast inn í skólanna með, skaðlegt og illt, starf sitt eins og þið haldið fram?
Eða er Vinaleiðin tilraun til að bjóða upp á starf til að létta undir með kennurum og boð um stuðning við börn í skólakerfinu með því að opna aðgang að fullorðinni manneskju með forsendur til að gefa sér tíma.
Ef þið gæfuð ykkur tíma til að svo mikið sem hugleiða síðari möguleikann, og horfa á fyrstu viðbrögð kirkjunnar í ljósi þess að ekki sé um tilraunir ills fólks til að tala við börnin ykkar, þá væri e.t.v. hægt að finna lausn sem fælist í að bjóða upp á þjónustu við börnin á kostnað kirkjunnar sem fæli ekki í sér ögrun. Þetta er það sem kirkjan hefur verið að reyna með því að breyta og þróa reglurnar með tilliti til gagnrýni ykkar. Viðleitni sem þið kallið blekkingar. Enda virðist þið blindir á að kirkjan geti í raun viljað vel. Ykkur virðist ómögulegt að horfa á þjónustuna á sama hátt og kirkjunnar menn og því standið þið upp og hrópið í kór: Hættið illmennskunni!
Á sama hátt má segja um margt kirkjunnar fólk, það hefur ekki víðsýni til að skilja möguleikann á að einhverjir lifi í þeim skilningi að hvati kirkjunnar sé illska. Afleiðing þess eru orð eins og Jóna Hrönn hefur látið falla.
Hér komum við að kjarna málsins um Vinaleið. Er Vinaleiðin tilraun fyrir kirkjuna til að komast inn í skólanna með, skaðlegt og illt, starf sitt eins og þið haldið fram? Eða er Vinaleiðin tilraun til að bjóða upp á starf til að létta undir með kennurum og boð um stuðning við börn í skólakerfinu með því að opna aðgang að fullorðinni manneskju með forsendur til að gefa sér tíma.
Já en Halldór, sérðu ekki að þetta er eitt og hið sama?
Orðinu 'illt' er kannski ofaukið, ég held því a.m.k. ekki fram að starf kirkjunnar í skólum sé illt, þó ég haldi vissulega að það sé skaðlegt.
Nei, Ásgeir ég sé nefnilega ekki að þetta þurfi að vera eitt og hið sama. Þarna er að mínu viti samræðuflötur sem er mjög mikilvægur.
Ég bendi á hér fyrir ofan nokkra þætti sem ég tel að kirkjan hafi klikkað á í skipulagi sínu. Sumir þeirra bjóða einmitt upp á umræðu um muninn á þessu tvennu.
Er Vinaleiðin tilraun fyrir kirkjuna til að komast inn í skólanna með,
skaðlegt og illt, starf sitt eins og þið haldið fram?
Ég held satt að segja að Þjóðkirkjan haldi þessu fram.
Enn ertu fastur í skilgreiningum á aukaatriðum. Er Vinaleiðin þetta eða er hún hitt.
Þú ert að fiska eftir fleti þar sem við getum fallist á að Vinaleiðin sé eða verði "þjónusta á kostnað kirkjunnar sem fæli ekki í sér ögrun."
Kostun Vinaleiðar og viðvera kirkjunnar fólks í barnaskólunum ER ÖGRUN.
Af hverju í fjandanum ættum við að skrifa upp á eitthvert regluverk sem samið yrði í því augnamiði að sætta okkur við viðveru kirkjunnar í barnaskólum. ER ÞETTA SVONA OFBOÐSLEGA TORSKILIÐ ?
Þarf maður í alvörunni að hafa þá skoðun að eitthvað sé illt ef maður vill ekki að það hafi aðgang að börnum sínum? Maður er einfaldlega ekki sammála (a) kenningunum sem verið er að boða og (b) þeirri grundvallarhugmynd að trúfélög eigi eitthvað erindi innan skólaveggjanna. Hvort félögin séu "ill" og "vond" skiptir engu máli.
Halldór, finnst þér að stjórnmálaflokkar eigi að fá inni í grunnskólum til að spjalla á vinalegum og styrkjandi nótum við nemendur? Ættum við að leyfa fulltrúum stórfyrirtækja að kíkja í bekkina og bjóða félagslega hjálparhönd? Hvað með fulltrúa annarra trú- eða lífsskoðunarfélaga? Af hverju ætti Þjóðkirkjan að fá tangarhald í grunnskólum umfram nokkuð annað apparat?
"Eða er Vinaleiðin tilraun til að bjóða upp á starf til að létta undir með kennurum og boð um stuðning við börn í skólakerfinu með því að opna aðgang að fullorðinni manneskju með forsendur til að gefa sér tíma."
Halldór minn! Ég er ekki í neinum vafa um að þetta er grunnhugsunin með starfinu, og hún er falleg og göfug í sjálfu sér. Ef þetta væri það eina hefði kirkjan fallist á að greiða aukið starfshlutfall námsráðgjafa, eins og skólastjórinn fór fram á. Kirkjan þverneitaði hins vegar og krafðist þess að koma að VÍGÐUM MANNI, starfsmanni kirkjunnar, til að sinnai KRISTILEGRI SÁLGÆSLU. Þar stendur hnífurinn í bölvaðri beljunni. Skólinn má ekki gera einum trúarbrögðum hærra undir höfði en öðrum. Starfsmaður eins trúfélags ætti ekki að hafa skrifstofu og starfa innan skóla. Þetta er ofureinfalt.
Ef kirkjan vill styðja nemendur án úlfúðar getur hún kostað störf hlutlausra fagmanna til þess arna, störf starfsmanna skólanna sjálfra, ekki kirkjunnar. Ef hún gerir það skal ég hæla henni og þakka pent fyrir.
Finnst mér í lagi að mikilvæg þjónusta við grunnskólabörn inn í opinberum grunnskólum sé kostuð af öðrum en hinu opinbera? Já, mér finnst ekki óeðlilegt að verkefni í grunnskólum séu kostuð af aðilum utan skólans. Við höfum fjölmörg slík dæmi. Hins vegar er mikilvægt að kostunin og framkvæmdin sé vel undirbúin og fagleg. Ég bendi hér að ofan á það sem ég tel að hafi ekki verið nægilega rætt innan kirkjunnar áður en farið var af stað.
Árni heldur því fram að bæði kostunin og viðvera kirkjunnar fólks feli í sér ögrun. Það er valid skoðun.
Nei, Jogus það er rétt að hægt er að vera á móti aðkomu kirkjunnar að skólastarfi án þess að telja kirkjuna illa. En þeir sem fullyrða að starfið sé skaðlegt og kirkjan sé að ljúga sig inn á saklaus börn, hljóta að telja slíka hegðun illa. Ég var að vísa til þeirra í orðum mínum hér að ofan, í tilraun til að benda á jaðra umræðunnar.
Reynir, hérna er ég sammála þér. En spurningin er, hvers vegna þessi krafa kirkjunnar kom fram. "Þverneitaði" kirkjan án rökstuðnings, án útskýringa á hvað í "conseptinu" virkaði ekki með því einfaldlega að auka starfshlutfall námsráðgjafa.
Þessu get ég ekki svarað, enda starfa ég ekki fyrir kirkjuna. Ég bendi samt enn einu sinni á þá þætti sem ég tel að kirkjan hafi ekki ígrundað nægilega vel.
Þetta er afskaplega fallega boðið af Reyni, en ég vil ganga lengra og hef stórkostlega fyrirvara á um kostun kirkjunnar á nokkrum sköpuðum hlut innan skólanna.
Kerling vill jafnan hafa nokkuð fyrir snúð sinn, og ég er ekki tilbúinn að leyfa kirkjunni að krækja svo mikið sem einni fingurnögl í þröskuld barnaskólans. Það fer best á því að hún éti sinn snúð sjálf, og þá á hún enga hönk upp í bakið á neinum.
"Finnst mér í lagi að mikilvæg þjónusta við grunnskólabörn inn í opinberum grunnskólum sé kostuð af öðrum en hinu opinbera?"
Nei...
Finnst þér að stjórnmálaflokkar eigi að fá inni í grunnskólum til að spjalla á vinalegum og styrkjandi nótum við nemendur? Ættum við að leyfa fulltrúum stórfyrirtækja að kíkja í bekkina og bjóða félagslega hjálparhönd? Hvað með fulltrúa annarra trú- eða lífsskoðunarfélaga? Af hverju ætti Þjóðkirkjan að fá tangarhald í grunnskólum umfram nokkuð annað apparat?
Ef það er faglega staðið að verkefnum í grunnskólum sem ætlað er að auka vellíðan nemenda og/eða gæði skólastarfs þá myndi ég ekki útiloka það, hvort sem það er í boði Mjólkursamsölunnar, Landsvirkjunnar eða Vinstri Grænna. Þetta er hins vegar vandmeðfarið, eins og ég bendi á hér að ofan, með listanum um hvar ég tel að undirbúningur kirkjunnar hafi ekki verið nægur.
Á grunnskólinn að vera lokað verndað umhverfi, þar sem stefnt er að því að börn fá sem minnst áreiti annað en skrift, stærðfræði og lestur? Ég tel ekki að svo sé. Á skólinn að vera galopinn fyrir öllu sem býðst. Nei, ég tel ekki að svo sé heldur.
Það þarf vandaðar reglur, vönduð og vel ígrunduð vinnubrögð, til að stíga þarna til jarðar að mínu mati.
Halldór!!!
Hver ætlar að eyða mannárum í að semja reglur um Vinaleiðina í barnaskólunum ? Af hverju í ósköpunum ættum við að vera að eyða púðri í að semja einhverjar reglur yfir hluti sem við sættum okkur bara alls ekki við ? Mér vitanlega hafa ekki enn verið samin þau lög eða reglur sem ekki er hægt að fara í kringum. Fordæmið er fyrir hendi kirkjan er nú þegar að fara í kring um þau lög að skólarnir séu fræðslustofnanir en ekki trúboðsstöðvar.
Það eru engar þarfir leystar með Vinaleiðinni sem ekki er hægt að leysa á annan hátt.
Einasta þörfin sem verið er að uppfylla, er þörf kirkjunnar fyrir að gera sig gildandi á þessum vetvangi.
Fari það í heitasta, þetta er eins og að semja sig frá nauðgun með því að nota smokk.
Afsakaðu samlíkinguna en ég er orðinn bálillur yfir þessu djö#&" kjaftæði.
Við viljum ekki vandaðar reglur og ígrunduð vinnubrögð sem þarf að vakta eins og haukur, nótt sem nýtan dag að séu ekki brotin.
Við viljum ykkur út með allt ykkar hafurtask !!
Einfalt og effektíft og verður ekki hártogað.
Mér finnst það lykilatriði í málinu stórt atriði að Þjóðkirkjan ætlar sér ekki að greiða fyrir Vinaleið. Hennar framtíðarsýn er að sveitarfélög borgi laun skólapresta og skóladjákna, líkt og gert er í Mosfellsbæ. Í Garðabæ styrkir einkafyrirtæki starfið en þegar hefur verið sótt um til sveitarfélagsins að það taki við greiðslunum.
Vinaleiðin hefur þann tilgang að skapa fleiri störf fyrir presta og djákna.
Finnst þér það líka eitt af þessum aukaatriðum sem þarf bara að ræða betur Halldór?
"Á grunnskólinn að vera lokað verndað umhverfi,"
Já.
"þar sem stefnt er að því að börn fá sem minnst áreiti annað en skrift, stærðfræði og lestur?"
Nei. Og það er fáránlegt að steypa þessu tvennu saman í eina spurningu.
Nei, Matti fullyrðingar þínar eru grundvallaratriði. Ef skilningur þinn er réttur að hugmynd kirkjunnar sé einfaldlega að finna störf fyrir djákna og presta, jafn hæfileikaríkt fólk og það er*, þá er ég algjörlega andvígur þeirri nálgun. Ef hugmyndin er sú að komast með starf sitt inn í skólanna, kirkjunnar vegna, þá er ég algjörlega andvígur því. Enda tel ég það ekki góða leið til árangurs fyrir kirkjuna.
Þessi skilningur þinn á verkefninu sem ég hef vissulega séð bregða fyrir innan kirkjunnar, fjölgun starfa fyrir guðfræðimenntað fólk, er að sjálfsögðu mjög gagnrýniverður og þeim einstaklingum sem halda þessum hugmyndum á lofti innan kirkjunnar til verulegrar minnkunar.
Á sama hátt tel ég að hugmyndir um að kirkjan þurfi að gera þetta til að komast með fótinn inn í skólann, vera skammarlega nálgun. En hana hef ég EKKI heyrt innan kirkjunnar, heldur einungis sem skilning ykkar á verkefninu. Hins vegar bý ég erlendis og heyri ekki allt (bara næstum allt :-) ).
Ég tek undir með þér Matti að ef þetta eru aðalhvatarnir en ekki aukin gæði skólastarfs og vellíðan nemenda, er að sjálfsögðu sjálfhætt með Vinaleiðina.
Og Magnús, ég setti upp tvenns konar öfgar í aðkomu að opnum vs. lokuðum skóla. Auðvitað erum við ÖLL einhvers staðar þarna á milli. Flest viljum við "Mjólk er góð" áróðurinn, hugsanlega íþróttafélögin og ÍTR, sumir kirkjuna aðrir ekki. Einhverjir segja Marita - hjálparstarf í lagi eða Gideon, jafnvel Bubba í boði ESSO og svo má lengi telja. Þetta er í mínum huga ekki prinsipmál heldur tæknilegt.
Halldór. Starfshópur um Lífsleikni talaði um það verkefni og Vinaleiðina sem "lykil kirkjunnar" að skólum. Þetta fólk dreymir um "djákna eða prest í hvern skóla" og að "kirkjan verði eðlilegur hluti af skólastarfinu". Biskup talar um Vinaleið sem "sóknarfæri kirkjunnar".
Sjá: http://www.kirkjan.is/annall/di/2005-01-08/14.32.35
Hvað segir þetta þér um hvatir kirkjunnar manna?
Ég les ekki það sama úr þessum texta og þú Reynir. Hrund er að vísa til þess árangurs sem hún telur sig sjá og þeirrar þarfar sem hún upplifir og segir "sé ég fyrir mér djákna eða prest í hvern framhaldsskóla". Þegar hún talar um lykil að aldurshópnum 16-20 ára, tækifæri til samskipta þá er það hugsanlega gagnrýnivert. En hafa skal í huga að hún er hér að tala um framhaldsskólastarf, þessi texti fjallar ekki um grunnskólastarf.
Það er auðvelt að gagnrýna orð biskups um sóknarfærið ég tek undir það, en bendi á að ég þekki samhengi orðanna ekki.
Og hafandi fundið samhengið í orðum biskups, þar sem hann er að tala um nýjungar og þróunarstarf í kirkjunni almennt undir fyrirsögninni "Sóknarfæri kirkjunnar" og nefnir til sögunnar fjöldann allan af tilboðum m.a. Vinaleið, þá verð ég að segja að mér þykir fulllangt seilst í tilraunum ykkar til að finna rökstuðningi ykkar stað í orðum kirkjunnar manna.
Biskupsvörn? Er Vinaleið ekki eitt af sóknarfærum kirkjunnar? Já eða nei.
Ég gleymi mér stundum Matti. En ég skal draga biskupsvörnina til baka.
En svo ég bæti við eigin skoðun, þar sem ég er fremur lélegur í Biskupsvörn. Nei, Vinaleiðin er að mínu viti ekki eitt af sóknarfærum kirkjunnar.
Halldór E.
Af hverju að vera með einhverjar getgátur um svo gersamlega óræða og órannsakanlega hluti eins og hvatir, sem nú þegar er stórt spurningamerki við ? Af hverju að vera að búa til vandamál og endalausar deilur, regluverk og breytingar á regluverki, endurskoðun á regluverki, rándýru eftirliti óháðra aðila, og ekki síst endalausa tortryggni, þegar leysa má málið með einu pennastriki. Starfsemi, viðvera og heimsóknir trúfélaga í barnaskóla á einfaldlega að vera bönnuð. Þið getið síðan bara haft ykkar vinaleið í kirkjunni eða safnaðarheimilinu. Hversvegna verðið þið að hafa aðstöðu og starfsemi í skólunum ? Þessi þráhyggja að gefa þetta ekki eftir er hreint út sagt sjúkleg.
Árni, svar mitt er auðvelt. Ef þjónustunni sem felst í Vinaleiðinni er sinnt, eykur það gæði skólastarfs. Í skóla dóttur minnar er starfsmaður sem sinnir slíku starfi (án trúartengingar). En Vinaleiðarstarfið er um margt ólíkt hefðbundnu starfi sálfræðings eða námsráðgjafa. Vera viðkomandi starfsmanns skiptir að mínu viti miklu máli varðandi vellíðan barna og hefur þannig áhrif á námsgetu og starfsanda í skólanum.
Á Íslandi hafa skólar almennt ekki haft bolmagn til að bjóða upp á svona starf og því tel ég að kostunarleiðin eða aðkomu annarra að verkefninu vera einu leiðina til að innleiða þessa þjónustu.
Á Íslandi hafa skólar almennt ekki haft bolmagn til að bjóða upp á svona starf og því tel ég að kostunarleiðin eða aðkomu annarra að verkefninu vera einu leiðina til að innleiða þessa þjónustu.
En sveitarfélagið greiðir laun skóladjákna í Mosfellsbæ og þegar hefur verið farið fram á að Garðabær greiði laun skólaprests í Garðabæ þegar fyrsta árið er liðið. Það eru því ekki að koma nýjir peningar inn.
Ítrekað hefur komið fram að skólastjóri Hofstaðaskóla fór fram á að fá frekar að ráða námsráðgjafa til að sinna starfinu en kirkjan krafðist þess að fá vígðan starfsmann.
Halldór, af hverju í ósköpunum ekki að fá félagsfræðinga, sálfræðinga eða námsráðgjafa til að sinna þessu? Af hverju í ósköpunum þessi þörf til að ráð vígðan starfsmann, undirmann biskups, í skólana?
Eru þetta kannski bara fordómar Þjóðkirkjunnar gangvart þeim sem ekki eru vígðir?
Matti, ég er ekki réttur maður til að svara þessari spurningu. Þar sem að sumu leiti er ég ósammála þessari áherslu á vígsluna. En bendi á þanka á: http://elli.annall.is/2006-10-19/15.53.22 og http://elli.annall.is/2007-01-23/18.03.23.
Ég var búinn að sjá þanka þína en vildi gefa skoðanabræðrum þínum tækifæri til að tjá sig áður en ég mæti á svæðið. Hætt er við að stuðningsmenn Vinaleiðar eyði allri sinni orku í að vera ósammmála Vantrúarsinnum ef við mætum á svæðið.
Þú þarft ekki að búast við miklum viðbrögðum frá kirkjunnar fólki við þessum þönkum. Þessi gagnrýni mín þekkt og hefur verið rædd innan kirkjunnar og ég tel að hún sé tekin alvarlega, hver svo sem útkoman verður.
En það er hins vegar rétt að koma þín á svæðið myndi hugsanlega kveikja í einhverjum, líkt og athugasemdir mínar hér.
Ég vissi auðvitað hvaða svar kæmi.
Að vinaleiðin sé að fylla þörf, aukin gæði skólastarfs, vellíðan barna, o.s.frv. Að skólarnir hafi ekki bolmagn til að veita þessa þjónustu.
Ég hef áður sagt og ítreka það hér að þeim þörfum sem vinaleiðin telur sig vera að uppfylla er almennt öllum hægt að sinna á aðkomu án aðkomu trúfélaga.
Séu einhverjar sérstakar þarfir fyrir hendi hjá viðkomandi barni sem það eða foreldrar þess telja eingöngu verða uppfylltar með aðkomu trúfélags síns, verða trúfélögin einfaldlega að bjóða slíka þjónustu á sínum eigin vetvangi.
Hafi opinberir grunnskólar ekki bolmagn til að sinna þörfum nemenda fyrir persónulega ráðgjöf, sálfræðiþjónustu, félags- og námsráðgjöf, eða hreinlega þörf fyrir fullorðna hæfa manneskju til þess að hlusta á og styðja nemendur, þá verður einfaldlega að leysa það með fjármagni innan skólakerfisins.
Það sem ég er að reyna að segja Halldór er einfaldlega, að þjónusta innan veggja grunnskólanna á ekki að vera á vegum trúfélags.
Markaðsfræðingar finna leiðir til að uppfylla þörf, og finnist þeim þörfin ekki næg þá er það þeirra hlutverk að búa hana til. Ég get ekki að því gert að mér finnst Vinaleiðin lykta talsvert af slíkum fræðum.
Þessi gagnrýni mín þekkt og hefur verið rædd innan kirkjunnar...
Og komu einhver svör í þessum umræðum við þeim spurningum sem þú kemur með hérna og á annálnum þínum?
Ef þjóðkirkjumönnum væri kærleikur, mannréttindi og hagur allra barna á íslandi efst í huga myndi hún safna fé og borga stöðu barnasálfræðinga og félagsráðgjafa. Einnig ætti kirkjan að benda á að slíka þjónustu skortir með vísindalegum rökum og rannsóknum). Aðferðafræði Þjóðkirkjunnar í þessu máli afsannar að málið snýst um hag barna heldur snýst umfram allt um hag kirkjunnar og hennar ímynd.
Það er gaman að lesa rökræður þar sem andstæðingur getur verið með og tekið þátt í umræðunum. Það er ekki svo oft sem kirkjunnar menn sjá sér fært að svara fyrir sínar gjörðir, svo mér finnst mjög gott að Halldór hefur séð sér fært að taka þátt í þessu.
Það eru skiptar skoðanir um hvort vinarleið standist lög og meira að segja Halldór hefur nefnt að þetta hafi verið illa undirbúið hjá þjóðkirkjunni. Það er semsagt farið af stað með starf útí skólana, sem er illa undirbúið og kannske ólöglegt í þokkabót. Þetta er látið ganga yfir börnin okkar sem eru á mjög viðkvæmu stigi í þroskabraut. Væri ekki nær að taka vinaleiðina út úr skólanum þar til komið er í ljós hvort þetta sé löglegt eða ekki. Í milli tíðinni getur þá kirkjan undirbúið þetta starf svo komið verði í veg fyrir að fleiri börn verði fyrir skaða.
Það eru mörg börn sem verða fyrir skaða af veru kristinna söfnuða í skólanum. Eg get nefnt dæmi um skóla sem leyfir Hjálpræðishernum að auglýsa sitt barnastarf í skólanum. Dóttir mín kom þar inn í lok 9 bekkjar og þar sem allir hinir krakkarnir í bekknum voru meðlimir í hjálpræðishernum og fóru meira að segja í utanlandsferð með hernum, var hún félagslega einangruð þar til hún lauk 10. bekk í þessum skóla.
Það er erfitt að vera öðruvísi og finnst kirkjunni það siðferðislega rétt að stuðla að því að börn þurfa að vera það í skóla sem þau eru skyldug til að mæta í, þá skýrir það kannske best hvers vegna fleiri og fleiri hafna kristilegu siðgæði.
Vott? Heill bekkur innlimaður í fökkíng Hjálpræðisherinn? Þarna hefur krökkunum greinilega verið mútað með utanlandsferðinni. Djöfull er þetta siðlaust!
Reyndar finnst mér undarlegt að segja að þetta hafi verið illa undirbúið. Vinaleið var nefnilega búinn að vera starfrækt í 7 ár í Mosfellsbæ.
Þar var nánast öllum þessum spurningum sem Halldór kemur með svarað. En um leið og gagnrýni kom fram, þá var öllu afneitað. Kirkjan er einfaldlega óheiðarleg.
Vinaleiðin í Mosfellsbæ, var og að hluta er algjört einstaklingsframtak. Þar þróaðist starf ákveðins kennara í kennaraliðinu í þann farveg sem síðar hefur verið nefnt Vinaleiðin. Vegna menntunar viðkomandi kennara ákvað kirkjan að vígja hann, til að mynda tengsl og stuðning við starf sem var í þróun.
Þegar svo er farið af stað í að yfirfæra módelið inn í aðrar aðstæður, þá var það gert án tillits til þess hvernig starfið í Mosfellsbæ mótaðist innanhús en kom ekki að utan. Í þessu felst munurinn og hann er verulegur.
Þessi verulegi munur felst þá í því hvernig þetta byrjaði, en sjálf starfsemin er eins.
En fékkstu engin svör við spurningunum þínum þegar kirkjan ræddi um þessa gagnrýni þína? Eða er kannski eina umræða opnu Þjóðkirkjunnar um þetta á lokaða póstlista PÍ?
Ég get ekki fullyrt um hvort starfsemin sé eins, ég efast um það vegna mismunandi upphafs og mér sýnist af gögnum sem ég hef séð að það sé nokkur munur. Það er hins vegar ljóst að yfirfærslan hefði þurft meiri yfirlegu.
Ég hef fengið viðbrögð og svör við spurningum mínum. Hvað hins vegar gerist á póstlista Prestafélags Íslands veit ég ekkert um enda tilheyri ég ekki því félagi. En ég væri ekki undrandi þó einhverjir prestar hefðu opnað umræðuna þar.
Vinaleiðin í Mosfellsbæ, var og að hluta er algjört einstaklingsframtak.
Já, einstaklingsframtak sem kirkjan tók svo upp á sína arma og gerði að sínu. Í upphafi var talað um að prestur gæti tekið krakka á eintal án vitundar foreldranna, gerst trúnaðarvinur þeirra í sambandi við erfiðleika heimavið. Gleymum því ekki.
Það er sama hvað kirkjan reynir að breyta þessu og fegra eftir því sem gagnrýnin eykst, þetta var það sem lagt var upp með.
en væri þá ekki betra að leggja þetta starf í bið, þar til úr því fæst skorið hvort þetta sé ólöglegt eða ekki?
Auðvitað væri eðlilegast að kirkjan sýndi okkur þá lágmarksvirðingu að draga starfsemi sína út úr skólunum á meðan stórkostlegur vafi leikur á að hún sé lögleg.
Kirkjan hagar sér hinsvegar líkt og ólöglegu starfsmannaleigurnar, keyrir áfram á eigingjörnum forsendum á meðan stætt er, og reynir á meðan að sníða mest áberandi vankantana af til þess að milda andstöðuna.
Þeir taka fegins hendi alla töf, og nota tímann til að grafa um sig og skapa hefð fyrir starfinu í þeirri von að þetta sleppi einhvern veginn fyrir horn. Halldór E. til dæmis vill fara í gríðarlega vinnu við að setja þessari starfsemi
ramma, ( m.ö.o. réttlæta, sætta og gera löglega )
en ekki til að tala um að slaka á klónni.
Ég reyndar get ekki ímyndað mér hvernig í ósköpunum væri hægt að réttlæta starfsemi trúfélags innan veggja skyldunámsskóla á 21. öld, en kirkjan á ítök víða og virðist oft á tíðum hluti löggjafarvaldsins á Íslandi, svo ótrúlegt sem það er.
Við skulum heldur ekki gleyma því að þó að þeim tækist með einhverjum undarlegum hætti að gera þetta löglegt, þá verður Vinaleiðin jafnsiðlaus eftir sem áður.
Eg persónulega held það gangi ekki að gera vinaleið löglega á meðan hún er stunduð innan veggja skólans. Hins vegar finnst mér allt í lagi að kirkjunnar menn dundi sér við að reyna það. Mér finnst að áður en vinaleið, eða öðru starfi sem leikur vafi á að sé löglegt er demmpt yfir börnin, verði að fárst úr því skorið hvort það sé löglegt eða ekki. Við erum hér að tala um börn sem eru að mótast og eru á mjög viðkvæmu æfiskeiði. Það minnsta sem hægt er að krefjast af stofnun sem börnin okkar eru skyldug til að mæta í, er að hún haldi lög. Við erum að ala upp einstaklinga. Alla vega hef ég það að markmiði að það verði löghlýðnir einstaklingar. Er þá þessi sú stofnun sem ég er skyldug til að setja börnin mín í 30 tíma í viku, í stakk búin að gera það, þegar hún treystir sér ekki til að fylgja lögunum í landinu? Búast stjórnvöld við löghlýðnum einstaklingum þegar fyrirmyndin er ekki betri en þetta?
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
Gunnar - 17/01/07 15:25 #
Já þetta skrýtið. En ég vil benda lesendum á en og aftur að vitringurinn í Betel er að reyna færa rök fyrir því á síðu sinni http://atgangur.net/snorri/ að Biblían sé hinn mesta mannréttindabók sögunnar.