Okkur er sagt að það sé bara einn guð til. Það þarf ekkert gríðarlegt gáfumenni til að álykta að það sé bull...
...þeir eru nefnilega miklu, miklu, miklu, miklu, miklu fleiri:
Vantrú gerir ekki upp á milli gvuðanna og afneitar þeim öllum.
Meinarðu ekki 3 blinda menn?
Vantrúarmaðurinn, 4. blindi maðurinn, myndi álykta að fíllinn væri ekki til þar til annað kemur í ljós. Hann færi ekki að biðja til fílsins eða heiðra tilvist hans. Hann mun heldur ekki verja góðum hluta ævi sinnar í að reyna að skilja hin skrítnu hljóð fílsins eða hegðun hans í þeim tilgangi að fara eftir þeim tor-túlkaða boðskap sem fíllinn kemur með.
Takk fyrir trúmannadissið Þórhallur en viltu ekki frekar svara hér.
Saga Þórhalls minnir mig á þessa teiknimyndsögu.
Hvað er Þórhallur að reyna að segja?..
Er hann að segja að blindir menn séu fáfróðir og trúleysingjar heimskir eða er hann að segja að hans guð sé mögulega bara fílsbak sem lítur út einsog skjaldbaka.
Reyndar finnst mér frekar hæpið að blindur maður viti hvernig skjaldbaka lítur út en ekki fíll. Og töluvert meira hæpið að einhver sem viti hvernig skjaldbökur líta út gætu ruglað þeim við fíl. Nema Þórhallur sé að segja að blindi maðurinn sé ófær um rökhugsun og fatti ekki að skjaldbökur séu t.d. ekki þriggja metra háar.
Og þá síðast. Ef þetta átti að vera myndlíking sem sýndi afhverju fólk ekki fatti að hans guð sé sá eini.. Er Þórhallur þá að segja að allir sem fatti það ekki séu fáfróðir og/eða ófærir um rökhugsun?
Eða að allir sem fatta það ekki eru blindir indverjar...?
Gleðileg jól Þórhallur.
Þórhallur er held ég að reyna að segja að það sé bara einn guð. 3000+ mismunandi nöfn á guðinum. Menn nálgast hann í gegnum mismunandi trúarbrögð. Biblíu/jesú nálgunin er auðvitað sú rétta grunar mig. Þeir kristnu eru að klappa rétta partinum á fílnum.
Gleðileg jól Þórhallur.
Aha, það er einmitt málið. Hann reyndi að segja það.
Annars fannst mér þessi myndlíking bara svo ótrúlega léleg og ekkert annað en barnaleg tilraun til þess sýna fram á heimsku trúleysis með því að víkja sér frá því að verða sekur um sama glæpinn - að afneita guði.
Hann gefur bara of margt í skyn sem er svo fráleitt. T.d. að allir sem trúi á eitthvað trúi í raun á hans guð en þeir vita það bara ekki, á sama tíma og hann predíkar boðorðin sem banna trú á aðra guði en hans. Og fleira sem hefur verið talið upp nú þegar.
Þessi litla dæmisaga var samt svo illa leikin að að öll gagnrýni eða bara -rýni á hana gæti gengið í endalausa hringi. Ég hætti því hér.
Gleðileg jól!
Í jólagjöf til ykkar ætla ég að skýra dæmisögu Vivekananda, sem ég held nú samt að þið skiljið vel.
Skýringin er þssi: Trúarbrögðin eru eins og blindu mennirnir sem þekkja aðeins hluta fílsins vegna blindu sinnar. Hver og einn sér því aðeins brot sannleikans en telur sig einann hafa allan sannleikann í hendi sér.
Guð er einn að baki- eins og fíllinn.
Sumir neita að leita sannleikans og segja því að fíllinn sé ekki til. Þeir vilja ekki einu sinni prófa að athuga málið...en loka sig inni í blindu sinni.
Það breytir engu fyrir fílinn sem heldur áfram að vera til löngu eftir að hinir blindu eru horfnir á braut og gleymdir.
Segir Vivekananda.
þakka ykkur svo aftur spjallið sem ég hef mjög gaman af og hafið það gott um jólin.
þakka ykkur svo aftur spjallið sem ég hef mjög gaman af og hafið það gott um jólin.
Segir Þórhallur sem tekur nær aldrei þátt í spjalli við okkur, lokar á athugasemdir vantrúarseggja, hættir við að mæta í útvarpsþætti (ásakar okkur ranglega í leiðinni) og kallar okkur níðinga þegar hann er ekki að reyna að tengja okkur við helstu fjöldamorðingja sögunnar.
Takk sömuleiðis og gleðilega kristsmessu.
"Ég er vegurinn, sannleikurinn og lífið" sagði Jésú.
Þórahallur segir:
Trúarbrögðin eru eins og blindu mennirnir sem þekkja aðeins hluta fílsins vegna blindu sinnar. Hver og einn sér því aðeins brot sannleikans en telur sig einann hafa allan sannleikann í hendi sér.
Jesú sem "stofnandi" einna af þessum trúarbrögðum hefur þá væntanlega haldið sig einann hafa allan sannleikann í hendi sér og haft rangt fyrir sér.
Vil nú bjóða Þórhall velkomin á spjallið á vantrú.is og vona að sem flestir trúmenn liti oftar hingað inn. En varðandi söguna hans að þá hef ég tvennt að segja;
1) hún virkar frekar á börn heldur en á fullorðið fólk.
2) hún er góð að því leyti að þú getur notað hana til að sannfæra börn um hvaða yfirnáttúrulega hluti sem er. Einfaldlega settu fyrirbærið inn í söguna í staðinn fyrir orðið Guð, t.a.m. gæti sagan orðið svona;
"... Allir hefðu þeir á réttu að standa -en aðeins að hluta - því fíllinn er einn og felur í sér alla eiginleikana sem blindu mennirnir lýstu. En þeir sjá ekki betur en sem nemur eigin upplifun.
Og þannig er einnig um álfa sem búa í steinum sagði Vivekananda".
Þórhallur, (auðvitað er augljóst hvað dæmisagan á að segja í fyrstu tilraun, en) þetta er kannski full einfeldningsleg tilraun og ekki alveg að standast skoðun.
Ég hefði gaman af að sjá örlítið innihaldsríkara svar en svona fermingarfræðsluskóla dæmisögur, svona rökræðunnar vegna.
eins og Þröstur bendir á má nota hana til að sýna fram á hvað sem er..
nokkuð margir af 609 guðunum krefjast þess að vera eini guðinn sem þú trúir á, ef þú vilt halda þig við fílssöguna þá heimtar raninn að þú trúir því að fíllinn sé bara rani, frekar einföld stærðfræði sýnir að það gengur ekki upp.
það vantar aðeins í söguna, ef þú vilt tengja fílinn við guð þá væru blindu mennirnir uppteknir við að drepa hvern annan til stuðnings sinni fílshlutaskýringu.
ég á svolítið erfitt með að sjá hvernig fíllinn á að hafa skapað blindu menninna í sögunni.
kannski fellur dæmisagan helst á því að blindu mennirnir gátu þó snert sitt hvort hluta fílsins, á meðan enginn hefur náð að snerta svo mikið sem eitt hár af einum af þessum 609 "wannabe" guðum.
og sennilega er sagan besta dæmið um að trúaðir eru frekar blindir, meðan við trúlausir sjáum bara ómerkilegan fíl!
En, eigðu góða daga um hátíðarnar, vona að við náum að feta rökræður á málefnalegum nótum á komandi ári - og endilega án ritskoðunar...
Mér þykir þessi saga bara nokkuð sniðug en alls ekki góð til að útskýra eðli guðs.
Það sem er slæmt víð þessa sögu er að hún gerir ráð fyrir "guði" sem frum-forsendu. Það er s.s gert ráð fyrir guði, og SVO er tilvist hans og eðli sönnuð.
Þetta nær ekki nokkurri átt.
Ekki öfunda ég Þórhall af því að verja þessu guðsmynd sína. Þetta óendanlega og óverjanlega rugl.
Blóðsvelgurinn Yahweh er reyndar sér á parti hvað varðar illyrmishátt. Að verja þetta er mér ráðgáta. Að hafna þessu ekki er mér ráðgáta. Að notast við boð og bönn þessa blóðsvelgs er mér ráðgáta.
...En gleðileg jól auðvitað.
Ég get nú ekki annað sagt en að þetta sé mjög góð líking hjá honum þórhalli, og það er mjög erfitt að tala viturlega á mót þessum orðum. Ég trúi persónulega á æðri mátt, en neita hinsvegar að beygja mig undir afl kirkjunar eða annara samtaka ég tel að ég geti trúað á mínum eigin forsendum og skil í raun ekki hvernig annað er hægt, það er að segja að ganaga í geggnum lífið án þess að efast um upruna heimsinns. Svo er það annað " Þeir kristnu eru að klappa rétta partinum á fílnum" það er engin réttur partur, allir með greindarvísitölu yfir 50 mundu skilja þessa fílalíkingu rétt
Blindu mennirnir gátu þó klappað fílnum, togað í ranann á honum osfrv.
Enginn hefur nokkurn tíma séð, heyrt, snert eða mælt tangur né tetur af gvuði eða hinum 609 óbirtingarmyndum hans.
Þessi listi er held ég ekki tæmandi. Mig minnir að ég hafi einhvern tíman séð lista upp á fleiri en 3000 Guði. Það getur þó verið að mig misminni eitthvað.
Bara guðir hindúa eru fleiri þúsund, sagði mér hindúi fyrir nokkrum árum.
Eitt sinn var Salvador Dali spurður að því hvers vegna prestar væru svona leiðinlegir. Hann sagði:
Hugsum okkur 3 blindar mýs, sem hafa aldrei séð prest, en eru fengnar til að þukla einn slíkan innan klæða.
Sú sem snerti bakið segði - prestur er eins og þvottavél.
Sú sem snerti fót segði - prestur er eins og reiðhjól.
Sú sem snerti kviðinn segði - prestur er eins og derhúfa.
Allar höfðu á röngu að standa vegna þess að mýs eru ekki gíraffar.
Enn þann dag í dag eru prestar því leiðinlegir og sumir óttalega hjákátlegir.
Ekkert guðlast hér! Aðeins þeir guðir sem eru á þessum lista eru guðir, allt annað eru hjáguðir og villa mannanna!
Gleðileg jól, amaterasu, beiwe, brumalia, chaomos, christmas, deiorus riuri, deygan, dongzi, goru, hogmanay, inty raymi, junkanoo, karachun, koleda, lenæa, lucia, makara sancrati, maruaroa o takura, mean geimhridh, modranicht, perchta, rozhanitsa, shabe-e celleh, sanghamitta, saturnalíu, seva zistane, soyal, wayeb, we trapintu, zagmut, Ziemassvētki eða hverju sem þið fagnið!
Vantar ekki fljúgandi spaghettískrímslið þarna? Þið hafið kallað yfir ykkur reiði þess með því að gleyma að setja það á listann.
Það vantar líka Yog Sothoth, Cthulhu og Shubb-Niggurath, geit hinna þúsund ungviða.
"Af því að þið eruð nú svoddan trúmenn á Vantrú verð ég af þessu tilefni að rifja upp smá sögu.
Einu sinni var indverski gúrúinn Vivekananda spurður af því hvers vegna menn tryðu á svona marga guði - ef guð væri aðeins einn. Hann svaraði með þessari sögu:
"Hugsið ykkur 4 blinda menn sem aldrei hafa séð fíl. Ef þeir væru nú leiddir að fíl og beðnir að snerta hann á mismunandi stöðum og lýsa honum svo, yrði svar þeirra eftirfarandi:
Sá sem snerti bakið segði - fíll er eins og skjaldbaka.
Sá sem snerti fót fílsins segði - fíll er eins og pálmatré.
Sá sem snerti rana fólsins segði - fíll er eins og slanga.
Allir hefðu þeir á réttu að standa -en aðeins að hluta - því fíllinn er einn og felur í sér alla eiginleikana sem blindu mennirnir lýstu. En þeir sjá ekki betur en sem nemur eigin upplifun.
Og þannig er einnig um guð sagði Vivekananda".
Við gætum hér bætt við einum blindum manni í viðbót - Vantrúarmanninum - sem aldrei hefði séð fíl né snert og fengi ekki snerta fílinn með hinum mönnunum.
Þessi Vantrúarmaður myndi segja væri hann spurður um fílinn og eðli hans- fíll er ekki til.
Gleðileg jól kæru Vantrúarmenn
- "
Þetta er hræðileg myndlíking. ég ætla að breita henni aðeins.
Blyndir menn sitja á bekk(fjöldi skyftir ekki máli)
Síðan kemur maður segjir þeim öllum að fíll standi fyrir framan þá. Svo röltir hann í burtu.
Meðan sumrir mennirnir sitja og ákveða að fíllinn sé öll hamimgja ást kærleikur og eftirlíf í heiminum sjá nokkrir þeirra einga ástæðu til þess að áætla að fíllinn sé fyrir framan þá. Sem er náttúrulega bara rökréttast.
Hinir skylja ekkert í þessu.
Þetta er það sem við segjum. Trúarmenn hafa alrey snert guð, aldrey heyrt í honum né séð. Þannig rétt eins og við trúum ekki (efumst) að fíllinn sé fyrir framan okkur efast þú vaflaust að það sé dreki einmitt núna að sleikja á mér tippið. En hey þú getur allt eins trúað því.
Gleðilegar hátíðir öll sömul. Þessi listi hundruða guða, sýnir berlega hvernig tilgátan um hinn eina sanna guð gengur ekki upp og þar sem t.d. trúarkenning kristinna stendur og fellur með því, er hún augljóslega fallin. Listinn sýnir einnig hvernig guðshugmyndin er svo augljóslega uppfinning mannshugans, en ekki fengin frá einhverjum guði. Ef skyggnst er á bakvið eiginleika hvers og eins þessara guða sést hvernig uppfinning þeirra hefur þjónað mismunandi þörfum menningarsamfélaga til að drottna, stjórna og sefa fólk. Hinn kristni guð nútímans er t.d. allt annar en sá sem ríkti hjá fólki á 17. öld. Þannig hefur maðurinn stýrt guðunum en ekki öfugt.
Dæmisaga sú sem Þórhallur kom með, gengur aðeins upp ef að því er tekið sem viðteknu að guð sé til, en bara sumir séu blindir á það, vegna þess að þeir sjái ekki einhverja heildarmynd sem sett er í líkingu fíls. Með þessu móti kemst sögumaður hjá því að segja hver heildarmyndin er í raun og hvernig eigi að þreifa hluta af henni, því að guð er víst ekki efnislega til. Ef að það er hægt að líkja einhverju úr heimi ímyndunarinnar við eitthvað efnislegt og segja að það sé sönnun fyrir tilvist þess, er illa komið fyrir okkur. Sagan er skemmtileg og færir guðshugmyndina í fallegan búning, en þannig er það líka gjarnan með kuklið. Búin er til falleg saga sem vekur hrifningu og vonir um bata í huga fólks sem kann ekki að verja sig. Sagan endurtekur sig í nýjum búningum öld eftir öld svo lengi sem við lærum ekki að þekkja í sundur ósk frá veruleika.
Og þar með hefur Þórhallur yfirgefið spjallborðið...
Eins og hefur komið margoft fram hérna gengur þessi 'dæmisaga' einfaldlega ekki upp í upplýstum rökræðum, er sumsé eitthvað 'trikk' sem er notað í fermingafræðslu eða jafnvel sunnudagaskóla hrollur.
Ég tek þó nánast að ofan fyrir Þórhalli fyrir að kommenta á spjallborð Vantrú, þrátt fyrir að vita það nokkurn veginn fyrirfram að "trúenn á Vantrú" myndu rakka það niður samstundis.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
þórhallur Heimisson - 23/12/09 17:12 #
Af því að þið eruð nú svoddan trúmenn á Vantrú verð ég af þessu tilefni að rifja upp smá sögu.
Einu sinni var indverski gúrúinn Vivekananda spurður af því hvers vegna menn tryðu á svona marga guði - ef guð væri aðeins einn. Hann svaraði með þessari sögu:
"Hugsið ykkur 4 blinda menn sem aldrei hafa séð fíl. Ef þeir væru nú leiddir að fíl og beðnir að snerta hann á mismunandi stöðum og lýsa honum svo, yrði svar þeirra eftirfarandi:
Sá sem snerti bakið segði - fíll er eins og skjaldbaka.
Sá sem snerti fót fílsins segði - fíll er eins og pálmatré.
Sá sem snerti rana fólsins segði - fíll er eins og slanga.
Allir hefðu þeir á réttu að standa -en aðeins að hluta - því fíllinn er einn og felur í sér alla eiginleikana sem blindu mennirnir lýstu. En þeir sjá ekki betur en sem nemur eigin upplifun.
Og þannig er einnig um guð sagði Vivekananda".
Við gætum hér bætt við einum blindum manni í viðbót - Vantrúarmanninum - sem aldrei hefði séð fíl né snert og fengi ekki snerta fílinn með hinum mönnunum.
Þessi Vantrúarmaður myndi segja væri hann spurður um fílinn og eðli hans- fíll er ekki til.
Gleðileg jól kæru Vantrúarmenn -