SHA og Vantrú efna til sameiginlegrar sýningar á MÓTMÆLANDA ÍSLANDS eftir Þóru Fjeldsted og Jón Karl Helgason í Friðarhúsi, Njálsgötu 87 (horni Snorrabrautar) laugardaginn 12. september klukkan 15.
Burtséð frá minnismerki eða ekki minnismerki, er auðvelt að minnast Helga með því að leggja sitt lóð á vogarskálarnar í baráttu hans gegn óréttlætinu: Skráum okkur úr ríkiskirkjunni! Það hefur bein áhrif og hefði örugglega glatt Helga.
Það er einfalt, eyðublað má prenta út á vef Þjóðskrár, hér: Fyrir 16 ára og eldri eða fyrir yngri en 16 ára og senda annað hvort í pósti á: Þjóðskrá -- Borgartúni 24 -- 150 Reykjavík, ellegar í faxi í: 569 2949. Ef það er ekki of mikið ómak, þætti okkur vænt um að vita af úrskráningum.
Auk þess skorum við á RÚV - sjónvarp allra landsmanna - að endursýna heimildarmyndina um Helga til minningar um hann.
Ég minni á að ríkiskirkjan barðist alla tíð gegna Helga Hósesassyni, jafnvel þegar búið var að finna lausn á deilunni.
Þá brá svo við að Biskupsstofa, fyrir hönd Þjóðkirkjunnar, setti sig upp á móti þessari einföldu lausn, sem hefði róað mann, sem sannarlega taldi sig beittan ranglæti. Pólitísk yfirstjórn ráðuneytisins vildi ekki ganga gegn vilja kirkjunnar í málinu og því neyddist Helgi til að mótmæla til dauðadags. #
Hve oft ætli Helgi hafi ekki verið skammaður fyrir að vera með "áróður"?
Það næst því miður engin alvöru breyting í þessum málum nema fólk skrái sig úr ríkiskirkjunni. Að mínu mati er afar viðeigandi að minnast Helga með þessum hætti.
Helgi barðist gegn stríði og blóðsúthellingum. Væri ósmekklegt að hvetja fólk til að ganga í friðarhreyfingar í kjölfar andláts hans?
Fokið er í flest skjól ef áróður gegn ríkiskirkjunni er óviðeigandi í tengslum við Helga Hóseasson.
Lítt dugðu honum "málefnalegar ábendingar" eða að vera "smekklegur". Það var linnulaus áróður og "ósmekklegar" athafnir hans og orðfæri sem gerðu hann einmitt að "merkum manni".
Helgi barðist fyrir þeim málefnum sem hann taldi vera þarft að berjast fyrir og gerði það út frá sínum forsendum. Gerum honum því ekki upp skoanir því hans voru sterkar, við vitum ekki hvort það gleðji hann að fólk hópist úr ríkiskirkjunni.
Minning hans er heiðruð með því að taka hann sér til fyrirmyndar og fylgja sannfæringunni, hvort svo sem hún er frá eða til vantrúar, það er í valdi hvers og eins að ákveða. Því er mikilvægt að heiðra minningu hans en ekki nýta sér hana til framdráttar.
Ég skil hvað þú ert að segja, Jón, en mér finnst vægast sagt afar ósmekklegt af þér að drótta að því að við séum að misnota minningu Helga okkur "til framdráttar".
Hvernig dettur þér það í hug?
Það að segja að það gleddi Helga finnst mér vera á mjög gráu svæði. Við vitum ekki hvort það myndi gleðja hann eða ekki.
Ef það væri hinsvegar staðfastleg ósk hanns að koma þessum skilaboðum áfram á þennan hátt, skjalfest og allt það. Væri hægt að lýta öðruvísi á málefnið.
Að segja eitthvað án ábyrgðar getur oft leitt til af bökunar og skemmt meira fyrir málstað en bætt. Það er í raun það sem ég er að benda á.
Allt í lagi Jón, þú hefur komið þessari skoðun á framfæri.
Kannski hefði Helgi ekki verið ánægður með það að fólk hætti að styrkja ríkiskirkjuna sem níddist á honum.
"Að nota lát merks mans til að auglýsa úr-skráningar úr ríkiskirkjunni finnst mér vera frekar ósmekklegt."
Ég spyr er ekki jafn ósmekklegt að nota nafn látins manns (Jesú) til skráningar í ríkiskirkju jafn"ósmekklegt"?
Nja sko Anna.. ég skil hvað þú meinar. Hins vegar lít ég svo á Vantrú sé ekki að nýta sér lát HH til eins eða neins. Með Ésu er kannski enn ósmekklegrar að nota þetta "úldna arabakjöt" sér til framdráttar, kúgunnar og ekki síst í fjárplógsstarfsemi eins og er í dag.
Ég leyfi mér að fullyrða að Helgi hafi viljað að fólk væri skráð í trúfélag samkvæmt sinni sannfæringu. Stækir ríkiskirkjusinnar eru augljóslega ekki að fara að verða við uppástungu okkar og ekki erum við að fara að skrá fólk að því forspurðu. Auk þess hefur Vantrú enga beinna hagsmuna að gæta í málinu og það er því okkur ekki til "framdráttar". Því tel ég að þessi áskorun sé hin eðlilegasta og punktur Jóns Sigurðssonar sé hrakinn.
Kannski svo Vésteinn, en hættan er samt ávalt fyrir hendi, líkt og Anna bendir hér á varðandi Jesú. Í því tilfelli spratt úr því trúarbragð.
Átrúnaður á HH? Það yrði nú meiri snilldin. tel reyndar það yrði gáfulegri átrúnaður en flest ef ekki öll trúarbrögð í heiminum. Sjálfur hef ég alltaf trúað því að Hrigadróttinssaga sé meira trúverðug en Biblían sem dæmi.
Ef þú telur, Jón, að hætta sé á að trúarbrögð verði til í kring um Helga Hóseasson, þá deili ég þeim áhyggjum ekki með þér.
já, það má segja að ríkiskirkjan sé ósmekkleg nálgun á látnum manni! Fyrst svo er staðreynd veitir ekki á smá átúnaði á HH sem krókur á móti bragði? ;-)
Helgi er dauður. Málstaðurinn sem hann stóð fyrir er þar af leiðandi dauður líka, enda þekki ég ekki nokkurn mann sem vill reisa það merki við að tippexa yfir skírnarfærslu Helga í kirkjubókinni.
Minningin um Helga sem sérvitring og eins konar Bjart í Sumarhúsum íslenskra mótmælenda lifir hins vegar. Í minningu manna gefa sumir blóm, aðrir til líknarfélaga. Mér finnst það vel við hæfi að dreifa eyðublaði þjóðskrár og hvetja fólk til úrsagnar úr hindurvitnafélögum.
Ég geri kröfu um að ósk Helga sé virt:
Ég fer ekki fram á að eitt eða neitt sé máð úr bók Eydælaklárks, né heldur úr þjóðskrá. Hitt heimta ég að þar sé líka skráð: “Helgi Hóseassson ónýtti skírnarsáttmála sinn í Dómkyrkunni í Reykjavík 16. október 1966.” En, - ríó neitar mér skráningar. Ríó neitar mér trúfrelsis. Ríó neitar mér sjálfs forræðis. Ríó neitar mér jafns rétts. Skráð ónýting gerir mig jafnstæðan ó skírðum; - slík er öll mín freka.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
Jón Sigurðsson - 10/09/09 11:11 #
Sælir Vantrúarar,
Að nota lát merks mans til að auglýsa úr-skráningar úr ríkiskirkjunni finnst mér vera frekar ósmekklegt.
Að nota minningu manns sem stóð fyrir sýnar skoðanir og var trúr í sinni sannfæringu í svona hluti er mark um úrræðaleysi og áróður. Mín skoðun á þessu er að ef fólk finnur það hjá sér að ríkistrúin sé ekki rétt trú hefur viðkomandi val um hvað hann/hún gerir.
Því held ég að þið vantrúarar ættu að líta í eigin barm og halda áfram málefnalegum ábendingum og vera ekki með "svona" áróður.
Kv, Jón Sigurðsson