Reynir Harðarson fordæmir útlendingahatur og forheimskun

Á þrettándanum birtist grein eftir Albert Jensen þar sem hann fagnar því að moska hafi ekki verið byggð hér á landi og hann fer eftirfarandi orðum um aðfluttan múslima: „Hann vill múslimska siði og krefst sérskóla, sérmatar í skólum, sérkirkjugarðs og trúar til höfuðs vorri. Við báðum hann ekki að koma svo hann á ekki heimtingu á neinu umfram aðra.“ „Innflytjendur eiga að koma á okkar forsendum og aðlagast siðum vorum og lögum. Gerum Salmann Tamimi ljóst að hans siðir fá engan forgang hér á landi.“ Þjóðkirkjan ein á heimtingu á nokkru umfram aðra og skal njóta forgangs; einn siður, einn herra.

Albert er kristinn maður og vill líklega virða fyrsta boðorðið: „Þú skalt ekki hafa aðra guði en mig.“ Nú vill svo til að múslimar tilbiðja sama guð og Albert og líta á Biblíuna sem sitt helgirit. Boðorðin eru í 5. kafla 5. Mósebókar en 7. kafli hennar heitir „Bönnuð samskipti við heiðnar þjóðir“. Þar segir að þessi guð gefi heiðnar þjóðir á vald þeim trúuðu og „þú skalt gjöreyða þeim. Þú skalt eigi gjöra sáttmála við þær né sýna þeim vægð... Þér skuluð rífa niður ölturu þeirra, brjóta í sundur merkisteina þeirra, höggva sundur asérur þeirra og brenna skurðgoð þeirra í eldi.“ Þannig hljómar hið heilaga orð kristinna, gyðinga og múslima.

Þjóðkirkjan er lúthersk-evangelísk kirkja en Lúther hennar vildi brenna bænahús gyðinga í Þýskalandi (samkvæmt ritningunni) og evangelísk þýðir að hún spýr eitri sínu markvisst yfir allt og alla, ekki síst varnarlaus börn. Boðskapur hennar er í grunninn forheimskandi og hættulegur, þótt margt sé þar ágætt, og þess vegna svaraði ég Alberti í Morgunblaðinu.

En Albert svarar 30. janúar og segir að ég rangtúlki grein hans því hann virðist halda að ég átti mig ekki á skuggahliðum islam. En skuggahliðar islam eru þær sömu og skuggahliðar gyðingdóms og kristni. Ég fagna því að Albert bendir á þessar skuggahliðar en trésmíðameistarinn mætti að ósekju koma auga á ónefndan bjálka.

En svo ég svari honum þá hefur Kristur ekki gert neitt á hlut minn, og ég geri ekki ráð fyrir að Múhameð hafi nokkuð verið að káfa upp á Albert. En það eru fylgjendur þessara spámanna sem geta verið til bölvunar. Ríkiskirkjan hefur t.d. á undanförnum árum gert harða atlögu að börnum í leik- og grunnskólum. Biskup hennar og prestar halda fram að trúin á þennan ógeðfellda guð Biblíunnar sé forsenda siðgæðis og menningar í landinu. En við eigum að fordæma þessar hættulegu og siðlausu hugmyndir Biblíunnar um ágæti okkar (guðs útvöldu) og réttleysi hinna (heiðingjanna).

Ríkið á ekki að skipta sér af trú fólksins og trú þess á ekki að hafa áhrif á ríkið. Albert sér hættuna í löndum múslima en ekki hversu grátleg staða okkar er á Íslandi. Ríkið er skuldbundið samkvæmt stjórnarskrá til að styðja og vernda boðandi kirkju gyðingahatarans og guðs útvöldu. Þetta kostar okkur 5-6 þúsund milljónir á ári. Við erum enn að bíta úr nál miðalda hér á landi og það er okkur til háborinnar og ævarandi skammar.

Tólfta febrúar eru 200 ár frá fæðingu Charles Darwin og síðar á árinu verða 150 ár frá því að rit hans um uppruna tegundanna kom út. Þróunarkenningin gjörbylti hugmyndum manna um náttúruna, mannkyni og lífríkinu öllu til góða. Hvergi í heiminum nýtur þróunarkenningin meiri hylli en á Íslandi (80% þjóðarinnar). Um daginn fengu landsmenn þó inn um lúguna bæklinginn „Baráttan bak við tjöldin“ þar sem segir: „Við skulum upphefja og tilbiðja skapara sem skapaði lífið á sex dögum og hvíldist þann sjöunda fyrir um 6.000 árum, en ekki menn eða afvegaleiðandi kenningar manna um uppruna lífsins.“

Þessi bæklingur bendir réttilega á að kaþólsk og lúthersk kirkja virðir ekki boðorðin (sem betur fer). En um leið eru ítrekaðar hótanir kristninnar um endalokin, eldsdíkið og yfirvofandi kvalir og gjöreyðingu þeirra sem dirfast að vinna á laugardögum eða skríða ekki með réttum hætti fyrir guði. Með linnulausum kristnum áróðri í skólum og á opinberum vettvangi er plægður akur fyrir hættulega forheimskun sem þessa. En í stað þess að útskúfa fylgjendum annarra trúarbragða eða hefta trúfrelsi þeirra eigum við að tryggja að við og börnin okkar verði áfram nógu vel menntuð og þjálfuð í gagnrýninni hugsun til að hafna vitleysunni í þeim og Biblíunni.

Greinin birtist í Morgunblaðinu í dag.

• Sirkus trúarbragðanna