Afhommarinn Alan Chambers kom fram í Kastljósi í fyrrakvöld. Þessi umsnúni samkynhneigði maður hefur alla tíð verið á flótta undan meðfæddum kynferðislegum kenndum sínum og segist hafa snúist til gagnkynhneigðar eftir meðferð afhommunarsamtakanna Exodus International.
Það kom oft fram í máli hans að þessar kenndir til sama kyns væru honum ósjálfráðar og höfðu haldið áfram að vera honum efst í sinni þrátt fyrir að hann bæði til guðsins síns á hverju kvöldi með þá ósk heitasta að almætti þetta tæki nú þennan kaleik frá honum. Þrátt fyrir þetta er Alan enn trúaður og virðist ekki efast baun í bala um réttmæti þeirra hugmynda sem fram koma í Biblíunni í garð samkynhneigðra. Þetta er víst allt sama innblásið af draugnum þarna uppi.
Hvað fær skynsaman mann, sem Alan augljóslega er, til að taka fyrirvaralaust þann pól í hæðina að þær lífsskoðanir séu óumdeilanlegar sem íhaldssöm kirkja og heimili innrættu honum í æsku? Hvað fær skynsaman mann sem fæðist með kynlanganir þess kyns sem góður helmingur mannkyns girnist til að beygja sig undir þá innrætungu að slíkar ósjálfráðar hvatir séu synd en ekki bara eitthvað sem á sér eðlilegar og náttúrlegar skýringar? Hversu aumur getur maður orðið sem sér synd í einhverju sem hann ræður ekkert við?
Ég hef áður talað um það hér hversu talandi dæmi það er um skaðsemi trúarhugmynda á borð við kristina að fjölmargir þora ekki eða vilja gangast við tilfinningum sínum, þótt þær séu jafn sárasaklausar og að elska og girnast manneskju af sama kyni. Alan Chambers er ekki syndari heldur fórnarlamb forneskjulegra og mannfjandsamlegra hugmynda sem viðhaldið er af fullum krafti af ógnarstóru heimskubatteríi, mitt í upplýsingunni og þekkingunni.
Samkynhneigð hefur verið ágætlega útskýrð í samtímanum. Hún er ekki genetísk að uppruna, heldur bendir allt til að hún komi fram á meðgöngunni. Karlkyns fóstur eru talin taka við óvenjumiklum kvenhormónum sem móta heilann til kvenlegrar áttar og hið þveröfuga gerist á fósturskeiði lesbískra kvenna. Alan greyið er búinn að burðast alla ævina með ímyndaða syndabyrði sökum lífefnafræðilegra atburða sem hann á enga sök á.
Það verður í alvöru að fara að stoppa þessa kristni í ranghugmyndaruglinu, því líf og heilsa fjölmargra karla og kvenna er í húfi. Þar sem hómóhatrið er mest af trúarlegum ástæðum, svo sem í Bandaríkjunum og meðal íslamskra þjóða sjá sumir engan annan kost í stöðunni en taka eigið líf, því ævi þessa fólks verður óbærileg í umhverfi sem leggur fæð á sjálfsagðar og eðlilegar tilfinningar.
Kristin gildi innræta fólki einhliða og grautfúlt fjölskyldumynstur þar sem fólk rogast með þá byrði að vera einnar manneskju maki og skal hún vera af gagnstæðu kyni. Við sjáum auðvitað í hendi okkar að stór hluti fólks getur ómögulega samsamað sig slíkri lífsgildauppátroðslu, t.d. sökum samkynhneigðar. Væri ekki manneskjulegra og siðferðislega réttara að hvetja til meira frjálsræðis í sambúðarformum í stað þess að þvinga allt samfélagið í eitthvert mynstur sem gefið er að valdi óhamingju og ófullnægju?
Alan Chambers telur sér í dag trú um að kynhneigð hans hafi breyst, en aðspurður viðurkennir hann þó að hann láti freistast í ýmsum efnum. Aðalfreisting hans er augljóslega sú að láta undan meðfæddum tilfinningum sínum, en vegna þess að hann hefur kosið að trúa ruglinu í kirkjunni þarf hann að skammast sín fyrir hvert slíkt tilvik og biðja guðdóminn afsökunar þegar greddan leitar á hann.
Og aumingja konan hans. Ætli það sé gaman hjá þeim í rúminu, eða ganga bólferðir þeirra út á fjölgunina eina eins og hin kristilega afstaða krefst?
Þáttarspyrjandi átti ágætan punkt þegar hann innti Alan eftir því hvort það væru ekki bara þrýstingur hins íhaldsama umhverfis sem valdi því að samkynhneigðir eru á flótta undan kynhneigð sinni. Hann hefði samt líka alveg mátt spyrja hvort Alan hefði einhvern tíma kannski velt fyrir sér hvort hið kristna umhverfi hans geti ekki mögulega haft rangt fyrir sér um þessa ógurlegu synd og vilja almættisins. Er það ekki einmitt þess vegna þessara hugmynda sem Alan getur ekki hugsað sér að lifa samkynhneigðu lífi? Hann óttast fordæmingu, ekki bara samfélags sem forhert er í ömurlegu trúarrugli, heldur líka helvítisvist sökum þessara meðfæddu eiginleika.
Ef Alan fengi það endanlega staðfest í dag að trú hans og kristileg gildi væru bara rugl, myndi hann þá ekki snúa sér aftur að körlum og njóta frelsisins til að vera eins og hann á að sér að vera?
Alan Chambers vill að hommar hafi valkosti í samfélagi valfrelsis. Þetta val hans gengur reyndar út á það eitt að samkynhneigt fólk hafi val um að snúast frá kenndum sínum ef það er ósátt við þær. En á þetta ekki frekar að snúast um að hinum hýru bjóðist sá valkostur líka að geta lifað og blómstrað í umburðarlyndu samfélagi, án fordæmingar, syndabyrði og helvítisótta?
Trúarbrögðin eru ljót í eðli sínu og valda mörgum manninum miklu hugarangri, jafnvel djúpstæðri sálarangist og dauða þegar verst lætur. Ég sárvorkenni hommanum Alan Chambers að þurfa að þvinga tillfinningar sínar inn í gamaldags farveg einhæfs fjölskyldumynsturs vegna þessa glórulausu ranghugmynda. Firrurnar upp úr Biblíunni eru þessum manni fjötur um fót. Í nafni fagurs mannlífs og fjölbreyttrar mannflóru vil ég sjá þetta viðurstyggilega geðveikisrugl sem trúarbrögðin eru hverfa af yfirborði jarðar. Líf fólks og andleg heilsa er í húfi.
Ég segi: Niður með þessi hugmyndakerfi mannhaturs og heimsku.
Mig langar að koma að stuttu kommenti. Mig langar að byrja á því að segja að þetta er mjög vel skrifuð grein (þó ég ég sé ekki sammála öllu því sem þú segir). Það fyrsta sem mig langar til að benda á er af hverju fynnst samfélagi okkar svona eðlilegt að gagnkynhneigður maður/kona geti snúið kynhneigð sinni, jafnvel eftir að hafa verið gift í mörg ár og átt börn, orðið samkynhneigð, en okkur fynnst það vera fáránlegt að samkynhneigður maður/kona geti snúið kynhneigð sinni og orðið gagnkynhneigð. Er þetta ferli sem getur aðeins farið í eina átt? Það er mín skoðun að í hinu nútíma samfélagi hafi menn fullan rétt til þess að breyta kynhneigð sinni frá gagnkynhneigðar til samkynhneigðar, þess vegna fynnst mér ekkert að því að menn sem vilja breyta kynhneigð sinni frá samkynhneigðar til gagnkynhneigðar fái stuðning og hjálp ef þeir sjálfir kjósa svo.
Styrmir:
Það sem Birgir er að meina, og það kemur bersýnilega fram í greininni, er að samkynhneigðir eru oft á tíðum "neyddir" til að skipta um kynhneigð sökum trúmála, fordóma eða ofsókna. Alan Chambers nefndi meira að segja að hann "léti oft freistast" og félli þá í "gryfju" samkynhneigðar. Það er ekki víst að hann hefði tekið þessa ákvörðun hefði hann verið minna trúaður eða laus við hópþrýsting kirkjunnar.
Ef fólk vill flakka milli gagnkynhneigðar, samkynhneigðar eða tvíkynhneigðar, fram og tilbaka, aftur og fram og upp og niður, er mér nákvæmlega sama. Fólk hefur rétt á að gera hvað sem það vill, svo lengi sem það veldur ekki öðrum áþján eða sársauka*. Annað fólk, og þá sér í lagi sterkir áhrifahópar líkt og trúflokkar, eiga ekki og MEGA ekki blanda sér í sálarlíf eða kynlíf manneskja einungis vegna þess að þeirra lífsviðhorf er öðruvísi.
*Með áþján og sársauka á ég ekki við þau óþægindi sem fjölskylda og vinir hins samkynhneigða verða fyrir við kynhneigðarflakk viðkomandi. Þeim ber að virða ákvarðanir viðkomandi og sýna honum skilning og virðingu.
To sum up: "People should mind their own f*cking business!"
Styrmir, ég hef nú heyrt þá kenningu að þetta fólk sem þú segir að hafi orðið samkynhneigt seint á æfinni hafi eignast fjölskyldu og allt það vegna þrýstings frá samfélaginu.
Fólk skiptir ekki um kynhneigð eftir vindáttum. Það að koma fram og viðurkenna samkynheigð er engum auðvelt og þótt fordómar gangvart samkynheigðum fari minnkandi er enn mikill þrýtingur frá samfélaginu að fylgja því formi að finna sér maka af gagnstæðu kyni og eignast börn.
Ég ímynda mér því að þeir sem koma út úr skápnum eftir að hafa eignast fjölskyldu hafi einfaldlega aldrei viðurkennt kynhneigð sína fyrir sjálfum sér.
"ganga bólferðir þeirra út á fjölgunina eina eins og hin kristilega afstaða krefst?"
Birgir þetta er kjaftæði. Margir kristnir söfnuðir telja mikið og gott kynlíf milli hjóna, ánægjunnar og tengslanna vegna vera gott - því meira, því betra.
Eitt al fyrsta (ef ekki fyrsta) boðorð biblíunnar er: "Þess vegna yfirgefur maður föður sinn og móður sína og býr við eiginkonu sína, svo að þau verði eitt hold."
Eða í styttri og ekki eins pempíulegri þýðingu: "have sex."
"Eigi er það gott, að maðurinn sé einsamall..." sjáðu til...
"Margir kristnir söfnuðir telja mikið og gott kynlíf milli hjóna, ánægjunnar og tengslanna vegna vera gott - því meira, því betra."
Nefndu einhver dæmi um kristna söfnuði sem hafa þetta á stefnuskrá sinni.
Einnig er athyglisvert að sjá að þú skrifar sérstaklega "milli hjóna".
Það útilokar að eftirfarandi fólk geti stundað mikið og gott kynlíf:
-Samkynhneigðir: Hjónaband/sambúð/kynhneigð þeirra hefur ekkert vægi gagnvart flestum kirkjunnar mönnum.
-Einhleypir: Það er jú bannað að ríða fyrir giftingu.
-Trúlofaðir: Það er jú enn bannað að ríða fyrir giftingu.
-Fráskildar konur: "Og sá sem gengur að eiga fráskilda konu, drýgir hór." - Mt 5:32. Þetta leiðir af sér að konur geta ekki gifst aftur og þar af leiðandi ekki stundað kynlíf, nokkurn tíma aftur (sjá greinina "Hjónabandserfiðleikar Þjóðkirkjunnar").
Og svo má ekki gleyma sjálfsfróuninni því hún er "frowned upon" eða bönnuð. Hvort?
Þýðir það sem sagt að allir yngri en 18 ára (giftingaraldurinn) geta ekki upplifað fullnægingu?
...
Ég veit vel að mismunandi söfnuðir leggja mismikla áherslu á mismunandi atriði kristinnar trúar.
Er allt þetta "mis-" milli kristilegra safnaða ekki frekar loðið og grunsamlegt?
Hvað með smokkinn? Allt þetta "mikla" og "góða" kynlíf milli hjónanna hlyti að valda því að mannfjöldi heimsins tvöfaldaðist á nokkrum árum því það er jú bannað að nota hann. Og tala nú ekki um fóstureyðingarnar.
...
Trúaðir menn gera sér oft ekki grein fyrir því að þeir eru að sundurskjóta sig í báða fæturna með því að nefna að "mismunandi söfnuðir kristinnar trúar leyfa hitt og þetta og leggja mismikla áherslu og hitt og þetta o.s.frv."
Út með sprokið.
Hvað er rétt og hvað er rangt?
...og hver kemst til himna?
Ég bíð spenntur við tölvuna.
Annar punktur sem mig langar til tess ad koma med. Tad er FARANLEGT ad halda tvi fram ad kirkjur vilja ekki ad "hjon" stundi eins mikid og fjolbreytt kynlif og tau vilja. Kynlif er mikilvaegur hluti af sambandi tveggja einstaklinga, og eg veit ekki um NEINA kirkju sem heldur odru fram. Tad vaeri frekar haegt ad snua spurningu tinni vid og spyrja hvort einhverjar kikrjudeildir lita a kynlif milli hjona einungis sem fjolgun mannkyns. I odru lagi sagdi Alan EKKERT um tad hvad hann freistadist af (otharfi ad setja honum ord i munn), allir freistast af einhverju og til tess ad samfelagid okkar virki geta menn ekki latid verda af ollu tvi sem teir freistast af (ef mig langadi i eitthvad sem vinur minn a, ta eru til log sem segja ad eg geti ekki farid og tekid tad af honum) to svo ad eg viti ad tad er kannski osanngjarnt ad likja tessu vid samkynhneigd ta virkar freistingin eins. Tad sem menn verda lika ad gera ser grein fyrir i tessari umraedu er ad kirkjan bannar ekki neinum ad gera neitt, kirkjan fer einfaldlega eftir akvednum reglum sem adeins teir sem trua Bibliunni turfa ad fara eftir. Samkvaemt reglum Bibliunnar er samkynhneigd synd... teir sem trua tvi ekki a Bibliuna geta gert hvad sem teir vilja. Tad er heldur ekkert i Bibliunni sem bannar notkun smokksins, en fostureyding er hins vegar bonnud, tad er bara midad vid tad tegar lif kviknar.
Afsakid ad eg gat ekki notad islenska stafi
Til Daníels: Ég benti einfaldlega á þá staðreynd, að "kristið" kynlíf sé ekki stundað eingöngu til að fjölga mannkyninu, eins og Birgir segir í grein sinni. "Evangelicals" (eins og Alan Chambers) mega stunda kynlíf eins oft og mikið og þeir hafa löngun til, og nota getnarðarvarnir. Það sem Birgir segir, um að Chambers og frú megi bara stunda kynlíf til að fjöga sér, "eins og kristileg afstaða krefst" er rangt. Al rangt. Bull. Vitleysa. Þvættingur. Skilur þú mig?
En, já kynlíf þarf að vera milli hjóna (karls og konu, sem gengið hafa í hjónaband).
Allt í lagi.
Aðalpoint'ið mitt með þessum commentum mínum var það að mismunandi kirkjudeildir hafa mismunandi túlkanir á biblíunni. Sumar banna samkynhneigð og álíta það vera synd, aðrar banna notkun smokksins og halda því fram að manneskjan skuli einungis stunda kynlíf þannig að það framkalli getnað (t.a.m. kaþólikkar - eyðni í Afríku anyone?) og enn aðrar leggja þunga áherslu á skírlífi fyrir hjónaband.
Það að kalla góð og gild lífsviðhorf (t.a.m. að kynlíf fyrir hjónaband sé allt í lagi), samkynhneigð, smokkanotkun (minni á kaþólikkana) og fóstureyðingar SYND er móðgandi fyrir þá sem trúa ekki á Biblíuna og fara ekki eftir henni en einfaldlega mannskemmandi fyrir þá sem trúa á hana í einu og öllu.
Hvað er að samkynhneigð? (Svo ég snúi mér aftur að mergi málsins)
Það fer gríðarlega í taugarnar á mér að kirkjan skuli afneita þeim trúuðu einstaklingum sem eru svo "óheppnir" að fæðast með þennan "kvilla", banna þeim að staðfesta ást sína á makanum undir augliti þeirrar veru sem þeir leggja trú sína á og að endingu heilaþvo þessa sömu einstaklinga þannig að þeir verða skíthræddir við að enda í Helvíti eftir dauðann!
Það kann vel að vera að Biblían kenni hina og þessa hluti, s.s. að lemja börn til hlýðni, grýta samkynhneigða á götum úti og að drepa alla þá sem boða þér aðra trú en Kristni. Aðalspurningin er sú hvort þörf sé á að taka ÖLL atriði hennar bókstaflega og fara eftir þeim?
Kristin trú og Íslam hafa heilaþvegið þjóðfélög heimsins þannig að þau líta á samkynhneigða sem síðri einstaklinga sem syndga (þú sagðir sjálfur, Styrmir, að samkynhneigð væri synd). Með því að halda áfram þessum heilaþvotti hefur Kirkjan (og íslamskir klerkar) viðhaldið þeim fordómum sem fyrirfinnast enn í samfélögum heimsins í garð samkynhneigðra.
Dæmi: Segjum að maður sé samkynhneigður trúleysingi. Honum er skítsama þó einhverjir kredduklerkar boði honum heitasta helvíti eftir dauðann og þó þeir tjái honum í sífellu að hans náttúrulega og sjálfsagða breytni sé synd. Hann trúir þessu ekki. En svo vandast málið heldur betur. Foreldrar hans og fjölskylda eru heittrúuð. Þau eru sammála klerkunum, reyna eftir fremsta megni að fá hann ofan af kynhneigð sinni og hóta að afneita honum ef hann stofnar ekki fjölskyldu samkvæmt hinum "réttu" og kristilegu gildum.
Er þetta rétt? Er þetta gott? Ef þetta samræmist kristilegu siðgæði og skilgreiningu þess á syndum, er kristilegt siðgæði vont.
...
Annars, ég veit vel að ég fór út fyrir efnið áðan. Nefndi hin ýmsu atriði sem snerta greinina ekki á nokkurn hátt. En mér fannst ég verða að krítisera þá aðferð kirkjudeilda að fordæma hinar ýmsu hegðanir.
Þegar maður byrjar að gagnrýna trúarbrögð, getur maður ekki hætt. Það er af svo miklu að taka að heilinn hefur ekki stjórn á sér.
Ok. Gott að vita að hjón geta stundað kynlíf að lyst, eins oft og þau vilja og hvernig sem þau vilja. Að vísu hafa klerkar í gegnum tíðina gagnrýnt "frjálst" kynlíf milli hjóna, aðferðir, stellingar og allt annað en það sem getur flokkast sem trúboðadráttur. En ég ætla ekki út í þá sálma. Það eru (voru) kreddur sem ég trúi ekki að séu til ennþá. Jafnvel hjá hinum bókstafstrúuðu.
En, líkt og með samkynhneigðina, af hverju er kynlíf fyrir hjónaband rangt? Getur einhver sagt mér það? Það getur vel verið að það sé synd samkvæmt Biblíunni en er það rangt?
Biblían er ekki lögbók, a.m.k. ekki Íslendinga. Að boða að kynlíf fyrir hjónaband sé synd (rangt) er svipað og að boða að samkynhneigð sé synd (röng).
Lestu "dæmið" mitt að ofan til frekari útskýringa.
Ég er einfaldlega að segja að Biblían sé röng og að það ætti að hafna henni af öllum siðmenntaðri þjóðum því hún breiðir út fordóma og hatur á milli fólks.
Það er til trúað fólk á Íslandi. Það hlustar því miður á málflutning eins og þann sem ég gagnrýndi að ofan. Málflutningurinn þarf því að hætta.
Sælir. Ég er sammála því að það eigi bara að leifa fólki að gera það sem það vill á meðan það skaðar engann.
Ég vil þó varpa einni spurningu fram: Ef við segjum að samkynhneigð sé eitthvað sem fólk fæðist með (sem er væntanlega rétt í flestum tilfellum allavega) Erum við þá ekki að segja líka við alla aðra að þeirra kynhneigð sé eitthvað sem þau fæðast með. Hvað þá með fólk sem hneigist að börnum eða konur sem eru alltaf með köllum sem berja þær. Er ekki slæmt að vera með þá yfirlýsingu að því sem við hneygjumst að getum við ekkert að gert? Ég persónulega held að maður geti verið hvað sem maður vill en ég sé enga ástæðu fyrir því að samkynhneigðir ættu eitthvað að vera að breyta sér.
Það er stór munur á samkynhneigð og pedófílíu, því pedófílskt kynlíf getur aldrei farið fram með upplýstu samþykki beggja. Jafnvel þótt menn fæddust með slíkar hneigðir gæti samfélagið ekki fallist á að þeir fengju að leita útrásar fyrir þær. En eru þessar kenndir meðfæddar og óviðráðanlegar? Hefur það eitthvað verið rannsakað?
Flokkast það undir sérstaka kynhneigð þegar konur leita í karla sem berja þær? Finnst þeim bara svoleiðis menn sexí en ekki hinir? Er þá einhver sérstakur kynferðislegur sjarmi í fari berjandi karla sem aðrir hafa ekki? Þetta eru forvitnilegar spurningar.
hallóhalló, ég var ekki að líkja saman samkynhneigð og pedófiliu, ég var bara að varpa fram þeirri spurningu hvort það væri sniðugt að alhæfa það að allir samkynhneigðir fæðist með sína kynhneigð því það væru þá kannski menn með slæma kynhneigð eins og pedifiliu sem litu á sjálfan sig sem fórnarlamb sinnar kynhneigðar og reyndu því síður að berjast gegn henni.
birgir skrifar: "Flokkast það undir sérstaka kynhneigð þegar konur leita í karla sem berja þær? Finnst þeim bara svoleiðis menn sexí en ekki hinir?" Má ekki alveg eins segja að hommum finnist karlar sexy en ekki konur? neinei, veit ekki hvort það flokkist undir kynhneigð eða ekki, eina sem ég er að segja er að stundum þarf að berjast gegn afbrigðilegum kynhvötum og ef við segjum að menn geti ekki breytt þeim þá getur það skapað vandræði fyrir þjóðfélagið (tek það fram að samkynhneigð er ekki afbrigðileg kynhneigð að mínu mati en það er aftur á móti pedófília)
Alhæfa? Ég vísaði í niðurstöður rannsóknar. Auðvitað er slíkt enginn algildur sannleikur og vel getur verið að hægt sé að ávinna sér samkynhneigð með einhverju hugsanaföndri. Kannski eru til fleiri en ein tegund af samkynhneigð. Ég veit það ekki.
En það breytir ekki því að fjöldi fólks fæðist með þessa hneigð og getur ekkert að því gert. Umræddur Alan er einn af þeim, hann fór á skeljarnar á hverjum degi til að biðja guðinn um að taka frá sér þessar tilfinningar.
birgir skrifar: "Flokkast það undir sérstaka kynhneigð þegar konur leita í karla sem berja þær? Finnst þeim bara svoleiðis menn sexí en ekki hinir?" Má ekki alveg eins segja að hommum finnist karlar sexy en ekki konur?
Ég skil þig ekki. Auvitað finnst hommum karlar sexí en ekki konur, þeir laðast að öðru kyninu frekar en hinu. Það sem ég er að velta fyrir mér er hvort karlmenn sem berja beri það með einhverjum hætti utan á sér og konur sem leita í slíka menn skynji þennan eiginleika á einhvern hátt og láta hann örva sig kynferðislega.
eina sem ég er að segja er að stundum þarf að berjast gegn afbrigðilegum kynhvötum og ef við segjum að menn geti ekki breytt þeim þá getur það skapað vandræði fyrir þjóðfélagið (tek það fram að samkynhneigð er ekki afbrigðileg kynhneigð að mínu mati en það er aftur á móti pedófília)
Það liggur held ég ekki fyrir hvort pedófílía geti verið meðfædd hneigð, en allt bendir til þess að samkynhneigð sé það. Afbrigðileiki pedófílíunnar felst í því að girndir manna beinast að ókynþroska líkömum. Hvatir samkynhneigðra eru hins vegar væntanlega fullkomlega eðlilegar nema hvað slikir karla búa yfir kynhneigðum kvenna og konur yfir kynhneigðum karla vegna þessa hormónarugls á fósturstigi.
Ef pedófílar ætla að halda því fram að kynhneigðir þeirra séu meðfæddar og óviðráðanlegar verða þeir að sanna mál sitt. En jafnvel þótt að í ljós kæmi að þetta væri meðfætt (t.d. vegna hormónastarfsemi í móðurkviði) þá myndi það aldrei réttlæta kynlífið sem slíkt. Kynlíf tveggja fullveðja einstaklinga af sama kyni er aftur á móti fullkomlega réttlætanlegt, enda skaðar það ekki nokkurn mann.
Birgir skrifar: "Ef pedófílar ætla að halda því fram að kynhneigðir þeirra séu meðfæddar og óviðráðanlegar verða þeir að sanna mál sitt. En jafnvel þótt að í ljós kæmi að þetta væri meðfætt (t.d. vegna hormónastarfsemi í móðurkviði) þá myndi það aldrei réttlæta kynlífið sem slíkt. Kynlíf tveggja fullveðja einstaklinga af sama kyni er aftur á móti fullkomlega réttlætanlegt, enda skaðar það ekki nokkurn mann."
Þessu er ég 100% sammála og ég vona að þú hafir ekki haldið neitt annað útfrá skifunum mínum. Og ég er líka sammála því sem þú skrifaðir í greininni þinni, mjög skemmtileg lesning, ég var bara að spá í hvort það væri sniðugt að segja fólki að það geti ekki breytt sér (en ef það eru deffenetly sannanir fyrir því þá er það í fínu lagi sossem)
Pedófílismi er versta afbrigðilega hegðun sem manneskja getur framkvæmt. Sérhver upplýstur maður getur sagt það. Hún nærist á því að ræna hinum aðilanum manngildi og allri sjálfsvirðingu. Hún mun aldrei verða náttúruleg.
Já, í samfélagslegu tilliti er pedófílía ónáttúra hin mesta. En það sem kallikall velti upp er það hvort verið geti að hún eigi sér bíólógískar orsakir, rétt eins og hómófílía. Er eitthvað vitað um það?
tómas skrifar: "Pedófílía er ónáttúrleg brenglun. Samkynhneigð er meðfædd og náttúruleg."
Við vitum náttúrulega ekkert um það og hver er skilgreiningin á náttúruleg? Náttúran ætlast til að við fjölgum okkur þannig að má ekki segja að allt kynlíf sem gerir það að verkum að við fjölgum okkur ekki sé ónáttúrulegt? Þá væri ekki bara samkynhneig og pedófílía ónáttúruleg heldur líka munnmök og sjálfsfróun. Ef að við höldum okkur við skilgreininguna að við fæðumst með kynkvöt þá er ekkert víst að allir samkynhneigðir fæðist með sína kynhvöt eða hvort pedófílar fæðist með sína. Eina sem ég var að hafa áhyggjur af var að ef við alhæfum (tek það fram að greinarhöfundur var ekki að alhæfa, ég miskildi það) það að samkynhneigðir fæðist með sína kynhvöt. Þá er ekkert sem mælir gegn því að pedófilar taki því að þeirra kynhvöt(eða langanir) séu líka meðfæddar og taki því minni ábyrgð á því og acti frekar á löngun sína.
Þorvaldur skrifar: "Pedófílismi er versta afbrigðilega hegðun sem manneskja getur framkvæmt. Sérhver upplýstur maður getur sagt það. Hún nærist á því að ræna hinum aðilanum manngildi og allri sjálfsvirðingu. Hún mun aldrei verða náttúruleg"
Held það sé enginn að halda einhverju öðru fram.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
Daníel Páll Jónasson - 14/02/07 16:34 #
Amen!
Frábær grein og mjög svo nauðsynleg. Þó ég sé ekki samkynhneigður tek ég því mjög illa þegar fólk, trúarhópar, kreddufífl eða einhverjir aðrir, neyðir annað fólk til að afneita sjálfsögðum löngunum sínum. Ég trompaðist næstum því þegar aðilar tengdir kirkjunni auglýstu "meðferðarúrræði við samkynhneigð" í dagblöðunum sama dag og Gay Pride fór fram í fyrra.
Af hverju fer það svo fyrir brjóstið á fólki hvað annað fólk gerir í rúminu? Af hverju er það að bjóða upp á meðferðarúrræði við einhverju sem er ekki sjúkdómur eða kvilli?
Gjörsamlega fyrir neðan minn skilning.