Hér er heimaverkefni sem nemendur sjöunda bekk í grunnskóla borgarinnar fengu nýlega í námsgreininni kristinfræði, trúarbragðafræði og siðfræði:
Því hefur verið haldið fram að það sé hlutlaus fræðsla sem fari fram í kristinfræðikennslu í grunnskólum landsins en þetta verkefni dæmir sig sjálft. Við viljum endilega fá meiri upplýsingar um hvað fer fram í þessum kennslustundum og við hvetjum foreldra landsins til að senda okkur verkefni sem börn þeirra hafa fengið.
Sjá líka:
Trúboð í skólum
Leikskólar hunsa siðareglur
Siðlaust trúboð
Þarna er ýmislegt annað í gangi en að verið sé að tala um Jesú.
- Hvað telur Jesú að skipti mestu máli þegar við biðjum bænir?
Ég get ekki skilið þessa spurning öðruvísi en að kennt sé í kristinfræði að Jesú þessi a) sé til og b) hlusti á bænir. En kannski er bara verið að vísa til orða Jesú um að fólk eigi að biðja í einrúmi, ég veit ekki.
Hvaða bæn í Faðirvorinu finnst þér vera mikilvægust?
Hvað yrði gefið fyrir svarið: engin, þetta er allt sama draslið ?
Pæliði í þessu djöfulsins kjaftæði. Fyrir utan að vera hreint og klárt trúboð þá er þetta eitthvað svo klístrugt. Lærðu Faðir Vorið utanbókar! Þetta er bara lögbrot. Ég myndi svara "fokk off" við öllum spurningunum og tel það vera málefnalegt og kurteislegt svar.
Spurning um hvort gildi bænarinnar sé fólgið í íhuguninni sem fylgi bænalestrinum sjálfum?
ef það er málið (sem ég held að sé rétt) þá hef ég ekkert við bænir að athuga. Aukaafurð bænarinnar (íhugunin og róin) eru aðalatriði, ekki innihaldið (þótt stundum vinni þetta saman)
Annars er Khomeni alveg sama hverju fólk trúir og hvernig það trúir og á hvað það trúir.
Honum er alveg gersamlega sama.
Fólk má vaða í villu ef því sýnist svo. Sumum líður hreinlega vel umvafið lygi og hindurvitnum.
Khomeni sér hinsvegar brýna nauðsyn á alternetívi sem mótvægi við hindurvitum trúarbragðanna.
-Þessvegna líkar honum við Vantúnna sína.
Þótt ég sé ósammála trúboði í skólum hvort sem um ræðir kristinfræði eða vantrú þá samt sé ég ekki þarna neitt sem er eins og trúboð. Afhverju er það slæmt að einhver í skóla læri faðirvorið? Væri það þá líka slæmt að ætlast til að einhver lesi eitt af guðspjöllunum og viti hvað stendur í því? Er það fræðsla um trú eða finnst fólki það vera trúboð?
Mér er líka alveg skítsama hverju fólki trúir - alveg skítsama - svo lengi sem trúaðir eru ekki að klístra þessari slepju upp á mig eða fjölskyldu mína.
Þess vegna er ég meðlimur í Vantrú - vegna þess að ég er einmitt ekki látinn í friði.
mofi, það er ekki í lagi að barn læri utanbókar Faðir Vorið því það er trúboð en ekki fræðsla. Ef trúarbragðafræðsla væri í raun fræðsla þá ætti þar líka að fjalla um trúleysi og t.d. Satanista. Væri það í lagi í kennslutímanum um Satanstrú að börnin lærðu utanbókar bæn til Satans? Kæri Satan þú ert bestur, Jesú er fáviti.... o.s.frv. værir þú ánægður ef barnið þitt lærði það?
mofi, það er ekki í lagi að barn læri utanbókar Faðir Vorið því það er trúboð en ekki fræðsla. Ef trúarbragðafræðsla væri í raun fræðsla þá ætti þar líka að fjalla um trúleysi og t.d. Satanista. Væri það í lagi í kennslutímanum um Satanstrú að börnin lærðu utanbókar bæn til Satans? Kæri Satan þú ert bestur, Jesú er fáviti.... o.s.frv. værir þú ánægður ef barnið þitt lærði það?
Það er full ástæða til að fræða í skólum um önnur trúarbrögð. Það má setja spurningarmerki um utan að bókarlærdóm eins og Faðir vorið, mér finnst það að vísu vera aðeins stórt atriði í kristinni trú og menningu og þess vegna eðlilegt að kunna það. Að barnið mitt myndi læra eitthvað um eða frá satanisma þá finnst mér það vera aðeins hluti af því að læra um önnur trúarbrögð. Það er greinilegt að menn hérna hafa mismunandi skoðanir á hvað er trúboð og síðan hvað er fræðsla enda línan líklegast ekki svo skýr.
Skoðum þessar verkefnisspurningar lið fyrir lið:
Hvað merkir að vera hræsnari?
Gott og vel - hlýtur að koma að einhverri siðfræði hér
Hvað er ölmusa?
Sjöundabekkingar hljóta að vita það.
Hver er meginboðskapur Jesú í textanum: 'Ekki fyrir mönnum'?
Svosem eðlileg spurning sem brýtur ekki í bága við hlutleysi. Hægt er að spyrja líka hver sé boðskapur Mohameðs eða Buddha.
Hvað merkir að biðja til Guðs?
Loðin spurning. Hér er væntanlega átt við guð kristinna manna. Hlutlausara og eðlilegra væri að spyrja "Hvaða merkingu leggur kristið fólk í bæn til Guðs?".
Hefur þú beðið til Guðs?
Hvað kemur trúarlíf eða synjun nemandans á því kennaranum við? Hvað ætlar kennarinn að gera við þessar upplýsingar? Ætlar hann að ráðleggja viðkomandi að biðja ef að hann hefur ekki gert það eða er þetta bara hnýsni?
Hvað telur Jesú að skipti mestu máli þegar við biðjum bænir?
Hræðilegt. "þegar viðbiðjum bænir" Hér er verið að setja fordæmi og gefa unglingnum til kynna að það sé viðtekið og sjálfsagt að biðja bænir. Hér er presturinn sem samdi þetta í vímu sjálfumgleðinnar og þeim hroka að hans trúarskoðun sé sjálfsögð í skólum landsins.
Hvað merkir skuldunautur?
Ákaflega ópraktísk spurning - enginn notar orðið í dag. Allt í lagi að vita það þól.
Nefndu tvö atriði sem hægt er að koma á framfæri í bæn.
Hreint trúboð - verið er að kenna bænarklisjur kristinna manna. Hér er einnig gefið til kynna að það sé "hægt" að koma einhverju á framfæri, þ.e. að það sé einhver hinum megin til að taka við bæninni. Hlutlaus spurning myndi hljóða "Hvaða tveimur atriðum koma kristnir menn gjarnan að í bænum sínum?"
Hvaða bæn í Faðirvorinu finnst þér vera mikilvægust?
Innræting! Hér er gefið í skyn að allt faðirvorið sé mikilvægt og að það sé sjálfsagt að unglingnum þyki eitthvað af setningum þess sé öðrum fremri. Faðir vorið er mjög trúarlegt og því er það bara þeir sem eru trúaðir sem ættu að svara til um mikilvægi þess. T.d. fyrir mig sem trúlausan einstakling hefur það ekkert gildi. Þessi þula hefur talsvert sefjunargildi því hún er þulin af nær öllum í messum með ákveðnum tónum sem eru róandi. Hlutlaus spurning væri "Hvað finnst þér um Faðirvorið?" Trúlausir unglingar gætu þá svarað því að þeim fyndist það ekki eiga erindi til sín.
Skrifaðu niður Faðirvorið, lærðu það utanbókar og myndskreyttu.
Innræting á ný. Þessi beiðni kennarans / yfirvalda menntamála sýnir hversu mikilvægt Faðirvorið er honum / yfirvöldum og krafan um utanbókarlærdóm á hátrúarlegri bæn er algerlega óviðeigandi í hlutlausri fræðslu. Hér er greinilega verið að undirbúa unglinginn til að taka þátt í messum kristinna manna. Myndskreyting á efninu er dundur til að undirstrika hversu kært Faðirvorið er þeim sem býr til námsefnið. Samkvæmt samþykktum Mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna skal ekki biðja börn um að tjá sig á listrænan máta um trúarbrögð. Systurfélag Siðmenntar í Noregi, Human Etisk Forbund, stendur í málaferlum við norsku ríkisstjórnina vegna þessa og fleiri brota á hlutleysi í trúarbragðafræðslu þar í landi. HEF hefur stuðning Mannréttindanefndarinnar sem sendi norsku ríkisstjórninni áminningu.
Sem betur fer sjá mörg börn í gegnum þetta en það er ekki hægt að treysta því. Það er ekki verjandi að bjóða börnum landsins uppá þessa trúarítroðslu og innrætingu. Foreldrar geta farið með börnin sín í sunnudagaskóla ef þau vilja kenna þeim bænir og annað slíkt bull.
Takk fyrir góða grein Guðmundur.
Trúboðið tekur á sig margar myndir. Þetta heimaverkefni er greinilega ein þeirra.
Ég er sammála Svani um nánast allar spurningarnar í þessu heimaverkefni nema þá síðustu. Mér finnst sjálfssagt að allir kunni faðirvorið utan að. Það tel ég vera eðlilegan hluta af fræðslu um kristni og hafa ekkert með trúboð að gera. Ég tel einnig að allir ættu að kunna og vita hvað þessar setningar þýða: Allah akhbar / La illa la illa Allah, Muhamed rasul Allah. Einnig hvað bænahús kristinna, gyðinga, múslíma, hindúa, búddista og ásatrúarmanna heita og út á hvað þessi trúarbrögð ganga. Ekki væri óeðlilegt að kenna einhverjar möntrur utanbókar o.s.frv. Eins þyrfti auðvitað að vera öflug fræðsla um trúleysi.
Það er ekki langt síðan (8 ár) ég var einnig þeirrar skoðunar að það væri "í lagi" að læra faðirvorið utanað. Ég t.d. fór með það með dóttur minni um nokkurn tíma þegar hún var krakki áður en hún fór að sofa. Ég var látinn fara með það sjálfur þegar ég var krakki. Mér þótti af einhverjum ástæðum vænt um faðirvorið. Trúlega af því að það tengdist stundum með móður minni, félugum í KFUM, sunnudagaskóla, þ.e. góðu fólki í kringum mig. Það virðist hafa einhver sefandi áhrif að kyrja þessa bæn í hóp og maður varð háður þeirri líðan á einhvern máta. Með vaxandi hugsun um þessi mál og því að taka trúleysi og skoðanir sínar alvarlega (lifa í samræmi við þær) fór maður að hætta "hlutleysi" og gerast virkur í lífinu. Faðirvorið er ekki einhver gamanvísa sem maður syngur á tyllidögum. Faðirvorið er átrúnaður á guð. Í mínum huga er nóg að þekkja innihald þess og vita hvaða þýðingu kristnir leggja í það. Utanbókarlærdómur á frekar við um sögulegar staðreyndir og upplýsingar sem nauðsynlegt er að hafa á hreinu til að skilja eðli ýmsa hugtaka. Auðvitað er í lagi að læra faðirvorið vilji fólk eyða tíma sínum (og barnanna sinna) í það en það á ekki að vera áhersluatriði eins og það virðist vera í dag. Kristnir geta lagt áherslu á það í sunnudagaskólanum.
"Ég get ekki skilið þessa spurning öðruvísi en að kennt sé í kristinfræði að Jesú þessi a) sé til og b) hlusti á bænir."
Ég skil hana öðruvísi - þ.e.a.s. ég skil hana á sama hátt og spurningar eins og "Hvers vegna átti Jason að hafa hvít segl þegar hann sneri heim frá Krít?" eða "Hvers vegna framdi Júlía [í Rómeó og Júlía] sjálfsmorð?" Hana má líka skilja svipað og maður myndi skilja spurningu eins og "Hvers vegna taldi Sókrates sálina ódauðlega?"
"Hvað yrði gefið fyrir svarið: engin, þetta er allt sama draslið ?"
Væri þetta allt og sumt, þá myndi ég gefa 0. Ég gæfi líka 0 ef einhver segði "Mér finnst 'eigi leið þú oss í freistni'" og léti þar við sitja, án þess að gefa frekari rökstuðning.
"Innræting! Hér er gefið í skyn að allt faðirvorið sé mikilvægt og að það sé sjálfsagt að unglingnum þyki eitthvað af setningum þess sé öðrum fremri."
Þetta er ekki innræting, né er verið að gefa í skyn að faðirvorið sé mikilvægt, ekki frekar en að í spurningunni "Hvað telur þú mikilvægast í Evþýfróni?" sé verið að innræta manni kenningarnar sem koma fram þar, eða yfirleitt verið að halda því fram að öll Evþýfrón-samræðan sé mikilvæg.
Þossi, þetta heldur ekki vatni. Þegar er spurt hvað Jesú finnist mikilvægast þegar við biðjum bænir þá er þetta eins og að ræða bókmenntaverk. Þarna er einfaldlega fullyrt að Jesú sé til.
Nú er spurning eins og "Hvað brýnir Zaraþústra fyrir okkur í lok fyrsta hluta 'Svo mælti Zaraþústra'?" alls ekki óeðlileg spurning á prófi. Er hér fullyrt að Zaraþústra sé til?
Nei, Þossi, þetta er eins og að spyrja í stjórnmálafræði: "Þegar við kjósum Sjálfstæðisflokkinn, hverjar eru helstu ástæður okkar fyrir því?"
Ég get ekki ímyndað mér að nokkur myndi orða spurninguna svona Þossi. Tekurðu annars eftir að öll dæmin sem þú hefur komið með virðast eiga við töluvert eldra hóp en þetta verkefni hér að ofan er ætlað?
Spurningarnar eru á þá leið að, sem er athyglisvert, að guð er sagður vera Guð (með stóru g-éi) einsog fyrirbrigðið "Guð" sé til.
Óli - það má vel vera að "enginn myndi orða spurninguna svona". Aðalatriðið er, að ef einhver myndi orða hana svona, þá væri hann ekki að gera ráð fyrir tilvist Z.
Þetta á við eldri hóp vegna þess að ég er vanari að fást við þann hóp - hef ekki þurft að eiga við sjöundubekkinga síðan ég var svoleiðis sjálfur. Hins vegar hefði örugglega verið hægt að búa til einhver svipuð dæmi fyrir yngri kynslóðina. Kannske "Hvað finnst Karíusi og Baktusi að við eigum alls ekki að gera?" Er gert ráð fyrir því að K&B séu til?
Hjalti - þetta er því miður ekkert líkt. Líkara væri "Að mati Davíðs Oddssonar, hvaða flokk er mikilvægast að við kjósum?" Innrætingin er ekki hér - hún er þegar því er haldið fram að DO sé hinn eini sanni landsfaðir ;)
Þótt ég sé alls ekki hrifinn af kristnifræðslu í skólum, þá þykir mér lítið vera að þessum spurningalista. Það eru helst spurningar 5 og 10 sem eiga ekki heima þarna.
Karíus og Baktus eru til, þess vegna þurfum við m.a. að bursta :)
Hjalti - þetta er því miður ekkert líkt. Líkara væri "Að mati Davíðs Oddssonar, hvaða flokk er mikilvægast að við kjósum?" Innrætingin er ekki hér - hún er þegar því er haldið fram að DO sé hinn eini sanni landsfaðir ;)
Þetta er því miður ekkert líkt hjá þér. Ég skal laga setninguna mína:
Hvað telur Davíðs Oddson að skipti mestu máli þegar við kjósum Sjálfstæðisflokkinn?
Hað segirðu um þetta? Væri þetta ásættanleg spurning í stjórnmálafræði?
Upphaflega spurningin er ekki "Hvað telur Jesú að skipti mestu máli þegar við biðjum til hans eða föður hans?" heldur "Hvað telur Jesú að skipti mestu máli þegar við biðjum bænir?"
Þess vegna er spurningin "Hvað telur DO að skipti mestu máli þegar við kjósum?" en ekki "Hvað telur DO að skipti mestu máli þegar við kjósum hann eða flokkinn hans?" Ég veit að þetta er ekki alveg sama spurning og ég lagði til áðan - hún er, eftir á að hyggja, ekki alveg nógu nákvæm eftirlíking af upphaflegu spurningunni.
Og já - ég held að í stjórnmálafræði handa 7. bekk gæti þetta alveg gengið sem spurning, a.m.k. á meðan Davíð var formaður Sjálfstæðisflokksins. Auðvitað væri æskilegra að í næsta verkefni yrði t.d. spurt "Hvað telur Ingibjörg Sólrún að skipti mestu máli ..." - það er að segja, eðlilegt að spyrja þessarar spurningar ef þau tvö hafa nokkru sinni sagt hvað sé mikilvægast að gera þegar við kjósum-, rétt eins og það væri æskilegt að í næsta verkefni í kristinfræði, trúarbragðafræði og siðfræði handa 7. bekk yrði spurt um álit t.d. Múhameðs, nú eða Sókratesar.
Þossi, hvernig getur álit jesú á hinu eða þessu verið annað en trúarlegt atriði? Ef þú spyrðir jesú hvað honum finnst um bænir hvert heldur þú að svarið yrði? Að honum þætti bara í fínu lagi að stíla þær á buddah eða allah???
Þossi, ég held að það væri nákvæmara að segja "þegar við kjósum Sjálfstæðisflokkinn" af því að þar er gert fyrir að krakkarnir aðhyllist það sama og Davíð, svipað og þegar gert er ráð fyrir því að beðið sé, að þá er gert ráð fyrir því að krakkarnir trúi á guð.
Á sannkölluðu hundavaði í gegnum guðspjöllin Biblíunni minni fann ég einn kafla í Matteusi sem ætti að sýna hvað Jesú fannst mikilvægast í bænum:
"Og þegar þér biðjist fyrir, þá verið ekki eins og hræsnararnir. Þeir vilja helst standa og biðjast fyrir í samkundum og á gatnamótum, til þess að menn sjái þá. [...] En nær þú biðst fyrir, skaltu ganga inn í herbergi þitt, loka dyrunum og biðja föður þinn, sem er í leynum. [...] Þegar þér biðjist fyrir, skuluð þér ekki fara með fánýta mælgi að hætti heiðingja. Þeir hyggja, að þeir verði bænheyrðir fyrir mælgi sína." (Matteus 6.5-7)
Þetta skil ég sem svo, að aðalatriðið sé einlægnin - maður á ekki að biðja bænir til að sýnast, og það er engin þörf fyrir einhvern uppskrúfaðan stíl.
En mikið erum við annars komin langt frá því sem ég sagði til að byrja með. Þetta er fullyrðingin sem ég svaraði:
"Ég get ekki skilið þessa spurning öðruvísi en að kennt sé í kristinfræði að Jesú þessi a) sé til og b) hlusti á bænir." (Frá Matta, 26/04/06 10:09)
Sjálfur leggur hann síðan til sömu eða svipaða túlkun og ég hef nefnt. Hann segir að spurningin gæti allt eins verið að fiska eftir svarinu "Að biðja í einrúmi", á meðan ég held að svarið eigi að vera "Að biðja af einlægni".
Er annars einhver til í að útskýra hvernig verið sé að kenna að Jesú sé til í spurningunni "Hvað telur Jesú að skipti mestu máli þegar við biðjum bænir?" en að það sé ekki verið að kenna að Zaraþústra sé til í spurningunni "Hvað brýnir Zaraþústra fyrir okkur í niðurlagi fyrstu bókar 'Svo mælti Zaraþústra'?" ? Vonandi er það ekki nútíðin í sögninni "að telja" sem er að rugla menn í ríminu.
Það er vel hægt að túlka þetta eins og með Zaraþústra, en hin túlkunin er líka vel mögulegt, að Jesús hafi einhverja skoðun á því hvernig við biðjum.
Annars er það sem mér finnst athugavert við þessa spurningu það að það er gefið í skyn að "við biðjum".
Þossi segist ekki sjá innrætingu eða trúboð í þessum spurningum og líkir þeim við venjubundnum söguspurningum.
Vissulega má horfa fram hjá því og látast ekki sjá að sagt er "...þegar við biðjum bænir" en það er kominn tími til að gera það ekki, því að það er rangt að gera nemendum það upp eða gera ráð fyrir að þeir biðji bænir. Hlutlaus spurning myndi hljóða: "Hvað segir kristin trúarkenning um það hvað Jesú vilji heyra í bænum kristinna?" Á þessu er regin munur þó að auðvitað megi lesa þetta úr spurningu kennarans.
Það er jafnan mikilvægt það sem maður á að læra utanbókar í skóla. Spurningin er líka leiðandi því spurt er hvaða bæn finnist nemandanum mikilvægust í faðirvorinu. Það er því ekki dregið í efa að faðirvorið sé mikilvægt heldur beðið um skoðun nemandans á því hvað sé mikilvægast í því. Þetta er deginum ljósara. Sérðu það ekki Þossi? Réttara er að spyrja: "Hvers vegna finnst kristnum mönnum faðirvorið mikilvægt og hvað finnst þeim mikilvægast í því?", þ.e. sé það kennt hvað það er. Það er rangt að stilla sjöundabekking upp við vegg og spyrja hvað honum þyki mikilvægast í faðirvorinu. Í fyrsta lagi er það ekki víst að viðkomandi sé trúaður og í öðru lagi á viðkomandi að fá frið til að móta sínar skoðanir án þess að kennarinn fari að hnýsast um þær.
Tæki ég mig til og skrifaði lítið kver þar sem einhver tilbúin persóna - Siggi slökkviliðsmaður - gefur okkur ráð um hitt og þetta í tengslum við eldsvoða, og ég myndi síðan spyrja lesendur bókarinnar: "Hvað telur Siggi slökkviliðsmaður að sé mikilvægast þegar við erum stödd inni í brennandi húsi?" er augljóslega ekki gert ráð fyrir því að við séum stödd í brennandi húsi, að við séum reglulega inni í brennandi húsum, að við höfum nokkru sinni verið inni í brennandi húsi, né að við munum nokkru sinni lenda inni í brennandi húsi. Hér er heldur ekki gert ráð fyrir að Siggi sé til, bara svo það fari alls ekki á milli mála. Í þessari spurningu er síðan hvorki að finna innrætingu né "trúboð" - innrætinguna og "trúboðið" er að finna í bókinni sem ég skrifaði, ekki í spurningum um bókina.
Það er satt - það er ekki dregið í efa að faðirvorið sé mikilvægt. Því er ekki einu sinni haldið fram að það sé mikilvægt yfirleitt.
Tökum einhverja ómikilvæga sögu, til dæmis 'Ljónið, nornin og skápurinn'. Þetta er skemmtileg saga, svosem, en hún er tæpast mikilvæg - í það minnsta er hún ekki mikilvæg frá mínu sjónarhorni. Ef ég myndi síðan spyrja einhvern "Hver þykir þér vera mikilvægasta senan í 'Ljónið, nornin og skápurinn'?" - hef ég þá skyndilega skipt um skoðun og er farinn að telja hana vera mikilvæga?
Hmm... ekki lítur þetta út eins og ég ætlaðist til. Jæja.
En svo ég dragi þetta saman hjá mér: Þessi spurning ("Hvað telur Jesú að skipti mestu máli þegar við biðjum bænir?") felur hvorki í sér innrætingu né gildismat. Hins vegar er verið að athuga hve vel innrætingin, og þar á meðal innræting ákveðins gildismats, hafi tekist.
Spurningar eins og þessar eru ekki vandamálið - og að gera þær að einhverju sérstöku umræðuefni eða vandamáli er eins og að setja plástur á beinbrot, eða taka verkjalyf við tannskemmd.
Spurningar eins og þessar eru ekki vandamálið - og að gera þær að einhverju sérstöku umræðuefni eða vandamáli er eins og að setja plástur á beinbrot, eða taka verkjalyf við tannskemmd.
Hér virðist sá misskilningur í gangi að þetta sé eina gagnrýni okkar á kristnifræðikennslu, svo er að sjálfsögðu ekki, við höfum ritað ýmislegt um það mál hér á Vantrú. Þetta er innlegg í þá umræðu, viðbrögð við ákveðinni stöðu, því Guðmundur fékk þetta verkefni á sitt heimili.
Þossi
Þú getur ekki líkt því að vera í brennandi húsi við það að fara með bænir. Hið síðar nefnda er trúarathöfn en hitt ekki. Í spurningunni gaf höfundur námsefnisins sér að nemendur bæðu til guðs. Þetta er því spurning sem ætti heima í trúfélagi en ekki almennum skóla þar sem höfundar námsefnisins eiga ekki að ganga að neinu vísu um trúarskoðanir nemenda.
Auðvitað skiptirðu ekki endilega um skoðun við að fá leiðandi spurningu en þegar ungt fólk verður þess áskynja að fullorðnir telja eitthvað mikilvægt og taka það fram yfir eitthvað annað er hætt við að það taki sér það til fyrirmyndar án þess að fá frekari rökstuðning fyrir því. Trúarbragða- og lífsskoðunarfræðsla á að vera sett upp á hlutlausan máta.
Matti:
Ég veit ósköp vel að þetta er ekki eina gagnrýnin sem þið hafið upp á að bjóða - ég hef verið lurker hérna nógu lengi til þess að taka eftir því. En mér þykja sumir samt taka þessar spurningar of alvarlega - þess vegna svaraði ég sumum athugasemdum.
Sú athugasemd sem þú vitnar í er síðan nokkuð sem mér datt í hug þegar ég var að skrifa þessa samantekt mína, og hún á við greinar einsog þessa. Þótt hér sé auðvitað að finna greinar sem "ráðast að rótum vandans" (svo maður noti tískumál samtímans) þá er líka að finna greinar eins og þessa - plástur á beinbrot.
Svanur:
Þú ert semsagt til í að samþykkja að ég gefi mér að fólk sé statt í brennandi húsi þegar ég spyr: "Hvað finnst Sigga mikilvægast að við gerum þegar við erum stödd í brennandi húsi?". Ef þú ert ekki til í að samþykkja það, hvernig viltu þá útskýra að ég gefi mér að fólk biðji bænir þegar ég spyr: "Hvað finnst Jesú mikilvægast þegar við biðjum bænir?" Ég er ekki að líkja því saman að biðja bænir og að vera í brennandi húsi. Ég er hins vegar að velta því fyrir mér, hvernig á því standi að þegar ég segi "þegar við X-um", þá gefi ég mér að viðmælendur mínir X-i, en þegar ég segi "þegar við Y-um", þá sé ég ekki að gefa mér að viðmælendur mínir Y-i. Er yfirleitt einhver sem nennir að útskýra þennan mun (eða getur útskýrt hann yfirleitt)?
Aftur verð ég að segja - hvernig verður ungt fólk þess áskynja að faðirvorið sé mikilvægt þegar ég spyr hver sé mikilvægasta bæn faðirvorsins, en að það verði ekki þess áskynja að 'Ljónið, nornin og skápurinn' sé mikilvægt þegar ég spyr hver sé mikilvægasta sena þeirrar sögu?
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
Khomeni - 26/04/06 09:25 #
Það er erfitt að kenna kristinfræði ef ekki má tala um Jesú.
Ég er reyndar þeirra skoðunar að því meiri kristinfræði fæli fólk frá kristindómnum.
-Þetta er svo gríðarlega leiðinlegt...
Krakkarnir sjá í gegnum þennan blekkingarvef sem settur er fyrir þau. Það væri miklu göfugra að kenna krökkum einhverskonar heimsspeki. Tilvistarfræðilegar spurningar byrja að dynja á fólki frá 12 ára aldri. Stundum fyrr.