Sé guð alt og maðurinn blekkíng ein og hégómi, þá liggur það í augum uppi að manninum er best að halla sér útaf og deyja, svo að guð geti „verið alt“ í friði.
Halldór Kiljan Laxness
Þessi tilvitnun hér að ofan í Halldór Laxness er að mig minnir tilvitnun í Alþýðubókina sem hann skrifaði rétt í kringum 1930. Á þeim tíma var Halldór heitur út í kirkjuna og skrifaði ansi harða ádeilu í þessari bók. Þið vantrúaðir hljótið að hafa gaman af þeim lestri. En Halldór iðraðist þess síðar að hafa skrifað þetta og sættist við kirkjuna undir lok æviskeiðs síns. Áður en hann dó var hann orðinn virkilega sanntrúaður og hef ég þá vitneskju frá áreiðanlegum heimildum.
Og þá fór hann eftir eigin tilmælum og dó bara svo að guð gæti „verið alt“ í friði.
Að Guð sé allt er að mig minnir pantheismi eða algyðistrú og á ekkert skylt við kristindóminn. En ég er sammála Laxnessnum þó.
Hér er ýmislegt fleira gagnrýnt en kristindómurinn.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
urta (meðlimur í Vantrú) - 26/10/04 12:58 #
Bendi þeim sem vilja gjarnan lifa og finna tilgang með lífi sínu og greinina: TILVERUHYGGJAN ER MANNHYGGJA eftir Sartre í þýðingu Vílhjálms Árnasonar