Allar fęrslur Allir flokkar Sos Um félagiš Śrskrįning Lógó Spjallid@Vantru Póstfang Vantru@Facebook Vantru@Youtube Vantru@Twitter

Gjaldmišlar og ašrir svikahrappar

Sżnir, vitranir, draumar, tarrotspil, kristalskślukellingar, fylgjur, draugar, kaffibollaspįmenni, stjörnuspįmenni, happagripir, heilun, įlfar, tröll, guš, teskeišabeygingar, skuršgoš, andalękningar, huldufólk, reiki, orkusteinar, fljśgandi furšuhlutir, talna”speki”, śtfrymi, lófalestrarhryssur, mišlar. Allt eru žetta fyrirbrigši sem trśgirnin žarfnast og gleypir ótuggin ķ öll mįl, fyrirbrigši sem standa afskaplega djśpum rótum ķ vitsmunalķfi heimsins, en žó sérķlagi ķslensku žjóšarinnar. Reyndar eiga mörg žessara fyrirbrigša žaš sameiginlegt meš vitsmunalķfi žjóšarinnar aš tilvist žeirra er ekki sönnuš, en žaš er annaš mįl.

Töfrasnillingurinn mesti, Harry Houdini, vann fyrir sér į fyrstu įrum sķnum ķ galdrabransanum meš žvķ aš bregša sér ķ gervi “alvöru” mišils og setti upp mišilsfundi śt um kvappinn og kvippinn og blekkti auštrśa skrķlinn gjörsamlega uppśr bomsunum. Fyrir utan aš vera žessi lķka svakalega flinki blekkingarmeistari, ž.e.a.s. mišill, žį hafši hann einn kost sem afar sjaldgęft er aš finna hjį dęmigeršum mišlum: Hann var heišarlegur, strangheišarlegur blekkingarmeistari. Og žvķ hętti hann fljótlega žessum óleik. Hann sagši seinna: “Fólkiš var svo brjóstumkennanlegt og svo hrekklaust. Oršsendingar okkar “aš handan” veittu žeim huggun, en žaš var ósönn huggun, ef žaš var žį ekki verra. Smįtt og smįtt varš mér ljóst hve ósęmileg svik žaš eru aš flytja hrekklausu fólki lognar oršsendingar frį lišnum mönnum, og stundum veršur žaš til žess aš menn bķša alvarlegt tjón į sįlu sinni.” Svo męlti Houdini. Nś myndu margir vitna ķ Stormsker og segja:

Žegar vesęlt viskumegn
veldur sįlarfśa
žį er huggun harmi gegn
aš hafa į nóg aš trśa.

En Houdini var ekki sammįla svona steypu. Svo fór aš hann fékk alveg uppķ kok af žessari glępsamlegu draugastarfsemi sinni og sneri algerlega viš blašinu. Hann fór į mišlaveišar. Žessi mesti töframašur allra tķma gerši žaš aš heilagri skyldu sinni aš afhjśpa bestu og fręgustu mišla samtķšar sinnar, semsé aš koma prettvķsinni ķ hendur réttvķsinnar. Og hann fór létt meš žaš. Hann kunni jś öll trikkin ķ bókinni. Flestir žessara afhjśpušu rošflettu mišla lentu ķ grjótinu, en žar eiga žeir og ašrir fjįrsvikarar aš sjįlfsögšu heima. Houdini varš ašal ghostbuster heimsins, hann kvaš nišur žessa bölvušu drauga sem köllušu sig mišla. Ekki bara tķu eša tuttugu, heldur fleiri hundruš, reyndar hvern og einn einasta sem hann komst ķ tęri viš. Eftir nokkurra įra rannsóknir į dulspekilegum drullusokkum varš hann oršinn svo sannfęršur um aš ekki finndist EINN ekta mišill į jaršarkringlunni aš hann lét žau boš śt ganga aš hann skildi gefa grķšarlegar fjįrhęšir hverjum žeim mišli sem sannaš gęti aš vęri gęddur dulręnum gįfum og lofaši žvķ aš hann myndi leika eftir mun betur öll žau fyrirbrigši sem talin vęru af andavöldum. Mišlar, sem hafa nś aldrei slegiš hendinni į móti aušfengnu fé, streymdu aš śr öllum heimshornum til aš vinna pottinn, męttu į svęšiš meš alla sķna blķstrandi slęšudrauga og óžolandi śtfrymi ķ farteskinu og bjuggu til hressilegan draugagang meš tilheyrandi hśsgagnaskjįlfta og röddum aš handan og öllu žvķ leišinda nonsensi. Og aušvitaš fletti Houdini ofan af öllum žessum hrębillegu andaheimasvikahröppum og berstrķpaši žį gjörsamlega og aldrei gekk potturinn śt. Ekki fannst EINN heišarlegur og sannur mišill ķ veröldinni. Eftir žessa krossferš Houdinis hurfu draugagangsmišlar og ašrir śtfrymisasnar aš mestu af sjónarsvišinu, semsé žessir fjölhęfu töfrabragšamišlar, eša fjölmišlar einsog ég kalla žį. En žarsem mišlastarsemin gefur vel ķ ašra hönd, enda um nótulaus višskipti aš ręša, žį hurfu nįttśrulega ekki mišlarnir. Žessir gjaldmišlar breyttu bara um taktķk. Fóru aš hętta aš nenna aš falla ķ trans og tala tungum og andarnir hęttu aš nenna aš bśa til skarkala og fęra hluti śr staš į fundum o.s.fr. Ef viš vippum okkur yfir til dagsins ķ dag žį mį t.d. finna žessa gęa į śtvarpsstöšvum og kallast žeir žį talnaspekingar og śtvarpsmišlar og tala žį fįrįnlegustu ķslensku sem heyrst hefur utan sandkassa. Oršanotkun žessara vafasömu gśrśa ein og sér er nęg įstęša til aš senda žį rakleitt beint į nęsta sambżli. Hér eru dęmi śr sķšustu žįttum:

“Er žér illt ķ öllum tilfinningunum žķnum?”
“Hefuršu oršiš fyrir įrekstri nżlega?”
“Hefuršu veriš aš fįst viš höfušverk uppį sķškastiš eša ķ gęr?”
“Streymir venjan um žig aš innanveršu?”
“Mér langar aš tengja žig viš móšir žķna, en samt vill ég frekar tala um fašir žinn, er hann annars ekki alveg örugglega farinn?”
“Bar hann afi žinn ekki brjóst ömmu žinnar fyrir hagi?”

Svona heimspeki, eša heimskuspeki, dżrkar fólk. Žaš elskar žetta. En takiši eftir aš öll žessi della sem ég var aš vitna ķ er öll ķ spurningaformi? Blekkingarleikur mišilsins byggist nefnilega į spurningum, aš fiska uppśr fólki. Sjįlfur segir hann raunverulega ekki neitt heldur hagręšir bulli sķnu algerlega eftir višbrögšum og upplżsingum hins tįldregna innhringjara og ašlagar vitleysuna aš žvķ sem hann nęr aš draga uppśr honum. Ef mišillinn röflar einhverja steypu og hittir ekki ķ mark žį er viškvęšiš alltaf žetta: “Mundu bara hvaš ég sagši.” Meš žessu móti getur mišillinn alltaf žóst hafa rétt fyrir sér žó hann viti ekkert ķ sinn haus. Og ef hann kemst ekkert įfram meš višmęlanda og nęr ekki aš toga neitt uppśr honum žį fer hann aš tala um neikvęša orku og sambandsleysi; “viš skulum prófa annan hlustanda.” Eša heldur einhver óbrjįlašur mašur aš śtvarpsmišill gęti nokkurntķma hitt naglann į höfušiš um nokkurn skapašan hlut ef hann fengi ekki fyrst aš heyra ķ ginningarfķflinu, aldursgreina žaš og kyngreina žaš o.s.fr. Aš sjįlfsögšu ekki. Ef aš einhver hringdi nś inn og segši ekki orš heldur biši bara eftir fréttum aš handan, (og žaš ętti nś aš koma śt į eitt ef śtvarpsmišillinn vęri ekta), žį yrši mišillinn einnig kjaftstopp. Hann myndi ekki vita hvort kall eša kelling vęri į lķnunni og hvaš manneskjan vęri gömul og hann fęri jafnvel aš spyrja einhvern gamlan afa hvort hann vęri óléttur, og allt fęri ķ steik, sem žżšir augljóslega aš žetta er algjört feik. Ķ dag er žaš hinsvegar žannig aš ginningarfķfliš, ž.e.a.s. innhringjarinn er allur af vilja geršur til aš hjįlpa mišlinum; er jįkvęšur og opinn og lętur honum ķ té allar žęr upplżsingar sem hvaša mešalskussi sem er ķ blekkingarfręšunum ętti aš geta unniš śr, en samt nęr mišillinn undarlega oft aš klśšra žessu sem von er. Allt er vošalega lošiš og sambandiš viš andaheiminn mjög slęmt žegar kemur aš nöfnum og boršleggjandi stašreyndum einsog t.d. aš afturgangan sem sé komin į lķnuna sé 100% langamma innhringjarans og heiti Žorbjörg Kristjįnsdóttir, fyrrum til heimilis aš Rassgötu 5 į Akureyri og engar refjar meš žaš. Nei. Žetta getur enginn mišill. Žvķ žegar kemur aš beinhöršum stašreyndum aš fyrra bragši žį fer sambandiš aš dofna og mišillinn aš heyra gasalega illa. En eftir aš hann hefur dregiš einhverja vofu śr innhringjaranum meš spurningaflóši, žį getur hann hinsvegar haft oršrétt eftir henni żmis naušaómerkileg almenn skilaboš, t.d. aš henni lķši vel og hśn segir aš allt sé ķ gśdķ fķling og aš hśn hafi ekkert merkilegra viš tķmann aš gera ķ himnarķki en aš fylgjast grannt meš sinni jaršnesku famelķu og hśn segir aš barnabarn sitt žurfi aš hętta aš greiša svona mikiš į sér hįriš og snśast svona mikiš ķ kringum sjįlft sig og bla bla bla og bull bull bull. Žetta er hreint śt sagt grįtlega vitlaust. Skilabošin aš handan eru aš sjįlfsögšu aldrei merkilegri en mišillinn. Žvķ žó hann žurfi alltaf aš tengja og tengja žessi lķka reišinnar bżsn; tengja framhjį og tengja allt viš alla og tengja alla viš hitt og žetta śt og sušur einsog ofvirkur rafvirki, žį tengir hann aldrei eitt eša neitt. Hann bara tengir ekki. Žaš vantar einfaldlega alla tengingu ķ hann. Hann fęr bara straum, - en alltaf aš vķsu vošalega jįkvęšan straum. Jafnvel žó hann sé allur skašbrenndur og flęktur ķ snśrunum žį er allt alveg obboslega jįkvętt og gott. En afhverju tengja hlustendur ekki? Er virkilega ekki kominn tķmi til aš tengja?

Svona gęti dęmigert samtal veriš milli śtvarpsmišils og mišlatrśmanns:

- “Trśiršu į svona?”
- “Jį, ég hlusta alltaf į žig.”
- “Žaš kemur strax hérna vestfjaršarbęr, einhver žoka, vestfiršir, eitthvaš fyrir vestan. Hvern žekkiršu fyrir vestan sem er farinn? Ekki jaršneskur.”
- “Ég žekki nś bara engan fyrir vestan.”
- “Jś vķst.”
- “Neiiii, ég kannast ekki viš...”
- “Jś, jśjś, hįr mašur, hįr eftir vexti, stór mišaš viš stęrš. Ég žarf aš tengja žig žarna į vestfiršina, vestfjaršarkjįlkann, og ég žarf aš tengja viš tenginguna žarna fyrir vestan. Skiluršu Žetta?”
- “Nei, allt mitt fólk bżr ķ Texas.”
- “Takk. Texas er fyrir vestan. Kannski ekki alveg į vestfjöršum en žś skilur hvaš ég į viš...Veistu, žaš er vošalega gott aš tala viš žig. Žś hefur svo mikiš og jįkvętt orkustreymi ķ tilfinningunum žķnum. En segšu mér meš žetta Texas. Er einhver hįr mašur žar? Grannur? Ķ köflóttri skyrtu?
- ”Jį, en ekki ķ köflóttri skirtu.”
- “Ķ hverju var hann žį?”
- “Hann var ķ fangelsi.”
- “Takk takk takk takk. Žaš er allt vošalega jįkvętt og gott ķ kringum hann og honum lķšur vošalega vel. Nś brosir hann.”
- “Jį en hann er ennžį lifandi. Hann fer ķ rafmagnsstólinn ķ nęstu viku.”
- “...Gott. Žį er hann nś svo gott sem daušur. En hver er Gunna? Gušrśn, Gunnhildur, Gušrķšur eša Guš-eitthvaš, Gušminn almįttugur, hįriš į henni er grįhęrt og žaš er eitthvaš aš henni ķ hnénu. Hśn er meš svona hné. Ég žarf aš tengja tengja tengja tengja žig alveg grķšarlega mikiš viš hnéš į henni. Žaš er svona einsog hśn sé svona meš eitthvaš ķ hnénu, lišamót eša eitthvaš. Žaš žarf aš kķkja eitthvaš į žaš.”
- Ja afi haltraši soldiš og hann hét einmitt Gunnlaugur.”
- “Takk takk. Konan hans kallaši hann einmitt Gunnu eftir aš hśn hafši séš hann aš nešan. Hann bišur vošalega vel aš heilsa. Sendir dśndur stuškvešjur til allra sem voru meš honum į Bindindismótinu ķ Galtarlęk 1957.”
- “Jįjį.”
- “Segšu mér, dóu afi žinn og amma ekki barnlaus? Įttu žau einhver börn?”
- “Jś, veistu, ég held aš žau hafi įtt einhver börn.”
- “Nei. Nei, žau įttu engin börn. Mundu bara hvaš ég sagši. Ertu sįtt viš mig?”
- “Jį, alveg obboslega.”
- “Žaš er gott, guš veri meš žér vina mķn. Og lįttu žér lķša vel ķ tilfinningunum žķnum. Og hugsašu meira um sjįlfan žig. Žaš geri ÉG. Annars vęri ég ekki aš vinna viš aš blóšmjólka trśgjarna vanvita og hręra ķ tilfinningum syrgjenda og gefa lęknisfręšileg rįš og beygja hegningarlög um fjįrsvik. Ertu sįtt viš mig?”
- “Jį, alveg grķšarlega sįtt.”

Ég spyr: Hver getur veriš sįttur viš svona pķp? Hverskonar fólk trśir į svona rugl? Hverskonar draugar eru žaš eiginlega sem trśa į mišla? Fyrir utan nįttśrulega aš žessir gjaldmišlar hanga utanķ 253. grein almennra hegningarlaga en žar stendur aš noti mašur sér bįgindi annars manns, einfeldni hans og fįkunnįttu ķ gróšaskyni žį varši žaš fangelsi allt aš tveimur įrum, meš vaselķni og jśgursmyrsli og alle gręer.

Ég endurtek žaš sem Houdini sagši, heišarlegi töframašurinn sem mest vit hafši į mišlum og žeirra blekkingarašferšum. Hann sagši, einsog įšur sagši: “Smįtt og smįtt varš mér ljóst hve ósęmileg svik žaš eru aš flytja hrekklausu fólki lognar oršsendingar frį lišnum mönnum, og stundum veršur žaš til žess aš menn bķša alvarlegt tjón į sįlu sinni.”

Žetta er rétt hjį honum. Og menn mega ekki viš žvķ aš bķša alvarlegt tjón į sįlu sinni vegna žess aš fólk sem trśir mišlabulli hlżtur aš hafa bešiš alvarlegt tjón į heila sķnum.

Foringinn hefur talaš.

Sverrir Stormsker 19.01.2005
Flokkaš undir: ()

Višbrögš


Hrönn - 19/01/05 01:00 #

Verš bara aš taka undir žetta allt saman. Ég hlusta stundum į įkvešinn śtvarpsmišil bara til aš lįta žaš pirra mig hvaš fólk lętur rugla ķ sér. Einmitt žetta: "verš aš tengja ömmu žķna viš sveit" og žaš er mišaldra kona ķ sķmanum. Hvar annars stašar en ķ sveit bjó fólk um aldamótin 1900? Og svo framvegis.


Karl Birkir - 19/01/05 09:29 #

Bara Sverrir sjįlfur Stormsker byrjašur aš skrifa innį vantrś ? ;)

Góš grein.


urta (mešlimur ķ Vantrś) - 19/01/05 13:50 #

Okkur vantar nżjan Houdini - meš nęgan heišarleika til žess aš koma upp um mišla og alla ašra sem stunda blekkingarleiki gagnvart öšru fólki.

Reyndar dugar žaš ekki alltaf til - hve margir eru ekki bśnir aš benda į žį augljósu stašreynd aš žaš fyrirfinnst enginn guš ķ veröldinni...


Birgir Baldursson (mešlimur ķ Vantrś) - 19/01/05 14:07 #

Viš höfum alltaf Randi og milljón dollarana hans.


abcdefg.... - 19/01/05 14:40 #

Mér fannst greinin góš, en ég er samt sem įšur jafn sannfęrš um aš Guš er til eins og žaš aš sólin er til. Ef viš mannfólkiš, meš okkar takmörkušu vitsmuni, gętum śtskķrt Guš vęri hann nś ekki mjög mikilsmegnugur. En hvaš mišla og annaš slķkt varšar er įlit mitt afar lķtiš. Žetta eru hreinar og beinar féžśfur og ef einhverjir žeirra virkilega heyra ķ öndum og draugum aš žį er ég samt sem įšur viss um aš žaš eru ekki lįtnir ęttingjar mannanna heldur eitthvaš mun skuggalegra, kannski gešveila jafnvel? Svo eru sumir mišlar sem koma upp um hręsni sķna įšur en žeir einu sinni "komast ķ samband viš žį lįtnu" žvķ žeir fara meš fašir voriš og tjį trś sķna į Guš og hafa sķšan aš atvinnu žaš sem stendur ķ Biblķunni aš Guš fyrirlķti! Žaš stendur svart į hvķtu ķ Biblķunni aš Guš hafi vanžóknun į mišlum, andatrś og öšru slķku og vill ekki aš menn ašhyllist slķkt eša leiti ķ žaš og segir ennfremur aš žetta sé af hinu illa. Svo hvernig getur mišillinn žį veriš annaš en hręsnari ef hann byrjar mišilsfundi sķna į bęn til Gušs?

Pęliš endilega ķ žessu.


Birgir Baldursson (mešlimur ķ Vantrś) - 19/01/05 15:08 #

Ef viš mannfólkiš, meš okkar takmörkušu vitsmuni, gętum śtskķrt Guš vęri hann nś ekki mjög mikilsmegnugur.

Žessi mįlsgrein er algerlega merkingarlaus. Viš gętum rétt eins sagt: Ef viš, meš okkar takmörkušu vitsmuni, gętum śtskżrt Seif, Vishnu, Žór, Ósķris og Gśrglebśbb, vęru žessir gušir ekki mjög mikilsmegnugir.

Žaš geta hugsaš upp veru sem er óskiljanlega mįttug sannar ekki tilvist hennar.


urta (mešlimur ķ Vantrś) - 19/01/05 15:42 #

Žaš er merkilegt aš žeir sem kalla sig "trśaša" - t.d. telja sig "sjį guš eins vel og sólina" (?)hefja sig gjarnan yfir ašra sem einnig segjast trśa į guš bara af žvķ aš žeir segjast komast ķ samband viš lįtna!


Helgi Briem - 19/01/05 15:48 #

Žetta er svo skrķtin tilviljun, Birgir. Ég veit einmitt allt um Gśrglebśbb, svo undarlegt sem žaš mį viršast.


Vésteinn Valgaršsson (mešlimur ķ Vantrś) - 19/01/05 16:05 #

Jamm, žaš er merkilegt hvaš žaš er margt fólk sem upplifir tilfinningu sem žaš tślkar sem "guš" og tekur žvķ sem sönnun į tilvist gušs, žótt hęgt sé aš skżra tilfinninguna eša jafnvel kalla hana fram meš ašferšum sem menn hafa į valdi sķnu. Var ekki til Vantrśargrein sem fjallaši um "mešvitaša įsókn ķ vanžekkingu"? Ég mundi halda aš ef eitthvaš félli undir žaš, žį sé žaš višleitni margra til aš śtskżra undursamlega tilfinningu meš dulśš og gefa sér fyrirfram aš engin rökrétt skżring sé į henni. Fyrir utan žaš hvernig fólk sér ekki žversagnirnar ķ eigin hugmyndum um heiminn, eša vill ekki vita af stašfestingartilhneigingunni eša öšrum tilhneigingum sem vér menn höfum.


Birgir Baldursson (mešlimur ķ Vantrś) - 19/01/05 16:27 #

Hér er greinin um mešvitaša įsókn ķ fįvisku.


francisrossi - 30/05/06 18:02 #

Ég held aš höfundur žessarar greinar hafi frekar litla žekkingu į sögu spķritisma og hlutverk Houdini ķ žvķ. Sir Arthur Conan Doyle (jį, sį sami sem skrifaši Sherlock Holmes), sannkallašur postuli spķritķsma, lenti nokkrum sinnum ķ deilum viš Houdini og jafnvel vildi eini sinni vešja viš hann um hvort Houdini gęti lżst śtliti dįins fręnda sķns eins og mišlar geršu. Houdini hafnaši samt vešinu og minntist aldrei aftur į žaš.

Lesiš žiš einnig eftirfarandi brot śr "Sögu spķritualisma" um hvernig Houdini mistókst aš herma eftir mišlum:

"Mr. William Oxley, of Manchester, describes how on February 5, 1876, a beautiful mould of a lady's hand was obtained, and how a subsequent mould of the hand of Mrs. Firman the medium was found to be quite different. <...> Oxley experimented with him in Manchester in 1876, and had the same success as with Mrs. Firman. On this occasion different moulds from two separate figures were obtained. Oxley says of these experiences, "The importance and value of these spirit moulds cannot be overestimated, for while the relation of spiritual phenomena to others of doubtful and sceptical turn is valuable only on the ground of credibility, the casts of these hands and feet are permanent and patent facts, and now demand from men of science, artists, and scoffers a solution of the mystery of their production." This demand is still made. A famous conjurer, Houdini, and a great anatomist, Sir Arthur Keith, have both tried their hands, and the results, laboriously produced, have only served to accentuate the unique character of that which they tried to copy." (A.Conan Doyle, The History of Spiritualism Vol II (1926)) http://www.gutenberg.net.au/ebooks03/0301061.txt

Aš lokum vil ég vķsa ķ greinina "Houdini og andar" sem Conan Doyle skrifaši ķ Westminster Gazzette, 22. nóv 1926. Ķ greinnni segir um mišilsfund meš žįtttöku Houdini, Conan Doyle og eiginkonu hans sem hafši mišilshęfileika. Žeir köllušu lįtnu móšur Houdini sem lét frś Doyle skrifa 15 blašsķšur eftir sig. Žegar Houdini var bśinn aš lesa žetta upp, varš hann daušafölur. Sķšan bauš Doyle honum aš spyrja móšurina einhverrar spurningar ķ huganum įn žess aš bera hana fram. Houdini gerši žetta og fékk svariš strax sem hann taldi sjįlfur vera rétt. Hins vegar, lżsti Houdini žessum atburši į mjög nišrandi hįtt ķ sķšari skrifum sķnum, sem vakti furšu Doyle. Aš sögn Doyle, sżndi Houdine mjög takmarkaša vitneskju, jafnvel fįvisku varšandi spķritisk mįlefni auk ótalinna villna og śtśrsnśninga.

Skömmu fyrir dauša Houdini birtist móšir hans aftur ķ gegnum annan mišil og lżsti yfir óįnęgju sinni meš yfirvofandi dauša sonarins į hįpśnkti starfsferils hans sem hśn spįši fyrir. Spįin gekk eftir fljótlega enda dó hann 51 įrs aš aldri.


Óli Gneisti (mešlimur ķ Vantrś) - 30/05/06 20:42 #

Eša kannski aš žś sért ekki sérstaklega vel aš žér:

Houdini's account, however, was much different. There were various details which could not be reconciled with what he knew about his mother. «Although my sainted mother had been in America for almost fifty years», he wrote, «she could not speak, read nor write English», and Lady Doyle's message was in perfect english. Also, her message began with the sign of a cross: hardly, the wife of a rabbi would have communicated such a symbol. Furthermore, Houdini had kept on thinking all the time about familiar things that he had always discussed with his mother, he expected some reference to them in the message. There was none, as there was no reference either to the fact that the day before the séance, June 17, was the birthday of Houdini's mother." http://www.cicap.org/en_artic/at101009.htm

Arthur Conan-Doyle er alręmdur fyrir aš hafa falliš fyrir hinni og žessi vitleysunni og hans mat er lķtils virši. Žaš aš benda į Cottingley įlfana er eiginlega nóg til aš afskrifa hann ķ svona įlitamįlum. http://www.randi.org/encyclopedia/Cottingley%20fairies.html


francisrossi - 31/05/06 09:02 #

Žessu svarar Conan Doyle ķ sömu greininni. Athugasemdir Houdini sżna hversu lķtiš hann skildi ķ spķritisma. Samskipti milli andans og mišilsins fara fram ķ huganum og andinn lętur mišilinn aš tjį hugsanir sķnar į móšurmįli mišilsins. Aš vķsu er til svona fyrirbęri sem heitir "xenoglossy" žegar mišill talar į óžekktu tungumįli, en žį er mišillinn ķ transi og žetta er allt önnur tegund af mišlum en sś sem frś Doyle var, hśn skrifaši eftir móšur Houdini (sem var jiddķskumęlandi) ķ gegnum "automatic writing".

Varšandi krossinn skrifar Conan Doyle aš žetta hafi stafaš einfaldlega af žvķ aš eiginkonan hans hafi veriš vön aš setja krossmerki į pappķr į mišilsfundum žvķ aš hśn tryši aš žetta myndi bjarga henni frį svikum.

Conan Doyle var meš gķfurlega reynslu ķ spķritiskum mįlum og afskrifa hann svona einfalt dugir ekki. Hann gat aš sjįlfsögšu gert mistök eins og allir gera (og hann višurkenndi sum mistök sjįlfur eftir dauša sinn), en almennilega finn ég ekki vitleysu ķ bókum og greinum hans, žvķ aš hann rökstyšur mįlstaš sinn alltaf. Hann skķrskotaši til reynslu og tilrauna margra annarra, ž.į.m. heimsžekktu ensku ešlisfręšinganna Oliver Lodge og William Crookes sem voru forystumenn ķ sįlarrannsóknum. Listi yfir vķsindamenn sem voru stušningsmenn spķritķsmans er ansi langur og innifelur jafnvel Nóbel-veršlaunahafa. Aš afskrifa žį alla meš einu höggi er žaš sem sķst skal gert.


francisrossi - 31/05/06 09:22 #

Varšandi fleira sem Houdini skrifar, getum viš ekki stašhęft meš vissu aš žetta vęri móšir hans en enginn annar (žaš gat jś veriš annar andi!). Višbrögš Houdini eru mjög breytileg og žeim ekki treystandi. Fyrst višurkennir hann aš žetta sé móšir hans, og žremur dögum sķšar sparar hann ekki oršum til aš lżsa gleši sinni ķ samtali viš Conan Doyle, en sķšan breytir mįlstaš sķnum į 180°. En sś stašreynd aš andinn svaraši rétt spurningu sem Houdini spurši ķ huganum segir allt.


Óli Gneisti (mešlimur ķ Vantrś) - 31/05/06 10:06 #

Žś stašhęfšir nś ķ fyrri athugasemd aš žetta hefši veriš móšir Houdini. Fljótur aš bakka. Žetta er lķka hentug afsökun, žaš aš geta alltaf afsakaš rangar upplżsingar meš žvķ aš segja aš žaš sé ekki hęgt aš treysta öndunum. Ég myndi segja aš žaš vęru mišlarnir sem eru ekki traustsins veršir.

Houdini višurkenndi aldrei aš žetta vęri móšir sķn, žaš var bara Conan-Doyle sem hélt žvķ fram. Varšandi žaš aš lęknirinn hafi višurkennt sum mistök sķn eftir daušann hef ég lķtiš um aš segja enda fįrįnleg stašhęfing (hvernig geturšu veriš viss um aš žaš hafi veriš hann sjįlfur?).

Crookes: http://www.randi.org/encyclopedia/Crookes,%20Sir%20William.html

Lodge: http://www.randi.org/encyclopedia/Lodge,%20Sir%20Oliver%20Joseph.html


francisrossi - 31/05/06 20:29 #

Ég var ekki aš sverja og sįrt viš leggja aš žetta hefši veriš raunar móširin. Houdini var eini mašurinn sem gat skoriš śr um žaš. Ég get bara fullyrt aš į umręddum mišilsfundi og į nęstu dögum žar į eftir voru višbrögš Houdini ķ žį veru aš hann višurkenndi móšurina. Enga ašra įlyktun getum viš dregiš śr vitnisburši Conan Doyle. Hefur žś Óli Gneisti setiš einhvern tķma mišilsfund? Ég eyddi öllum efasemdum mķnum enn į fyrsta fundi, žar sem var alveg ljóst aš žar var önnur vera sem var aš tala ķ gegnum mišilinn ķ ljósi bęši žess sem var sagt frį fortķš minni og žess sem gekk sķšar eftir.

Viš getum veriš vissir um aš Doyle hafi sneriš aftur eftir dauša sinn ķ andanum žvķ aš fyrsta skeyti aš handan frį honum sem var tekiš į ljósmyndaplötu sżndi rithönd hans.

Hvaš snertir Crookes, hef ég ekkert heyrt um afskipti hans af Showers. Hann byrjaši algjörlega vantrśašur į mišla en eftir margar tilraunir meš Home og sérstaklega Florence Cook skipti um skošun og varš aš heittrśušum stušningsmanni mišilsfyrirbęra, sjį nįnar http://www.survivalafterdeath.org/books/crookes/researches/contents.htm

Varšandi Lodge hef ég ekkert aš athuga viš hlekkinn sem er bara oršin tóm. Jį, žaš var ekkert sęldarlķf hjį žessum snillingum aš halda fram sķnum skošunum undir įsóknum kollega sinna, fjölmišla og alls umheimsins.


Óli Gneisti (mešlimur ķ Vantrś) - 31/05/06 21:46 #

Višbrögš Houdini voru ekki į žį leiš, hann var reyndar lengur aš bregšast viš en venjulega vegna vinįttu sinnar viš Conan-Doyle enda erfitt aš gagnrżna vini sķna.

Trśgirni žķn į sér vęntanlega ekki margar takmarkanir. Hvers vegna gat móšir Houdini ekki talaš ungversku ķ gegnum mišil į mešan Conan-Doyle gat gefiš eiginhandarįritun?

Nei, ég hef ekki setiš mišilsfund en Kįri Svan Rafnsson sem er mešlimur ķ Vantrś hefur setiš ótal slķkar samkomur og žaš varš til žess aš hann missti trśnna į žęr. Ég hef hins vegar séš og heyrt upptökur af mišilsfundum og žetta er mjög ósannfęrandi.

Ég tel aš ef einhverjir yfirnįttśrulegir hęfileikar vęru til stašar hjį mišlunum žį vęri aušvelt aš stašfest žaš meš vķsindalegum ašferšum. Hefuršu annars tekiš eftir žvķ hvaš hęfileikum mišla hefur fariš mikiš aftur frį tķmum Conan-Doyle? Af hverju eru mišlar ekki lengur aš gefa frį sér śtfrymi sem vķsindamenn gętu rannsakaš? Hvaš kom fyrir?


francisrossi - 03/06/06 08:34 #

Mér vitanlega kunni móšir Houdini yiddķsku, ekki ungversku. Eiginkona Conan Doyle var ekki žeim hęfileikum gędd aš geta framleitt svona fyrirbęri, hśn var eingöngu "įtomatķskur" mišill.

Ég žekki persónulega bęši mišla og žį sem rannsaka žetta og hafa hvorir tveggja stundaš žetta svo įratugum skiptir og žeir hafa ekki fundiš fyrir vonbrigšum. Aš sjįlfsögšu er mikiš um žį sem yfirgefa žetta, žvķ aš žetta er ekki einu sinni frķstundargaman og jafnvel getur veriš hęttulegt.

Ķ dag viršast vera fęrri mišlar en fyrir 100-150 įrum, aš mķnu mati af žeirri einu įstęšu aš žetta er ekki lengur ķ tķsku (eins og žaš var žį) og žess vegna mun fęrri tękifęri aš gera fólki kleift aš komast aš mišilshęfileikum sķnum. Žaš viršast žó vera margir sem hafa žessa hęfileika hulda.

Sem dęmi nefni ég eitt skeyti frį anda sem greindi frį žvķ hvernig hann fylgdist meš vetrar-Ólympiuleikunum ķ Saraevo'1984. Hann sagši aš hann sęi ķ gegnum višstadda įhorfendur žvķ aš mešal žeirra vęri mikiš um mišla. Aš sjįlfsögšu voru žeir ekki eiginlega mišlar, heldur voru meš mišilshęfileika sum žį grunaši lķklegast ekki um.


Óli Gneisti (mešlimur ķ Vantrś) - 03/06/06 10:48 #

Ég held aš mamma hans hafi talaš ungversku, jiddķsku og žżsku en mišillinn gat ekki komiš neinum af žessum tungumįlum frį sér. En aš sjįlfssögšu ertu bara aš vķkja žér undan spurningunni. Af hverju gat Arthur Conan-Doyle skiliš eftir įritun į mešan frś Houdini gat ekki talaš sitt eigiš tungumįl?

Vitnisburšur žinn er aš sjįlfssögšu marklaus nema aš žessir mišlar leyfi vķsindamönnum aš rannsaka hęfileika sķna og stašfesta. Randi bķšur žeim milljón ef žeir hafa einhverja yfirnįttśrulega hęfileika sem er hęgt aš sżna fram į.

Vantrś myndi jafnvel taka aš sér aš setja upp forpróf į Ķslandi ef mišlarnir og Randi samžykkja. Mišlarnir žurfa bara aš śtskżra hvaš žeir geta gert og žį er hęgt aš finna leiš til aš prófa hęfileikana.

Lokaš hefur veriš fyrir athugasemdir viš žessa fęrslu. Viš bendum į spjalliš ef žiš viljiš halda umręšum įfram.