Megi íslensk þjóð fagna á jólum í einlægri trú og trausti til hans sem er „vegurinn, sannleikurinn og lífið“. Jól verða aldrei haldin án vitundar um hann. Skorti slíka vitund verða jólin ekkert annað en tilbeiðsla við altari mammóns, altari eilífs dauða og myrkurs í fimbulköldum faðmi tlilgangsleysis og falsvona. #

Örn Bárður Jónsson, ríkiskirkjuprestur

Þegar Guð hverfur úr lífi fólks og þjóða er hætta á að á nokkrum kynslóðum rýrni gildin, daprist munur góðs og ills, siðgreind fólks veiklist og þar með verði flest eða allt leyfilegt.

Sigurður Árni Þórðarson á trú.is

Finnski guðfræðingurinn Jaakko Heinimäki segir í bók sinni um syndirnar sjö að líf á Guðs vegum sé gott, fullt af hamingju og von. Líf án sambands við Guð er að ytri gerð algjörlega sams konar líf, en það er innst inni hamingjusnautt og án vonar. Mér finnst þess virði að staldra við og íhuga þessi orð um sjálft inntak lífsins sem skilur sig frá ytri gerð þess. #

Kristín Þórunn Tómasdóttir, ríkiskirkjuprestur í prédikun árið 2004

Það er ekkert rangt við það, þegar meirihluti foreldra vill að beðin sé borðbæn í skóla, farið sé í kirkju á hverju misseri, haldnar séu kristilegar helgistundir við voveifleg slys nemanda eða starfsmanns skólans, að trú meirihluta skólans fái að ráða. Munum að 94% þjóðarinnar eru meðlimir í kristnum trúfélögum.

Fyrsta boðorðið er: “Ég er Drottinn guð þinnn, þú skalt ekki aðra Guði hafa.” Þetta er stefna trúarinnar og þarf að verða ríkulegra í stofnunum samfélagsins. #

Sigurður Árni Þórðarson, ríkiskirkjuprestur í prédikun árið 2005

Án trúar verður kærleikurinn eigingjarn og yfirborðskenndur, og án kærleika á þessi heimur enga von.

Pétur Þórarinsson, úr predikun við upphaf kirkjuþings