Á að aðskilja ríki og kirkju? Eins og nafnið gefur til kynna, þá aðhyllist jafnaðarmaður jafnrétti. Ef maður leggur jafnrétti til grundvallar þá eru fá pólitísk deilumál nútímans jafn auðveld úrlausnar og aðskilnaður ríkis og kirkju. Með ríkiskirkjufyrirkomulaginu er eitt trúfélag í forréttindastöðu, bæði hvað varðar lög og fjárframlög frá ríkinu. Önnur trúfélög, meðlimir þeirra og þeir sem eru utan trúfélaga eru annars flokks. Auðvitað á að laga þetta með aðskilnaði ríkis og kirkju.
Því miður er Þjóðkirkjan sjálf stærsti andstæðingur aðskilnaðar ríkis og kirkju.
Þó svo að það séu einhverjir einstaklingar innan forrystusveitar Þjóðkirkjunnar sem styðja aðskilnað, þá eru þeir í örlitlum minnihluta. Þjóðkirkjan hefur barist hart gegn aðskilnaði og gerir það enn. Það er að vissu leyti skiljanlegt. Þau vilja ekki losna við forréttindin og það getur verið freistandi að hanga á ríkisspenanum.
En þar sem Þjóðkirkjan er helsti andstæðingur aðskilnaðar, þá er stuðningur við hana stuðningur við áframhaldandi samband ríkis og kirkju. Skráning í Þjóðkirkjuna styrkir hana bæði fjárhagslega og svo notar kirkjan fjölda skráðra meðlima sem rök fyrir ríkiskirkjufyrirkomulaginu. Skráning úr Þjóðkirkjunni er því stuðningur við aðskilnað ríkis og kirkju.
Þess vegna ætti jafnaðarmaður sem vill vera samkvæmur sjálfum sér að skrá sig úr Þjóðkirkjunni.
Ef hann vill tilheyra frjálsu trúfélagi sem líkist Þjóðkirkjunni, þá getur hann gengið í Fríkirkjuna í Reykjavík, Fríkirkjuna í Hafnarfirði eða Óháði söfnuðinn. Eða þá bara Ásatrúarfélagið eða Siðmennt. Svo er auðvitað hægt að skrá sig utan trúfélaga (og þar með lækkað útgjöld ríkisins um 12.000 krónur á ári).
Því hvet ég þig, kæri jafnaðarmaður, til þess að skrá þig úr Þjóðkirkjunni.
Mynd fengin hjá Vanessa K
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.