Í Morgunblaðinu, Fréttablaðinu og á visir.is birtist í dag yfirlýsing varðandi erindi Vantrúar til siðanefndar Háskóla Íslands frá 109 háskólamönnum við íslenska háskóla og stofnanir, en þar af skrifa 84 kennarar og starfsmenn við Háskóla Íslands undir yfirlýsinguna.
Í erindi Vantrúar var gerð athugasemd við kennslu í námskeiðinu Nýtrúarhreyfingar haustið 2009, þar sem meðal annars var fjallað um félagið og félagsmenn. Félagar í Vantrú telja augljóst út frá glærum námskeiðisins að umfjöllun um félagið hafi verið einhliða og gefið villandi mynd af því. Í siðareglum Háskóla Íslands segir í grein 2.1.3:
„Kennarar, sérfræðingar og nemendur eru gagnrýnir á sjálfa sig og vanda dóma sína. Þeir falsa ekki eða afbaka upplýsingar, gögn eða niðurstöður rannsókna. Þeir gæta þess að birtar niðurstöður veiti ekki einhliða og villandi mynd af viðfangsefninu. Þeir forðast hvers kyns mistök og villur í rannsóknarstarfinu. Verði þeim á mistök viðurkenna þeir þau og gera það sem þeir geta til að bæta fyrir þau.“
Í samræmi við siðareglur Háskóla Íslands, töldu félagar í Vantrú það vera rétt sinn að senda erindi inn til siðanefndar Háskólans, enda hefur siðanefndin tekið sambærileg mál fyrir áður. Í fyrrgreindri yfirlýsingu háskólamanna er kennslan um Vantrú í námskeiðinu Nýtrúarhreyfingar sögð vera til fyrirmyndar og að hvergi hafi hallað á félagið. Þetta er stutt með yfirlýsingum nemenda er sátu námskeiðið. Við spyrjum: Er alveg öruggt að þessir nemendur hafi þá þekkingu á Vantrú, sem þarf, til að sjá í gegnum skrumskælingu kennarans á félaginu? Næsta sunnudag verður vonandi fjallað um glærurnar og hvernig málið horfir við Vantrú í Morgunblaðinu.
Það sem félögum í Vantrú þykir alvarlegt við yfirlýsinguna, er skortur á faglegum og akademískum vinnubrögðum þeirra, sem skrifuðu undir hana. Enginn þessara kennara og háskólastarfsmanna hafði fyrir því að kynna sér hlið Vantrúar með því að ræða við okkur. Það hefði þeim þó verið í lófa lagt, enda höfum við ávallt fagnað samskiptum og boðið upp á frjálsleg skoðanaskipti á vefsíðu okkar, vantru.is, þar sem opið er fyrir athugasemdir. Er það ekki ein af grundvallarforsendum akademísks starfs, sérstaklega í túlkunarvísindum, að kynna sér mál vel frá öllum hliðum áður en afstaða er tekin? Við í Vantrú getum auðvitað ekki svarað því, en að okkur læðist einnig sá grunur að fáir þessara háskólamanna hafi haft samband við siðanefndarmenn til að kynna sér þeirra hlið.
Í forspjallsvísindum (og skyldum námskeiðum), sem hafa verið mikilvægur þáttur í grunnnámi við Háskóla Íslands, er minnt á þá siðferðilegu kröfu, sem gerð er til fræðimanna, að rangt sé að mynda sér skoðun út frá ófullnægjandi forsendum. Telja allir þessir kennarar og háskólamenn sig hafa haft fullnægjandi forsendur í málinu, jafnvel þótt þeir hafi aðeins kynnt sér aðra hlið málsins? Mögulega skrifuðu sumir undir þessa yfirlýsingu í flýti eða hugsunarleysi, og það er einnig alkunna að tímaskortur þjakar háskólafólk sem aðra, sérstaklega í miðri prófatíð, svo ekki er viðbúið að allir hafi haft tíma til að kynna sér málið til fullnustu. Það er þó ekki afsökun fyrir að skrifa undir yfirlýsingu sem þessa án þess að kynna sér athugasemdir allra aðila.
Enn fremur hafa Vantrúarfélagar miklar áhyggjur af þeim alvarlega undirtóni, sem greina má í yfirlýsingunni. Þar er þvertekið fyrir að vinnubrögð háskólakennarans hafi á nokkurn hátt verið ámælisverð eða gefið villandi mynd af viðfangsefninu, og undir það skrifa yfir hundrað háskólastarfsmenn, án þess að hafa rætt við Vantrúarfélaga eða fengið þeirra sjónarhorn. Út frá þessum forsendum er svo ráðist að siðanefnd, og henni gefið að sök að láta undan óréttmætum utanaðkomandi þrýstingi.
Fyrir það fyrsta er augljós ástæða fyrir því að Háskólinn hefur sett sér siðareglur og skipað siðanefnd. Henni er ætlað að taka faglega og yfirvegað á málum sem þessum, þótt hún hafi ekki fengið frið til þess að þessu sinni. Hinn alvarlegi undirtónn birtist í hálfgerðri hótun um að háskólakennarar muni einfaldlega draga kennslu sína inn í skel, hætta að nota glærur eða taka tíma upp fyrir fjarnema. Við teljum það afar óæskilegt viðhorf að það verði einfaldlega hætt að stunda opna og frjálslega kennslu, líkt og tíðkast hefur í Háskóla Íslands, ef látið verði undan kröfum utanaðkomandi hópa. Við teljum þvert á móti að háskólakennarar stundi almennt fagleg vinnubrögð og hafi fulla burði til að takast á við þrýsting hópa utan háskólasamfélagsins.
Viðbrögð háskólamanna ættu að sjálfsögðu að vera algjör andstæða við þetta: Það þarf að styðja betur við starf siðanefndar Háskólans og verja hana fyrir öllum utanaðkomandi þrýstingi, en einnig þarf að styrkja starf hennar innan Háskólans svo kennarar og starfsmenn geti ekki haft áhrif á hana í eigin málum, því enginn er dómari í eigin sök. Enginn hefur enn komist í gegnum lífið án þess að misstíga sig. Er algjörlega fráleitt að ímynda sér aðstæður þar sem háskólakennarar stíga út fyrir þann ramma sem siðareglur Háskólans setja þeim, þannig að vinnubrögð verði faglega og siðferðilega óverjandi? Enn fremur þyrfti að opna kennslu í Háskólanum upp á gátt, taka allar kennslustundir upp og setja upptökurnar ásamt öðru kennsluefni á netið og gera það þannig opinbert. Það væri að sjálfsögðu ekki gert með það í huga að hægt væri að njósna um kennara eða hnýta í þá, heldur væri gagnsæi einfaldlega aukið og þannig gætu einnig allir landsmenn notið kennsluefnisins og séð þá hlutlausu, vönduðu og faglegu umfjöllun, sem kennsla í Háskólanum er.
Sú lausn sem þessir 84 kennarar og starfsmenn Háskóla Íslands bjóða upp á, að slá á fingur siðanefndar og hóta að minnka gagnsæi í kennslu sinni, er afar varhugaverð. Félaga í Vantrú, sem margir hverjir hafa stundað eða stunda enn nám við Háskóla Íslands, setur hljóða við þessa yfirlýsingu. Við vonum svo sannarlega að hún hafi ekki almennan hljómgrunn meðal starfsmanna Háskóla Íslands, annarra háskólastofnana eða eiganda Háskólans, íslensku þjóðarinnar.
Virðingarfyllst,
félagsmenn Vantrúar
Til hvers er að hafa siðanefnd í HÍ þegar skilaboðin til þeirra sem klaga eru þau að rakka niður þann sem klagar?
Það er beinlínis fáránlegt að virt háskólafólk skuli skrifa undir þessa yfirlýsingu. Það nær ekki nokkurri átt.
Ég tel víst að múgæsing hafi gripið um sig meðal þessara fræðimanna. Þessi viðbrögð munu koma einhverjum um koll.
Ég skora á ykkur að krefjast þess að málið verði tekið upp aftur hjá siðanefndinni og botn fenginn í málið á formlegan og réttan máta.
Það skal engan undra að þessi stofnun teljist með þeim slakari í heimi. Þarna eru starfsmenn farnir að haga sér eins og klerkastétt sem ekki megi gagnrýna né hrófla við. Þarna telja þeir sig hafa einhvern helgan rétt til að útbúa námsefni sitt án nokkurra siðferðis né vísindaviðmiða og telja þann rétt vera grundvöll að menntun í landinu.
Er ekki best að þeir gangi alla leið og krefjist leyndar á námsefni. Þeir eru komnir langleiðina hér í þessu móðursýkislega plaggi.
Hvaða fólk er þetta? Er rétt að greina það aðeins betur og fá það út hjá þeim hvort það hefur kynnt sér málavöxtu eða yfirleytt lesið það sem það skrifaði undir?
Kannski er eina leiðin til að Vantrú njóti sannmælis sú að senda upphaflega erindið einfaldlega aftur til siðanefndar.
Spurning hvort það finnist fólk í háskólasamfélaginu sem hægt er að skipa í siðanefnd til að fjalla um málið. 109 manns hafa skráð sig af þeim lista.
Stuðningsfólk Randvers Bjarna segir að þetta snúist ekkert um glærurnar, heldur klúður siðanefndar. Ég hvet ykkur í Vantrú að knýja fram úrskurð um hvort þessar glærur voru í lagi eða ekki.
10 túlkunarsérfræðingar (hvað sem það nú er) eru ekki siðanefnd og það er hennar að ákveða hvort Randver Bjarni hafi farið yfir strikið (sem ég tel augljóst)
Ég er sammála Jóni Steinari. Eins og þetta mál er orðið að þá er varla neitt annað í stöðunni fyrir Vantrú en að senda erindið aftur inn til umfjöllunar og sleppa þá bara strax öllum hugmyndum um sættir.
Ég tek líka undir með Jóni Steinari - vel sagt. Mér hryllti við að sjá þessa yfirlýsingu, og að sjá kennara á mínu sviði þarna (þó enginn þeirra hafi að vísu kennt mér). Mér finnst minna og minna til þess koma að ljúka prófi frá HÍ :(
Háskóla Íslands hefur sett niður fyrir þetta. Frámuna léleg vinnubrögð fólks sem á að kallast fagfólk og fræðimenn.
Kvörtunin (ATH! Þetta var ekki KÆRA!! Það er munur á) á að fara aftur fyrir siðanefnd og það þarf að klára málið.
Heiður Háskóla Íslands er í húfi.
Sammála Jóni Steinari. Það er ekki hægt að tala endalaust um akademískt frelsi án þess að tala um þann ábyrgð sem fylgir frelsinu!
Án þess að vita mikið um þetta mál þá finnst mér augljós lausn að krefjast þess að siðanefndin taki þetta upp aftur og kveði upp dóm. Vegna athyglinnar verður allt gert vel og upp á yfirborðinu (vonandi) og deiluaðilar geta gengið sáttir frá borði vitandi að allt var unnið á grundvelli sanngirnis. Þá geta deiluaðilar hætt þessu fáránlega fjölmiðlavæli og snúið sér að öðrum hlutum.
Þetta gerðist:
Félagskapur kvartar yfir kennslu í HÍ - Kvörtunin fer til Siðanefndar HÍ.
Félagsskapurinn sem kvartar er rægður, gögnum stolið, snúið út úr þeim og rógs-pakkinn sýndur samstarfsfólki nafngreindra félagsmanna.
Félagsskapurinn er síðan sakaður um "einelti" við kennarann sem var klagaður.
Siðanefnd er ófær um að taka á málinu
Kennarinn hrósar sigri.
- - Allir búnir að gleyma ástæðum klögumálsins: Kennslunni - -
Í fyrsta lagi, grein 2.1.3 í siðareglum HÍ á við um rannsóknir, ekki kennslu. Rétt viðbrögð HÍ, þar með talið viðbrögð siðanefndarinnar, hefðu verið þau að vísa kvörtun Vantrúar umsvifalaust frá. Það er nefnilega enginn grundvöllur í siðareglunum fyrir kvörtun Vantrúar.
Í öðru lagi, þótt grein 2.1.3 ætti við um kennslu, sem hún gerir ekki, þá sé ég ekki hvernig hún gæti mögulega átt við um kennsluefni Bjarna Randvers. Það er nefnilega algjörlega innan ramma þess sem er fræðilega verjandi, án þess að það sé hafið yfir gagnrýni. Tilgangurinn með glærunum umdeildu er ljóslega ekki sá að bjóða upp á vörukynningu á félaginu Vantrú, heldur að draga fram ákveðna þætti í málflutningi félagsmanna sem eru fræðilega áhugaverðir fyrir gagnrýna umræðu, í samhengi námskeiðsins sem um ræðir. Það er því enginn grundvöllur í kennsluefninu fyrir kvörtun Vantrúar.
Í þriðja lagi, þá er það skelfilega vandræðalegt að Vantrú láti einhverjar glærur guðfræðikennara fara svona fyrir brjóstið á sér. Í guðanna bænum (djók) hættið þessu væli. Þið komið óorði á okkur guðleysingjana.
Mér þætti fróðlegt að fá að vita hver samdi þessa yfirlýsingu og gekk með manna á milli til undirritunnar. Það er kannski einhver ódefíneruð akademísk leynd yfir því.
Í palggin tekur bréfritari sér hlutverk dómara í málinu og úrskurðar um málið. Klárar það verk sem hann gerði siðanefnd ómögulegt að vinna. Hvaðan fær hann umboðið og hvernig dettur þessum mönnum í hug að skrifa undir "dóminn."
Hér er hálfvegis haft í hótunum og í niðurlaginu dreginn upp einhverskonar heimsendaspádóur yfir öllu námi í landinu fyrir það að fordæmi sé gefið fyrir því að enginn kennari sé lengur "óhultur" fyrir gagnrýni. Það er skiljanlegt að enginn lögmaður skuli skrifa undir þetta.
Það er ekki mikil stilling og yfirvegun í þessu plaggi og ekki er vísað til laga, reglna eða gagna. Þetta er hreint makalaust hnoð. Eiga þessir háttvirtu akademíkerar enga sjálfsvirðingu til?
Hvaðan kemur þessi herferð? Er hún frá Bjarna Randveri, GuðnaElíssyni og co eða er þetta spunnið upp hjá almannatengslafyrirtæki fyrir hönd einhverra annarra ótengdra. Kannski er hægt að vísa í upplýsingalög til að fríja kirkjuna af aðkomunni. Það væri ágætis byrjun.
Ég vil vita hvaðan þetta á sér rætur allavega.
Já, og auðvitað á að fara með þetta aftur á byrjunarreit. Kannski væri hægt að leita til lögmanna um að skipa óháða nefnd ef háskolinn er í vandræðum með hlutleysi innandyra.
Vandvirkni og heilindi 2.1.3 Kennarar, sérfræðingar og nemendur eru gagnrýnir á sjálfa sig og vanda dóma sína. Þeir falsa ekki eða afbaka upplýsingar, gögn eða niðurstöður rannsókna. Þeir gæta þess að birtar niðurstöður veiti ekki einhliða og villandi mynd af viðfangsefninu. Þeir forðast hvers kyns mistök og villur í rannsóknarstarfinu. Verði þeim á mistök viðurkenna þeir þau og gera það sem þeir geta til að bæta fyrir þau.
Garðar það verður ekki séð að þessi grein eigi EKKI við um kennslu. Hvernig þú kemst að annarri niðurstöðu er mér forvitni að vita.
Glærur Bjarna um Vantrú voru einmitt "birtar niðurstöður" á rannsóknum hans á félaginu. Þessi grein á mjög vel við.
Þessi grein sínir nákvæmlega vandamálið við trú: Fólkið sem skrifar undir hana trúir fyrir fram og vill ekki sjá hversu mikil afbökun á sannleikanum var í þessari kennslu Bjarna.
Og ef ég má bæta við þá er þetta alls ekki í fyrsta skipti sem "akademískt frelsi" hefur notað sem skjól fyrir hreint og klárt lélega kennslu - það eru nöfn á þessum undirskriftarlista sem ég veit að hafa ástundað slíkt og kemur mér ekki á óvart að skrifi undir svona. Þa.rna eru reyndar aðrir sem mér þykir miður að skuli leggja nafn sitt við þetta
Jón Steinar: Það var einn lektor í lögfræði frá Bifröst sem skrifaði undir.
Það hefur þegar verið skipuð óháð nefnd sem skoðaði málsmeðferð siðanefndarinnar. Engin í þeirri nefnd starfar innan HÍ og þar var m.a. Þórhallur Vilhjálmsson, yfirlögfræðingur Alþingis.
Sú nefnd fann þó nokkra hluti að því hvernig siðanefnd tók á málinu (og þá einkum fyrra tímabilið sem hún skilgreinir í skýrslu sinni). Það að þessi óháða nefnd skoðaði málið var, að því er mér skilst, ein af forsendum þess að Vantrú dró málið til baka á sínum tíma. Niðurstaða nefndarinnar var sú að siðanefnd gerði fleiri en ein mistök í málsmeðferð sinni og má því segja að hún beri mesta ábyrgð á því hvernig fór. Það væri svo sem hægt að hunsa niðurstöðu þessarar rannsóknarnefndar en þá getum við alveg eins farið að hunsa allar niðurstöður svipaðra nefnda ef við erum ósátt við niðurstöðuna.
Varðandi þessa yfirlýsingu þá er auðveldlega hægt að kynna sér hlið Vantrúarmanna og yfirferð þeirra á glærunum með að lesa umfjöllunina hér á heimasíðu ykkar og getur vel verið að margir þeirra sem skrifuðu undir yfirlýsinguna hafi skoðað heimasíðu Vantrúar og málstað þeirra áður en skrifað var undir. Nema ykkur finnist yfirferð ykkar á málinu í þeim 11 greinum sem birtar voru um glærurnar vera ófullnægjandi sé ég ekki af hverju er verið að kvarta yfir að enginn hafi talað við ykkur persónulega.
Varðandi það sem að Matti sagði þá má vissulega velta fyrir sér hvort að þetta gerir þessa 109 einstaklinga vanhæfa til að taka á þessu máli innan siðanefndar. Hægt er að nota skýrslu rannsóknarnefndarinnar til að rökstyðja að siðanefndin sem að tók á málinu til að byrja með sé líka vanhæf til að klára málið. Síðan þyrfti að gæta líka að hafa engan sem að hefur (opinberlega) stutt ykkur í þessu máli því að þeir hljóta að vera jafnvanhæfir og hinir 109 á sömu forsendu (að þeir hafi þegar tekið afstöðu).
En eftir að vera mikið að hugsa um þetta mál og í umræðum hér á síðunni finnst mér þetta vera orðið þreytt og hlakka til þegar því verður fyllilega lokið, sérstaklega í fjölmiðlum..
Ég verð að vera sammála Garðari hér. Það má alveg halda gagngrýna umræðu hvort vantrú stundi ákveðið trúboð þótt ég sjálfur líti á það sem barrátufélag gegn hindurvitnum. Ég styð það sem slígt félag.
Þetta með að "trúleysi sé trú" er þó frekar komið frá hlutlausum(agnostic) einstaklingum en ekki trúuðum.
Agnostic sýn á trúleysingjum er að þeir trúa á tilviljun.
Orðið atheist felur í sér að vera án guð/a á meðan agnostic felur í sér að vera án þekkingar.
Þá má ekki misskilja mig að ég sé að segja að sú leið sé réttari eða feli í sér meiri visku. Heldur aðeins að árétta að efahyggjumenn lýta ekki allir sömu augum á hlutina.
Að sjálfsögðu eruð þið ósammála og það er vel vitað hvernig þið lítið á hlutina. En það má ekki gleyma og falla í þá sömu grifju og kristnir menn gerðu um aldir þegar allar gagngrýnar umræður voru þaggaðar niður með miklu ofsi.
Kristinn: Formlega er grein 2.1.3 í kafla sem snýr að rannsóknum (2.1), sá kafli sem snýr að kennslu er 2.2. Efnislega er grein 2.1.3 prýðileg útfærsla á kröfunni um heilindi í rannsóknum, hún segir ekkert um kennslu.
Árni: Glærurnar sýna gögn en ekki niðurstöður, auk þess eru gögnin kennslugögn en ekki rannsóknargögn. Og þó svo að um niðurstöður rannsókna væri að ræða, hvar á Bjarni að hafa birt þær?
Garðar: Er kennari s.s. að bera fram gögn þegar hann segir trúleysishreyfingar vera:
„vatn á myllu haturshreyfinga sem grafi undan allsherjarreglu samfélagins og almennu siðferði“
Garðar, þetta hefði verið verkefni siðanefndar. Ef málið er svona einfalt hefði siðanefnd væntanlega vísað erindi Vantrúar frá.
Það er misskilningur að Vantrú hafi kvartað vegna þess að fjallað hafi verið um félagið yfir höfuð. Við gerum ekki athugasemdir að um okkur sé fjallað í námskeiði um nýtrúarhreyfingar, jafnvel þó okkur þyki kjánalegt að setja okkur í þann flokk.
@Garðar
Gefum okkur að þú hafir rétt fyrir þér. Hefði þá ekki siðanefnd átt að vísa málinu frá strax í upphafi, hmmmm? ;)
Skrýtið hvernig sumum finnst allt í lagi að komið hafi verið í veg fyrir að Siðanefnd úrskurðaði í málinu af því að þeir vita hvernig úrskurðurinn hefði verið.
Raunverulega hneykslið í þessu máli er að hópur fólks innan Háskólans truflaði starf Siðanefndar með ósæmilegum hætti.
Eitt er gegnumgangandi í þessari umræðu.
það er alltaf verið að vísa í einhverja sem "töldu kennsluna í góðu lagi".
Álit þessara hefur ekkert að segja með klögumál Vantrúar. það apparat sem á að taka við svona klögumálum er SIÐANEFND HÁSKÓLANS.
Ekki nemendur, 109 kennarar og 10 túlkunarfræðingar.
-Siðanefnd HÍ.
Málinu var rústað fyrir þeim vegna þess að ekki var hægt að fá sjónarhorn Bjarna Randvers út. Hann neitaði að tala og lét lögfræðinginn sinn þegja fyrir sig.
Þetta er ömurlegt mál og ljóst að siðanefnd er lamað apparat sem má sín lítils þegar til kastanna kemur.
. . . . Svo er eitt sérkennilegt. Rökin fyrir því að klögun Vantrúar sé út í hött, eru sögð vera hliðstæð því ef að banksterar færu að gera athugasemdir við kennslu þar sem efnahagshrunið kemur fyrir.
Þetta er ágætis punktur en aðalatriði er að banksterinn verður að hafa, og á að hafa einhverja leið til að koma athugasemdum sínum áleiðis.
Með athugasemd til Siðanefndar HÍ er hann ekki að reyna að STÝRA UMRÆÐU UM SIG. heldur aðeins að beina því til siðanefndar hvort umræðan sé réttmæt eða ekki.
Hugsum okkur kennslu í trúarbragðafræði þar sem þjóðkirkjan er til umfjöllunar. Kennarinn varpar fram glærum um þjóðkirkjuna, þar sem aðalatriðin eru kynlífshneyksli, valdbeiting, ofbeldi, fjárdráttur og barnamisnotkun.
Kennarinn má kenna þetta, það er ekki spurning.
En þjóðkirkjan (eða hvaða samtök sem er) verður að hafa vettvang til þess að koma með athugasemdir um kennsluna.
Þetta gerði Vantrú. -Ekki til að "stýra umfjöllun um sig" eins og haldið hefur verið fram.
Í kjölfarið er brotist inn á spjallsvæði félagsins, efni afritað, snúið út úr innihaldinu og afbakað með skipulögðum hætti.
Þessu er svo dreift í Háskólanum TIL SAMSTARFSMANNA þeirra sem voru að tjá sig um óskild mál.
Fólki er lagt orð í munn og skoðanir gefnar upp um nafngreinda einstaklinga og þessum einstaklingum er síðna sýndur listinn með hinum meintu ill-yrðum!
Þetta eru viðbrögðin við athugasemd til siðanefndar Háskóla Íslands.
-Sveitattan
Þetta er svakalega sorglegt fólk sem skrifar undir svona plagg, mjög ófagmannlegt, og maður setur spurningamerki um gæði allrar kennslu í HÍ ef þessir kennarar eru svona hræddir við að vera gagnrýndir. "að sama skapi ber skólanum sem akademískri stofnun að standa vörð um það mikilvæga starf sem þar fer fram og vernda starfsmenn sína fyrir óréttmætum ásökunum..." Er það ekki einmitt verk siðanefndar að skera úr um það hvort ásökunin er réttmæt eður ei? Eða eiga kennarar að hafa opið leyfi til að skálda upp hvaða kjaftæði sem er, taka orð algerlega úr samhengi og óréttilega bera skít á fólk og félög? Eru þessir kennarar að gefa í skyn að þeir stundi þetta líka og treysti sér þvi ekki til að birta glærur sínar?
Þossi. Athugaðu eftirfarandi:
Sá sem ber fram athugasemd til Siðanefndar HÍ
á í hættu að það verði brotist inn í tölvupóst viðkomandi.
Á í hættu að það verði snúið út úr þessum pósti
Á í hættu að þessi póstur verði svo sýndur vinnuveitenda viðkomandi og honum sett orð í munn sem aldrei féllu
Þetta er hneyksli og Vantrú á að kæra þetta til lögreglunar.
Svona á ekki að fara með fólk sem kemur með athugasemdir vegna kennslu við HÍ.
Ég hef fylgst með þessu máli nánast frá upphafi í gegnum vantrúarvefinn (og hef nýlega leitað að meiri umfjöllun til að skoða þær hliðar sem í boði eru).
Ég á voðalega erfitt með að skilja hvernig kvörtun yfir rangfærslum í námskeiði getur snúist upp jafn mikil læti og raun ber vitni. Það að leggja þetta til jafns við takmörkun á akademísku frelsi eða ritskoðun/þöggun er alveg út í hött þar sem umfjöllun Vantrúar hefur verið opin þeim sem hafa áhuga alveg frá upphafi og þeir sem hafa viljað koma með gagnrök í umræðunni hafa haft greiða leið til þess.
Þegar ég leitaði að upplýsingum um "academic freedom" fann ég þetta á wikipedia:
"AFAF and those who are part of the campaign believe that it is important for academics to be able to express their opinions - not just full stop, but to put them to scrutiny and to open further debate." (hlekkur á wiki siðu.)
Akademískt frelsi á að vernda háskólafólk frá yfirvaldi og kúgun, sem ég á mjög erfitt með að setja í samhengi við athugasemd vegna ósanngjarnrar umfjöllunar frá frekar litlum félagasamtökum sem eru langt i frá með þessleg ítök í samfélaginu að þau geti á nokkurn hátt ógnað starfsframa eða öryggi nokkurs. Hvað þá að þau hafi bolmagn til að þagga eitt né neitt niður (né vilja til að þagga eitt né neitt niður ef út í það er farið).
Að auki er bent á að þetta frelsi til að tjá skoðanir sína hve óvinsælar sem þær eru er einmitt til þess að hægt sé að rökræða málin á gagnrýnin hátt, ekki til að hægt sé að skella fram órökstuddum skoðunum, fullyrðingum eða frösum teknum ur samhengi án þess að þurfa að rökstyðja mál sitt frekar.
Þegar ég svo heyri af þvi í þætti Harmageddon að mikils metið fólk hafi skrifað undir plaggið án þess að kynna sér málavexti almennilega þá brá mér, því að akademísk vinnubrögð eiga eftir því sem mér skilst að ganga út á að ræða málin á vitrænan hátt eftir að hafa kynnt sér þau, undirskrift að óathuguðu máli passar ekki inn í þá mynd að mínu mati.
Árni: Já, ef þetta stóð á glæru hjá Bjarna þá hefur það verið hluti af kennslugögnum hans.
Matti: Málið er svona einfalt og ef siðanefndin hefði ekki verið úti að aka og formaðurinn í meira lagi hlutdrægur, þá hefði kvörtuninni verið vísað umsvifalaust frá. Varðandi misskilninginn þá veit ég ekki hvort þú ert að beina þessu til mín, ég hef ekki haldið neinu slíku fram.
Laddi: Einmitt, það er nákvæmlega það sem hún hefði átt að gera.
Málið er svona einfalt og ef siðanefndin hefði ekki verið úti að aka og formaðurinn í meira lagi hlutdrægur, þá hefði kvörtuninni verið vísað umsvifalaust frá.
Gott að þú ert með þetta á hreinu. Reyndar vísaði Vantrú í fleiri ákvæði í siðareglum í erindi sínu - en flækjum málið ekki.
Síðari hluti athugasemdar minnar beindist ekki að þér.
Garðar, þú fullyrðir að glærurnar sýni gögn en ekki niðurstöður. Setningin sem ég sýndi þér er niðurstaða/fullyrðing. Grein 2.1.3 á greinilega við hér.
Matti: Yfirlýsing Vantrúar vísar einungis til gr. 2.1.3, því má ætla að það sé kjarninn í kvörtuninni.
Garðar:
- Rannsóknir, kennsla og nám
2.1 Ábyrgð gagnvart fræðunum
Vandvirkni og heilindi
2.1.3 Kennarar, sérfræðingar og nemendur eru gagnrýnir á sjálfa sig og vanda dóma sína. Þeir falsa ekki eða afbaka upplýsingar, gögn eða niðurstöður rannsókna. Þeir gæta þess að birtar niðurstöður veiti ekki einhliða og villandi mynd af viðfangsefninu. Þeir forðast hvers kyns mistök og villur í rannsóknarstarfinu. Verði þeim á mistök viðurkenna þeir þau og gera það sem þeir geta til að bæta fyrir þau.
Hvers vegna segirðu að þetta eigi bara við um rannsóknir? Þessi hluti fjallar um ábyrgð gagnvart fræðunum - kennsla fellur þar undir. Í 2.2 er fjallað um gagnkvæma ábyrgð kennara og nemenda, og þar segir m.a.
Leiðsögn
2.2.3 Kennarar temja nemendum sínum heilindi í ræðu og riti. Þeir haga kennslu, leiðsögn og þjálfun samkvæmt ýtrustu kröfum fræðigreinar sinnar um vönduð vinnubrögð. Þeir taka jafnframt mið af þeim starfsháttum við kennslu og próf sem Háskólinn viðurkennir.
Finnst þér Bjarni Randver hafa hagað kennslu skv. "ýtrustu kröfum" um vönduð vinnubrögð?
Tinna Gígja: Fyrri spurningu þinni er ég búinn að svara, sjá svar til Matta (Garðar - 14/12/11 08:56).
Seinni spurningin er góð og í raun eina hálmstrá Vantrúar í þessu máli, en samt hálmstrá. Svar mitt er afdráttarlaust já. Ef kvörtunin beindist að grein 2.2.3 hefði siðanefndin einnig átt að vísa málinu umsvifalaust frá, mögulega með dálítilli greinargerð um orðræðugreiningu, fræðilega gagnrýni og akademískt frelsi (sbr. gr. 2.3.3), meðlimum Vantrúar til fróðleiks og skilningsauka.
Fellur kennsla við Háskóla Íslands ekki undir siðareglur að þínu mati?
Matti: Jú, hún gerir það, bæði almennt og sérstaklega undir siðareglur HÍ, kafla 2.2.
Árni: Nei. Mig grunar að þú skiljir ekki muninn á fullyrðingu og niðurstöðu.
Áhugavert.
Garðar, þú skrifar
Í fyrsta lagi, grein 2.1.3 í siðareglum HÍ á við um rannsóknir, ekki kennslu.
En Kafli 2 í siðareglum ber titilinn: 2. Rannsóknir, kennsla og nám
Kennsla og nám! Af hverju segir þú að þetta fjalli um rannsóknir, ekki kennslu? Ertu að segja að þegar kemur að kennslu komi "fræðin" ekkert við sögu?
Hvað er það sem kennarinn hafði m.a. verið að rannsaka?
Í undirgrein 2.1.3 stendur m.a.:
Þeir falsa ekki eða afbaka upplýsingar, gögn eða niðurstöður rannsókna.
Þetta er ekki og setning, heldur eða, það er nóg að eitt atriði eigi við og þetta eru í raun sex fullyrðingar:
Fyrirgefðu Garðar, þú ert því miður alveg úti á túni þegar þú heldur því fram að þetta eigi ekki við um umkvörtunarefni Vantrúar. Síðustu tvö atriði skal ég gefa þér til að sleppa við þras um það en hin fjögur þar á undan geta öll verið sögn gilda um umkvörtunarefni okkar. Voru þetta ekki upplýsingar og gögn á glærunum sem hann notaði og dreifði?
Er þetta þessi fræga lagatæknihyggja sem tröllríður þjóðfélaginu og kemur í veg fyrir að hægt sé að koma lögum yfir nokkurn einasta mann?
Matti: Ég er ekki úti á neinu túni. Það er rétt að kafli 2 ber titilinn Rannsóknir, kennsla og nám, en hann skiptist í fjóra hluta: 2.1 fjallar um rannsóknir, 2.2 fjallar um kennslu, 2.3 fjallar um fagleg tengsl á milli akademískra starfsmanna og 2.4 fjalla um tengsl við samfélagið. Eins og fram hefur komið á grein 2.1.3 bæði formlega og efnislega við um rannsóknir, ekki kennslu.
Að slíta setningarbúta úr samhengi og segja að þeir geti einir og sér átt við um kennslu, þegar ljóst er af samhenginu að þeir gera það ekki, er víti sem Vantrúarmeðlimur ætti að kunna að varast.
Mér þykja það bara fréttir að kennsla eigi ekki við um þetta, sér í lagi þegar kennarinn er að kenna efni sem byggja á hans eigin frum-rannsóknum en ekki efni frá öðrum.
Fyrst að þetta er svona augljóst, Garðar, af hverju mátti ekki Siðanefnd vinna sitt verk? Hún hefði væntanlega vísað erindinu frá.
Ásgeir: Siðanefndin fékk tækifæri til þess að vinna sitt verk og það fór nú heldur illa eins og fram kemur í skýrslu óháðu nefndarinnar. Eftir þá vítaverðu málsmeðferð var málið ónýtt. Og siðanefndin líka.
Matti: Þótt maður kenni efni sem byggt er á eigin rannsóknum þá er það samt sem áður kennsla en hvorki rannsóknarvinna né birting á niðurstöðum. Sá sem sækir um akademíska stöðu þarf að útbúa ferilsskrá þar sem gerður er skarpur greinarmunur á kennslu og rannsóknum, og það er algjörlega vandkvæðalaust.
Garðar, hvar fékkstu þá flugu í höfuðið að kafli 2.1 í siðareglunum fjallaði ekki um kennslu? Auðvitað eiga undirkaflarnir mismikið við kennslu, og sumir snúa e.t.v. frekar að rannsóknarþættinum, en háskólakennsla er hluti af akademísku starfi kennara og er ekkert undanskilin þeim siðareglum sem koma fram í kafla 2.1. Yfirskrift þess kafla er „Ábyrgð gagnvart fræðunum“, en kennsla snýr alltaf (eða alla vega vonandi yfirleitt) að fræðum viðkomandi kennara. Kafli 2.2 fjalla svo um gagnkvæma ábyrgð kennara og nemenda, ekkert eingöngu um kennslu.
Þannig að kennari við HÍ þarf að vera gagnrýninn á sjálfan sig þegar hann stundar rannsóknir, en þegar hann setur niðurstöður eigin rannsókna á glærur og kennir í tíma þá halda honum engin bönd?
Garðar: Það þarf einbeittan vilja til að túlka reglurnar þannig að þessi atriði eigi ekki við kennslu, rannsóknir og nám. Þetta fer ekkert á milli mála - nema maður sé, eins og þú virðist vera að gera, að grípa í hálmstrá.
Þessi vinnubrögð sem notuð voru í umræddum tímum voru ekki boðleg háskóla sem stefnir á topp 100 í heiminum. Meðal þess sem þarf að bæta til að ná því takmarki er fræðileg kennsla. Ef kennsla er ekki fræðileg, t.d. með afbökun upplýsinga, verður sá draumur aldrei að veruleika.
Ef menn ætla að nota stór orð eins og akademiskt frelsi - þá verða þeir líka að uppfylla akademískan standard.
Finnst bara vert að árétta ögn varðandi akademískt frelsi, fyrst það orð dúkkar upp hér aftur og virðist vera eitthvað misskilið hugtak hjá sumum. Það þýðir alls ekki frelsi frá gagnrýni (og hreinlega alveg þvert á móti), heldur frelsi frá skoðanakúgun. Þarna er ofsalega stór munur á og það hljóta menn að sjá ef þeir velta þvi aðeins fyrir sér.
Finnst bara vert að árétta ögn varðandi akademískt frelsi, fyrst það orð dúkkar upp hér aftur og virðist vera eitthvað misskilið hugtak hjá sumum. Það þýðir alls ekki frelsi frá gagnrýni (og hreinlega alveg þvert á móti), heldur frelsi frá skoðanakúgun. Þarna er ofsalega stór munur á og það hljóta menn að sjá ef þeir velta þvi aðeins fyrir sér.
Akkúrat. Námsefnið verður að standast gagnrýni. Ef það stenst ekki skoðun, og upplýsingar eru afbakaðr, þá er ekki hægt að fela sig bak við hugtak eins og akademískt frelsi. Því verða menn að uppfylla akademískan standard (og þar með halda vatni ef gangrýnt er) ef þeir vilja eiga rétt á akademísku frelsi. Það er ekki hægt, og má ekki vera hægt, að afbaka upplýsingar til að "sanna" fyrirframgefnar skoðanir og ætla svo að ganga af göflunum þegar gerðar eru athugasemdir við kennsluna. Það hefur enginn verið með skoðanakúgun - ekki nema ef það teljist skoðanakúgun að gera athugasemdir við kennsluefni sem afbakar upplýsingar.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
JohannV - 13/12/11 15:21 #
Ef ég skil innhald yfirlýsingarinnar á vísir.is að málið snúist ekki um kæru Vantrúar heldur þátt siðnemdar, enda hafi ekki verið að kennslunni.
Nú fyrst að ekkert var að, hvað var Vantrú þá að kæra í upphafi?, lélega stafsetningu kannski? Eða var það útúrsnúning á starfsemi félagsins byggt á völdum tilvitnunum einstaka félagsmanna Vantrúar, þar sem fókusinn var meira á orðalag heldur en innihald (mín túlkun og skilningur)
Hættið að trufla kennarann "krakkar" annars hættir hann að kenna. Alveg bannað að spyrja og gagnrýna.