Helstu rök Magnúsar Skarphéðinssonar í spjalli sínu við Vantrúarsegginn á Bylgjunni eru þau að vísa málflutningi hans á bug og afgreiða sem þvætting. Þetta gerir hann án nokkurra mótraka og aðeins á þeim forsendum að honum finnst sjálfum fáránlegt að efast sé um frásagnir af yfirnáttúrlegum hlutum.
Gunnar í Krossinum var líka duglegur að nota þessa rökræðutaktík í bítisþáttum þeirra Kollu og Heimis síðasta vetur og gaman væri að klippa þau tilsvör öll saman í lítinn örþátt.
Nimbus orðar þessa afgreiðslu vel í nýlegu bloggi sínu:
Jú, það er sagt að bara skyggnt fólk sjái álfa. Yfirleitt eru það mjög weird og hnöttóttar kellíngar en það er samt mark á þeim tekið af því að Íslandi er það hefð að sá sem efast um dulræn fyrirbrigði er sagður algjörlega ferkantaður og það þykir ekki par fínt.
Mistökin sem Magnús gerir er að rugla saman vitnisburði og sönnunum. Hundrað sögur, jafnvel þótt þær innihaldi frásagnir af því að vísindamenn hafi fengið út óyggjandi niðurstöðu, færa okkur enga sönnun nokkurs. Það er aðeins rannsóknarniðurstaðan sjálf sem flokkast getur undir haldbært plagg í þessum efnum. Sálarrannsóknarfélög heimsins hafa haft heila öld til að reiða fram slík plögg en ekki tekist.
Hvað segir það okkur?
Hér er upptaka dagsins af spjalli þeirra Magnúsar og Birgis:
Einnig er hægt að sækja skrána hér [.mp3 13 MB]
Ég hrósa þér Birgir fyrir góða frammistöðu. En passaðu þig á orðinu "sannanir". Þú ert margoft spurður hvort þú þurfir sönnun á öllu og þú svarar því játandi. En eins og þú veist þá er ekki mikið um sannanir í vísindum heldur aðeins vel rökstuddar kenningar. Vísindakenning getur aldrei verið 100% sönnuð (nema e.t.v. stærðfræðisetningar) og í því liggur styrkleiki vísindanna. Betra að nota orðið sönnunargögn.
Það er asnalegt "að trúa" á svona sögur án "sannana" en þrátt fyrir það eru þetta alveg æðislega skemmtilegar sögur ;)
Ánægður með Birgi að ræða sýna sýn á málinu á opinberum vetvangi og sér í lagi á heimili aðal afþreyingarmiðilsins honum Þórhalli!
Í mínum huga er lykilatriðið hér eftirfarandi:
Þeir sem trúa á starf miðla, trúa varla á himnaríki.
Ástæða: Hvers konar rómantík er það nú eiginlega að lenda í því eftir dauða okkar, að þurfa að 'lifa' fyrir það eitt að bíða eftir næsta miðilfundi ... og geta ekki einu sinni tjáð sig um sitt eigið nafn næst þegar maður 'kemst í gegn'!
Er ekki mannfólkið að hagræða heiminum um of, með allri rómantíkinni um líf eftir dauða, himnaríki og aðra slíka hluti - og síðan á næstu stundu að fara til miðla!
Góður punktur Áhugamaður.
Ég hef heldur aldrei áttað mig á "handanheiminun".
Eitt sinn fór ég á miðilsfund til Maríu í Keflavík, besta miðils á Íslandi. Þar var hún oft að segja. "hingað er komin gráhærð kona" (og var að reyna að skora með því að ég héldi að um ömmur mínar væri að ræða) En hvernig er með það. ef ég dey og fer "hinumegin". Á hvaða aldri verð ég þar? það væri nú frekar morkið að endurvarpast til himna eða hinumegin á þeim aldri sem maður var þegar maður drapst. Langamma mín var t.d 104 ára og algerlega ónýt þegar hún loksins gaf upp öndina eftir gott og ríkt líf. Ætli hún verði áfram 104 ára í hímnaríki. Væri ekki betra að vera ungur og hress, segjum svona 18 til 25 ára? Hvað eru þessar gráhærðu konur eiginlega að gera í kollinum á Maríu, besta miðli á Íslandi?
Úff þetta er svo mikil steypa að ég fæ bjána-hroll af þvi að skrifa þetta...
Skyldi þú nafnlausi nágungi hafa kannast við það ef miðillin hefði sagt við þig að amma þín sem væri gráhærð c.a 25 ára væri komin til að heilsa upp á þig hefðir þú þá verið ánægður. og kannast við hana.Það fer ávalt bjánahrollur um fólk sem er einstreingingslegt og vill ekki sjá eða vita neitt nema það seigir sé sattog rétt.Það kallast fólk í fílabeinsturni,með bundið fyrir augun.
Ég tala ekki fyrir hönd Komma nafnlausa, en ef ég færi til miðils þá myndi yrði ég impressed ef miðillinn segði nú einu sinni "Hér er kona, hún segist heita bla bla og kennitalan hennar var xxx og hún segist hafa verið amma þín. Þið sáust síðast þegar þú kíktir til hennar í þvottahúsið í blablastræti 14 og þú hengdir upp með henni þvott. Hún er með skilaboð."
En þegar giskað er á hvort hún hafi verið gráhærð? Gömul? Bogin? Lítil? Síhlæjandi? Nafnið hennar byrji á G? Gu-- eitthvað? Segir þér að taka afrit af myndunum þínum? Það er bara pathetic.
Eins og Birgir benti réttilega á í síðasta þætti með Magnúsi trúgjarna, þá er það undarlegur andskoti að sambandið við þessa handan-anda-fjanda byrjar yfirleitt mjög stirðlega. "Hingað er komin gömul kona. Gráhærð, bogin í baki. Nafnið byrjar á G. Gu? Guð? eitthvað. Kannast einhver við það ? Og um leið og fiskeríið ber árangur, einhver kannast við þetta, ( 90% af gömlum konum síðastgenginnar kynslóðar voru gráhærðar og bognar í baki) þá opnast allt í einu allar flóðgáttir. Þá eru allt í einu heyrnin og málið komin í lag og hægt að fara að ulla út úr sér skilaboðum. "Farðu vel með bakið" (2/3 íslendinga þekkja bakeymsli af eigin raun) Hvaða glóra er í þessu ? Gat handan-anda-fjandinn komið þessum skilaboðum frá sér en ekki sagt til nafns ?
Munu Magnús og Birgir mætast aftur í útvarpinu?
Mig langar nefnilega að Birgir spyrji Magnús fáeinna spurninga; í fyrsta lagi hversu langt trúgirni hans nái.
Í öll þessi 35 ár sem hann hefur safnað saman frásögnum fólks hlýtur hann að hafa heyrt einhverjar sögur sem hljóta að ganga fram af öllum, og séu hreinlega bara eitthvert geðsýkisraus. Trúir hann því?
Hvar liggja mörkin? Myndi einhver viðmælandi hans sem lýsti nátttröllum í bakgarðinum hans ná að sannfæra hann um tilvist þeirra? Nátttröll í heimasveit hans þegar viðmælandinn var lítill? Álfar í heimasveitinni...búálfar í eldhúsinu...við getum þysjað endalaust niður og samt setið uppi með sömu súpuna. En einhvers staðar hlýtur Magnús að segja stopp og nota (það litla greinilega) sem hann hefur af gagnrýnni hugsun og draga frásögnina í efa. Eða hvað?
Mig rekur heldur ekki minni til þess að þú hafir spurt Magnús um rannsóknir vísindamanna á svefnrofalömun og þeirri útskýringu við eflaust fjöldamörgum frásögnum af meintum draugum sem sitja ofan á fólki um nætur; né rannsóknir þar sem vísindamenn hafa hleypt straumi í ákveðnar heilastöðvar og framkallað svokallaðar out-of-body upplifanir. Mér þætti gaman að sjá viðbrögð hans við því.
Birgir Baldursson, ef þú munt verða boðaður aftur í útvarpið með Magnúsi Skarphéðinssyni, langar mig eindregið að þú spyrjir hann þessara spurninga.
Með bestu kveðju
Kristján
Svo er náttúrulega hið afar forvitnilega fyrirbæri infrasound. Gaman væri að vita álit Magga á því - hann hlýtur, sem æðstistrumpur sálarrannsókna á Íslandi, að hafa lesið sér til um það og myndað sér skoðun, jafnvel rannsakað fyrirbærið að einhverju marki?
Til að taka af allan vafa, þá hef ég sjálfur ekki lesið mér til um þetta. Mér finnst þetta bara áhugavert fyrirbæri og yrði ekki hissa þótt Magga þætti það líka. Nema þetta sé löngu "afsannað" fyrirbæri?
Þetta er vissulega mjög áhugaverð grein sem þú bendir þarna á Jogus, og fyrir mér mun líklegri en einhverjar yfirnáttúrulegar skýringar.
Mér finnst einmitt hálf dapurt hve menn á borð við Magnús sjá illa hversu "dulrænir" atburðir hafa í sífellu þurft að hopa fyrir nýjum uppgötvunum. Það þyrfti að sýna honum þetta í hinni veiku von um að hann muni endurskoða afstöðu sína.
Lokað hefur verið fyrir athugasemdir við þessa færslu. Við bendum á spjallið ef þið viljið halda umræðum áfram.
Siggi - 25/09/07 16:49 #
Eftir 18 mínútur og 18 sekúndur af þessari upptöku má greinilega heyra draug ræskja sig. Þetta er magnað.